تا وقتی افرادی با تفکر مدیران فعلی در رسانه ها تصمیم گیر هستند امکان ایجاد ارامش و اصلاح امور در جامعه وجود ندارد.
اینها افرادی هستند که نه مجاب می شوند و نه مجاب می کنند.
متاسفانه رسانه ها پر از افرادیست که مدیرانی از قدر اول نیستند و خیلی زود نشان می دهند که در کار اداری و سیاست صاحب هنر نمی باشند و در حل هر مسئله ای ساده ترین راه حلی که هر شخص به نظرش می رسد را می بینند و بس.
و در همه جا احساس خیانت می کنند جز انجا که خیانت به واقع وجود دارد. و به هیچکس ایمان ندارند جز طرفداران خویش، انهم ایمانی کودکانه. و سعی می کنند با گذاشتن زیردستانی ضعیف نقایص و عیوب خود را بپوشانند و بر زیردستانشان احساس برتری کنند.
در کشورمان بارها افرادی سعی کرده اند با ارائه راه حل و پیشنهادهایشان در جهت بهبود و توسعه کمک کنند اما نه تنها حمایت نمی شوند حتی سرکوب شده و به انحاء مختلف مورد بی حرمتی قرار می گیرند
چون منافع عده ای به خطر می افتد.
با خیلی از مدیران رسانه ها اگر به گفتگو بنشینید متوجه تهی بودن انها از دانش مدیریت و دغلباز و حسود بودن انها خواهید شد و و می بینید که جز مقدمات ناچیز ، چیزی نمی دانند.
وهمینطور متوجه خواهید شد که جز به منافعشان و ارضای حس جاه طلبیشان به چیز دیگری فکر نمی کنند و تا جایی که بتوانند به جامعه اطلاعات غلط می دهندو سیستمها را در جهت منافع نامشروع خود هدایت می کنند و متاسفانه حمایت هم می شوند.نتیجه این روشها و اداره کردنها ایجاد حس یأس و نا امیدی در افراد می باشد که دیگر هیچکس جرأت نمی کند روش و پیشنهادی ارائه دهد و یا حتی اظهار نظری کند که در نهایت ان سیستم به سمت سقوط و نابودی خواهد رفت. چیزی که هم اکنون در بخش بزرگی از صنایع و نهادهای کشورمان به وقوع پیوسته است و کاملا" عیان است.
ریشه این معضلات همین است که در مقابل عملکرد مدیران رسانه ها بی تفاوت مانده ایم تا جایی که این مدیران و اذنابشان به همین بسنده نکرده و به صاحبان خرد و اندیشه و صاحبان تفکر حمله نموده و انها را مورد تمسخر و ازار و اذیت قرار می دهند.
چراغ هدایت جامعه باورهاییست که در ذهن ملتهاست و تا دروغها و اطلاعات غلط در باورهاست جامعه به سمت سعادت و ارامش نخواهدرفت و دروغ پردازان به جامعه هر شکلی که بخواهند میدهند و هرجور که اراده کنند جامعه را اداره خواهند کرد.
