بلاک چین پیچیده به نظر می رسد و قطعاً می تواند باشد ، اما مفهوم اصلی آن بسیار ساده است. بلاک چین نوعی پایگاه داده است. برای اینکه بتوانید بلاک چین را درک کنید ، ابتدا باید بدانید که پایگاه داده در واقع چیست.
پایگاه داده مجموعه ای از اطلاعات است که به صورت الکترونیکی در یک سیستم کامپیوتری ذخیره می شود. اطلاعات یا داده های موجود در پایگاه های داده معمولاً در قالب جدول طراحی شده اند تا امکان جستجو و فیلتر آسان برای اطلاعات خاص را فراهم کنند. تفاوت بین شخصی که از صفحه گسترده برای ذخیره اطلاعات به جای پایگاه داده استفاده می کند ، چیست؟
صفحات گسترده برای یک نفر یا گروه کوچکی از افراد طراحی شده است تا اطلاعات محدودی را ذخیره کرده و به آنها دسترسی پیدا کند. در مقابل ، یک پایگاه داده طوری طراحی شده است که حجم قابل توجهی از اطلاعات را در اختیار داشته باشد که به سرعت و به آسانی توسط تعدادی از کاربران قابل دسترسی ، فیلتر و دستکاری باشد.
پایگاه های داده بزرگ با دستیابی به اطلاعات روی سرورهایی که از رایانه های قدرتمند ساخته شده اند به این امر دست می یابند. این سرورها گاهی اوقات می توانند با استفاده از صدها یا هزاران رایانه ساخته شوند تا قدرت محاسباتی و ظرفیت ذخیره سازی لازم برای دسترسی همزمان بسیاری از کاربران به پایگاه داده را داشته باشند. در حالی که یک صفحه گسترده یا پایگاه داده ممکن است برای هر تعداد از افراد قابل دسترسی باشد ، اغلب متعلق به یک کسب و کار است و توسط یک فرد منصوب اداره می شود که کنترل کاملی بر نحوه کار و داده های موجود در آن دارد.
بنابراین بلاک چین چه تفاوتی با پایگاه داده دارد؟
ساختار ذخیره سازی
یک تفاوت اساسی بین پایگاه داده معمولی و بلاک چین نحوه ساختار داده ها است. یک بلاک چین اطلاعات را در گروه هایی جمع آوری می کند که به آنها بلوک نیز گفته می شود و مجموعه ای از اطلاعات را در خود جای می دهند. بلوک ها دارای ظرفیت ذخیره سازی خاصی هستند و وقتی پر می شوند ، روی بلوک قبلی پر شده زنجیر می شوند و زنجیره ای از داده ها را که به عنوان "بلاک چین" شناخته می شود ، تشکیل می دهند. تمام اطلاعات جدیدی که به دنبال آن بلوک تازه اضافه شده در یک بلوک تازه تشکیل شده جمع آوری می شود که پس از پر شدن نیز به زنجیره اضافه می شود.
یک پایگاه داده داده های خود را به جداول تبدیل می کند در حالی که یک بلاک چین ، همانطور که از نامش پیداست ، داده های خود را به صورت قطعات (بلوک) که به هم زنجیره شده اند ، ساختار می دهد. این باعث می شود که همه بلاک چین ها پایگاه داده باشند اما همه پایگاه های داده بلاک چین نیستند. این سیستم همچنین به طور ذاتی یک جدول زمانی برگشت ناپذیر از داده ها را در صورت پیاده سازی به صورت غیرمتمرکز ایجاد می کند. هنگامی که یک بلوک پر می شود ، روی سنگ قرار می گیرد و بخشی از این جدول زمانی می شود. به هر بلوک در زنجیره زمانی که به زنجیره اضافه می شود ، یک زمانبندی دقیق داده می شود.
