جهان روز به روز جای بدتری میشود و این انکار ناپذیر است و اما زمانی در حکومت مرکز خاورمیانه با پشتوانه اقلیت مردمی قرار میگیرید انتخاب ها هم محدود تر میشود :
انتخاب بین ورزشگاه قدس و تختی
انتخاب بین بازار کار پر رانت و هدر رفتن عمر بر سر در تحصیل پشت رشته های اشباع شده و یا بدون کار
انتخاب بین اپوزوسیون یا جمهوری اسلامی
انتخاب بین نامزد های انتخاباتی نامتخب
انتخاب بین هوای الوده تهران یا عدم امکانات شهرستان
انتخاب بین غربت مهاجرت و عذاب وطن
انتخاب بین ملیگرایی و دین گرایی
انتخاب بین زندان و زبان لال
انتخاب بین پراید و سمند
انتخاب بین شرکای کمونیست و امپریالیست
انتخاب بین تضعیف سرمایه جمعی و تضعیف سرمایه فردی
انتخاب بین خماری و نفهمیدن و هوشیاری و رنج
انتخاب بین کمدی های ابکی و درام های بی سرو ته
و انتخاب بین هزار و یک چیز بد و بدتر که در قلم نمیگنجد و این داستان تلخ تا لب گور ادامه دارد...
