دنیای پمپاژ مایعات، همیشه فراتر از آب خالص و تمیز بوده است. غالبا ممکن است با صنایعی برخورد کنیم که نیاز به پمپاژ کردن آب شور، آب دریا، اسید، اسید هیدروکلریک یا سایر مخلوط های خورنده داشته باشند. امروزه پمپ های مختلفی در بازار وجود دارند که قادر به تحمل مواد شیمیایی و خورنده می باشند. یکی از این مواد خورنده، سیال اسید می باشد که دارای خورندگی بسیار بالا است و از آنجایی که در بسیاری از
صنایع نیاز به انتقال و گردش این مایع وجود دارد، لذا پمپ های مخصوص انتقال اسید نیز طراحی و تولید شده اند.
این پمپ ها اغلب به نام پمپ های پلیمری خوانده می شوند که در اندازه های مختلف اسب بخار و ورودی و خروجی های متفاوت در دسترس عموم قرار گرفته اند. پمپ های اسیدی یا پلیمری معمولا فاقد مکانیکال سیل هستند و از مگنتیک درایو سیل به جای آن، در این پمپ استفاده می شود.
به جهت اینکه مایعات اسیدی خاصیت خورندگی دارند، بنابراین باید از موادی در ساخت آنها استفاده کرد که در مقابل خورندگی مقاوم باشند. متریال هایی مانند استنلس استیل، چدن و آلومینیوم، در مقابل مواد شیمیایی مقاوم نیستند و استقامت های خود را از دست می دهند. در پمپ های اسیدی از نوعی پلاستیک سخت به نام پروپیلن یا پلی اتیلن، به دلیل مقاومت بالای آنها، استفاده می شوند.
اگر میزان اسید غلیظ تر بوده و درجه حرارت بالاتر باشد، باید از آلیاژ های درجه بالا استفاده شود که جهت مقاومت شیمیایی بالا طراحی شده اند و با افزایش درجه حرارت بالا با آنها مقابله می کنند.