عدم تمرکز
به منظور درک بلاک چین ، مشاهده آن در زمینه نحوه اجرای آن توسط بیت کوین آموزنده است. مانند یک پایگاه داده ، بیت کوین برای ذخیره بلاک چین خود به مجموعه ای از رایانه ها نیاز دارد. برای بیت کوین ، این بلاک چین فقط یک نوع پایگاه داده خاص است که هر تراکنش بیت کوینی را که انجام داده است ذخیره می کند. در مورد بیت کوین و برخلاف اکثر پایگاه های داده ، این رایانه ها همه زیر یک سقف نیستند و هر کامپیوتر یا گروهی از رایانه ها توسط یک فرد یا گروهی از افراد منحصر به فرد اداره می شود.
تصور کنید که یک شرکت دارای سروری متشکل از 10 هزار رایانه با پایگاه داده ای است که تمام اطلاعات حساب مشتری خود را در خود نگه می دارد. این شرکت دارای یک انبار حاوی همه این رایانه ها در زیر یک سقف است و کنترل کامل هر یک از این رایانه ها و تمام اطلاعات موجود در آنها را در اختیار دارد. به طور مشابه ، بیت کوین از هزاران کامپیوتر تشکیل شده است ، اما هر رایانه یا گروهی از رایانه هایی که بلاک چین خود را نگه می دارند در موقعیت جغرافیایی متفاوتی قرار دارند و همه آنها توسط افراد یا گروه های جداگانه ای اداره می شوند. به این رایانه هایی که شبکه بیت کوین را تشکیل می دهند گره می گویند.
در این مدل ، بلاک چین بیت کوین به صورت غیر متمرکز استفاده می شود. با این حال ، بلاک چین های خصوصی و متمرکز ، جایی که رایانه هایی که شبکه آن را تشکیل می دهند متعلق به یک نهاد واحد است ، وجود دارد.
در یک زنجیره بلوکی ، هر گره دارای یک پرونده کامل از داده هایی است که از ابتدا در بلاک چین ذخیره شده است. برای بیت کوین ، داده ها تاریخچه کل تراکنش های بیت کوین هستند. اگر یک گره در داده های خود خطایی داشته باشد ، می تواند از هزاران گره دیگر به عنوان یک نقطه مرجع برای اصلاح خود استفاده کند. به این ترتیب ، هیچ گره ای در شبکه نمی تواند اطلاعات موجود در شبکه را تغییر دهد. به همین دلیل ، سابقه معاملات در هر بلاک که بلاک چین بیت کوین را تشکیل می دهند ، برگشت ناپذیر است.
اگر یک کاربر در تراکنش بیت کوین دستکاری کند ، همه گره های دیگر از یکدیگر متقابل می شوند و به راحتی گره را با اطلاعات نادرست مشخص می کنند. این سیستم به ایجاد نظم دقیق و شفاف رویدادها کمک می کند. برای بیت کوین ، این اطلاعات لیستی از معاملات است ، اما همچنین ممکن است یک بلاک چین اطلاعات مختلفی مانند قراردادهای قانونی ، شناسه های دولتی یا موجودی محصولات یک شرکت را در اختیار داشته باشد.
برای تغییر نحوه عملکرد سیستم یا اطلاعات ذخیره شده در آن ، اکثر قدرت محاسباتی شبکه غیر متمرکز باید در مورد تغییرات مذکور به توافق برسند. این اطمینان می دهد که هر تغییری که رخ دهد به نفع اکثریت است.
شفافیت
به دلیل ماهیت غیر متمرکز بلاک چین بیت کوین ، همه معاملات را می توان با داشتن یک گره شخصی یا با استفاده از کاوشگران بلاکچین که به هر کسی امکان می دهد معاملات را به صورت زنده مشاهده کند ، بصورت شفاف مشاهده کرد. هر گره دارای نسخه خاص خود از زنجیره است که با تأیید و اضافه شدن بلوک های جدید به روز می شود. این بدان معناست که اگر بخواهید ، می توانید بیت کوین را هر جا که می رود ردیابی کنید.
به عنوان مثال ، صرافی ها در گذشته هک شده بودند ، جایی که کسانی که بیت کوین را در صرافی نگه داشتند ، همه چیز را از دست دادند. در حالی که ممکن است هکر کاملاً ناشناس باشد ، بیت کوین هایی که استخراج کرده اند به راحتی قابل ردیابی هستند. اگر بیت کوین هایی که در برخی از این هک ها به سرقت رفته بودند منتقل شوند یا در جایی خرج شوند ، مشخص می شود.
آیا بلاک چین امن است؟
فناوری بلاک چین مسائل امنیتی و اعتماد را از چند جهت مورد بررسی قرار می دهد. اول ، بلوک های جدید همیشه به صورت خطی و زمانی ذخیره می شوند. یعنی ، آنها همیشه به "انتهای" بلاک چین اضافه می شوند. اگر نگاهی به بلاک چین بیت کوین بیندازید ، خواهید دید که هر بلوک دارای موقعیتی در زنجیره است که "ارتفاع" نامیده می شود. تا نوامبر 2020 ، ارتفاع بلوک تا کنون به 656،197 بلوک رسیده بود.
پس از افزودن بلوکی به انتهای بلاک چین ، بازگشت و تغییر محتویات بلاک بسیار دشوار است مگر اینکه اکثریت برای این امر به توافق برسند. این به این دلیل است که هر بلوک دارای هش مخصوص به خود ، همراه با هش بلوک قبل از آن ، و همچنین مهر زمانی است که قبلاً ذکر شد. کدهای هش توسط یک تابع ریاضی ایجاد می شود که اطلاعات دیجیتالی را به رشته ای از اعداد و حروف تبدیل می کند. اگر این اطلاعات به هر طریقی ویرایش شود ، کد هش نیز تغییر می کند.
در اینجا دلیل اهمیت آن برای امنیت ذکر شده است. فرض کنید یک هکر می خواهد بلاک چین را تغییر داده و بیت کوین را از دیگران سرقت کند. اگر آنها بخواهند نسخه واحد خود را تغییر دهند ، دیگر با نسخه دیگران هماهنگ نخواهد شد. وقتی بقیه نسخه های خود را در مقابل یکدیگر ارجاع می دهند ، می بینند که این نسخه برجسته است و نسخه هکر این زنجیره به عنوان نامشروع کنار گذاشته می شود.
دستیابی به چنین هکی مستلزم آن است که هکر همزمان 51 درصد از نسخه های بلاک چین را کنترل و تغییر دهد تا نسخه جدید آنها تبدیل به اکثریت کپی و در نتیجه زنجیره مورد توافق شود. چنین حمله ای همچنین به مقدار زیادی پول و منابع نیاز دارد ، زیرا آنها باید همه بلوک ها را دوباره انجام دهند ، زیرا این کار را نمی کنند.
با توجه به اندازه شبکه بیت کوین و سرعت رشد آن ، هزینه برای دستیابی به چنین موفقیتی احتمالاً غیر قابل جبران است. این نه تنها بسیار گران خواهد بود ، بلکه احتمالاً بی نتیجه نیز خواهد بود. انجام چنین کاری بدون توجه نخواهد بود ، زیرا اعضای شبکه شاهد چنین تغییرات فاحشی در بلاک چین خواهند بود. سپس اعضای شبکه نسخه جدیدی از زنجیره را که تحت تأثیر قرار نگرفته است ، تحویل می دهند.
این می تواند باعث کاهش ارزش نسخه بیت کوین شود و در نهایت حمله را بی معنی می کند زیرا بازیگر بد کنترل دارایی بی ارزش را در دست دارد. اگر بازیگر بد به چنگال جدید بیت کوین حمله کند ، همین اتفاق می افتد. این روش به گونه ای ساخته شده است که مشارکت در شبکه از نظر اقتصادی بسیار بیشتر از حمله به آن است.
بیت کوین در مقابل بلاک چین
هدف بلاک چین این است که اجازه دهد اطلاعات دیجیتالی ثبت و توزیع شوند ، اما ویرایش نشوند. فناوری بلاکچین برای اولین بار در سال 1991 توسط استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتا ، دو محقق که می خواستند سیستمی را پیاده سازی کنند که در آن زمان بندی مدارک را نمی توان دستکاری کرد ، پیاده سازی کردند. اما تقریباً دو دهه بعد ، با راه اندازی بیت کوین در ژانویه 2009 ، اولین بلاک چین در دنیای واقعی کاربرد داشت.
پروتکل بیت کوین بر اساس یک بلاک چین ساخته شده است. ساتوشی ناکاموتو ، خالق نام مستعار بیت کوین ، در مقاله ای در زمینه معرفی ارز دیجیتال ، از آن به عنوان "یک سیستم نقدی الکترونیکی جدید که کاملاً همتا و بدون شخص ثالث قابل اعتماد است" نام برد.
نکته کلیدی که در اینجا باید بدانید این است که بیت کوین صرفاً از بلاک چین به عنوان ابزاری برای ثبت شفاف دفترکل پرداخت ها استفاده می کند ، اما از نظر تئوری می توان از بلاک چین برای ثبت تغییرناپذیر هر تعداد نقطه داده استفاده کرد. همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت ، این می تواند به صورت معاملات ، رای گیری در انتخابات ، موجودی محصولات ، شناسه های دولتی ، اسناد مربوط به خانه ها و موارد دیگر باشد.
در حال حاضر ، طیف گسترده ای از پروژه های مبتنی بر بلاک چین وجود دارد که به دنبال پیاده سازی بلاک چین به منظور کمک به جامعه به غیر از ثبت تراکنش ها هستند. یک مثال خوب این است که از بلاک چین به عنوان راهی برای رای دادن در انتخابات دموکراتیک استفاده می شود. ماهیت تغییر ناپذیری بلاک چین به این معنی است که رأی گیری متقلبانه بسیار دشوارتر می شود.
به عنوان مثال ، یک سیستم رای گیری می تواند به گونه ای عمل کند که به هر شهروند یک کشور یک ارز رمزنگاری یا توکن واحد صادر شود. سپس آدرس کیف پول مشخصی به هر نامزد داده می شود و رای دهندگان رمز یا رمزنگاری خود را به آدرس هر نامزدی که مایل به رای دادن هستند ارسال می کنند. ماهیت شفاف و قابل ردیابی بلاک چین نیاز به شمارش آرای انسانی و همچنین توانایی بازیگران بد در دستکاری در آرای فیزیکی را از بین می برد.
بلاک چین چگونه استفاده می شود؟
همانطور که اکنون می دانیم ، بلاک های ذخیره شده در بلاک چین بیت کوین در مورد تراکنش های پولی ذخیره می شوند. اما به نظر می رسد که بلاک چین در واقع راهی مطمئن برای ذخیره داده ها در مورد انواع دیگر معاملات است.
برخی از شرکت هایی که قبلاً از بلاک چین استفاده کرده اند عبارتند از: Walmart ، Pfizer ، AIG ، Siemens ، Unilever و بسیاری دیگر. به عنوان مثال ، IBM بلاک چین Food Trust خود را ایجاد کرده است
برای پیگیری سفری که محصولات غذایی برای رسیدن به مکان های آن انجام می دهند.
چرا این کار را می کنید؟ صنایع غذایی شیوع بی شماری e Coli ، سالمونلا ، لیستریا ، و همچنین مواد خطرناکی را که به طور تصادفی به غذاها وارد شده اند ، مشاهده کرده است. در گذشته ، هفته ها طول کشید تا منبع این شیوع یا علت بیماری از آنچه مردم می خورند پیدا شود.
استفاده از بلاک چین به برندها این امکان را می دهد تا مسیر یک محصول غذایی را از مبدا ، از طریق هر توقف و در نهایت تحویل آن ردیابی کنند. اگر یک ماده غذایی آلوده تشخیص داده شود ، می توان آن را از طریق هر توقف به منشاء آن ردیابی کرد. نه تنها این ، بلکه این شرکتها هم اکنون می توانند سایر مواردی را که ممکن است با آن در تماس بوده ، مشاهده کنند ، که به شناسایی مشکل کمک می کند تا خیلی زودتر رخ دهد و به طور بالقوه جان افراد را نجات دهد. این یکی از نمونه های بلاک چین در عمل است ، اما انواع دیگری از پیاده سازی بلاک چین وجود دارد.
بانکداری و امور مالی
شاید هیچ صنعتی بیشتر از بانکداری از ادغام بلاک چین در عملیات تجاری خود سود نبرد. موسسات مالی فقط در ساعات اداری و پنج روز در هفته فعالیت می کنند. این بدان معناست که اگر سعی کنید یک چک در روز جمعه ساعت 6 بعد از ظهر واریز کنید ، احتمالاً باید تا صبح دوشنبه منتظر بمانید تا ببینید که پول به حساب شما وارد شده است. حتی اگر سپرده خود را در ساعات اداری واریز کنید ، باز هم به دلیل حجم زیاد تراکنش هایی که بانک ها برای تسویه حساب نیاز دارند ، یک تا سه روز به طول می انجامد. از سوی دیگر ، بلاک چین هرگز نمی خوابد.
با ادغام بلاک چین در بانک ها ، مصرف کنندگان می توانند معاملات خود را در کمتر از 10 دقیقه مشاهده کنند ، یعنی 2 زمان اصلی که طول می کشد تا یک بلاک به بلاک چین اضافه شود ، صرف نظر از روزهای تعطیل یا زمان روز یا هفته. با استفاده از بلاک چین ، بانک ها همچنین این فرصت را دارند که سریعتر و ایمن تر وجه بین موسسات را مبادله کنند. به عنوان مثال ، در تجارت معاملات سهام ، فرآیند تسویه و تسویه می تواند تا سه روز (یا بیشتر ، در صورت تجارت بین المللی) به طول انجامد ، به این معنی که پول و سهام برای آن دوره مسدود شده است.
با توجه به حجم مبالغ مربوطه ، حتی چند روزی که این پول در حال انتقال است می تواند هزینه ها و خطرات قابل توجهی را برای بانک ها به همراه داشته باشد. بانک اروپایی سانتاندر و شرکای تحقیقاتی خود پس انداز بالقوه را بین 15 تا 20 میلیارد دلار در سال اعلام کردند. 3 مشاور Capgemini ، مشاور فرانسوی ، تخمین می زند که مصرف کنندگان می توانند تا 16 میلیارد دلار در هزینه های بانکی و بیمه هر سال از طریق برنامه های مبتنی بر بلاک چین صرفه جویی کنند. به
واحد پول
بلاک چین بستر ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین را تشکیل می دهد. دلار آمریکا تحت کنترل فدرال رزرو است. بر اساس این سیستم مرجع مرکزی ، داده ها و ارز کاربر از نظر فنی به اختیار بانک یا دولت آنهاست. در صورت هک شدن بانک کاربر ، اطلاعات خصوصی مشتری در خطر است. در صورت سقوط بانک مشتری یا زندگی در کشوری با دولت ناپایدار ، ممکن است ارزش پول آنها در خطر باشد. در سال 2008 ، برخی از بانک هایی که کمبود پول داشتند تا حدی با استفاده از پول مالیات دهندگان نجات یافتند. اینها نگرانی هایی است که بیت کوین برای اولین بار ایجاد و توسعه یافته است.
بلاک چین با گسترش عملیات خود در شبکه ای از رایانه ها ، به بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده اجازه می دهد بدون نیاز به مرجع مرکزی فعالیت کنند. این نه تنها ریسک را کاهش می دهد بلکه بسیاری از هزینه های پردازش و معامله را نیز حذف می کند. همچنین می تواند به کشورهایی که دارای ارزهای ناپایدار یا زیرساخت های مالی هستند ، پول با ثبات تری با کاربردهای بیشتر و شبکه گسترده تری از افراد و موسسات که می توانند با آنها در داخل و خارج تجارت کنند ، بدهد.
استفاده از کیف پول های رمزنگاری شده برای حساب های پس انداز یا به عنوان وسیله ای برای پرداخت برای کسانی که فاقد شناسه دولتی هستند بسیار عمیق است. برخی از کشورها ممکن است جنگ زده باشند یا دولتهایی داشته باشند که هیچگونه زیرساخت واقعی برای ارائه شناسنامه ندارند. شهروندان چنین کشورهایی ممکن است به حسابهای پس انداز یا کارگزاری دسترسی نداشته باشند و بنابراین ، راهی برای ذخیره امن ثروت ندارند.
مراقبت های بهداشتی
ارائه دهندگان خدمات درمانی می توانند از بلاک چین برای ذخیره ایمن پرونده پزشکی بیماران خود استفاده کنند. هنگامی که یک پرونده پزشکی تولید و امضا می شود ، می توان آن را در بلاک چین نوشت ، که به بیماران اثبات و اطمینان می دهد که پرونده قابل تغییر نیست. این پرونده های سلامتی شخصی را می توان با یک کلید خصوصی در بلاک چین رمزگذاری و ذخیره کرد ، به طوری که فقط توسط افراد خاصی قابل دسترسی است و در نتیجه حریم خصوصی را تضمین می کند.
سوابق املاک
اگر تا به حال وقت خود را در دفتر ضبط محلی خود گذرانده اید ، می دانید که فرآیندثبت حقوق مالکیت هم سنگین و هم ناکارآمد است. امروز ، یک سند فیزیکی باید به کارمند دولت در دفتر ضبط محلی تحویل داده شود ، جایی که به صورت دستی در پایگاه داده مرکزی و فهرست عمومی شهرستان وارد می شود. در صورت بروز اختلاف در اموال ، مطالبات مربوط به ملک باید با شاخص عمومی تطبیق داده شود.
این فرایند نه تنها پرهزینه و زمان بر است-بلکه مملو از خطای انسانی است ، جایی که هرگونه نادرستی ردیابی مالکیت املاک را کارآمدتر می کند. بلاک چین می تواند نیاز به اسکن اسناد و پیگیری پرونده های فیزیکی در یک دفتر ضبط محلی را برطرف کند. اگر مالکیت املاک در بلاک چین ذخیره و تأیید شود ، صاحبان می توانند اطمینان داشته باشند که سند آنها دقیق و ثبت شده است.
در کشورهای جنگ زده یا مناطقی که زیرساخت های دولتی یا مالی کمی ندارند و مطمئناً "دفتر ضبط" ندارند ، اثبات مالکیت یک ملک تقریباً غیرممکن است. اگر گروهی از افرادی که در چنین منطقه ای زندگی می کنند بتوانند از بلاک چین استفاده کنند ، می توان زمان بندی شفاف و واضحی از مالکیت املاک را تعیین کرد.
قراردادهای هوشمند
یک قرارداد هوشمند یک کد کامپیوتری است که می تواند در بلاک چین تعبیه شده تا تسهیل ، تأیید یا مذاکره یک توافق نامه را انجام دهد. قراردادهای هوشمند تحت مجموعه شرایطی عمل می کنند که کاربران با آن موافقت می کنند. وقتی این شرایط برآورده شود ، شرایط توافق به طور خودکار اجرا می شود.
به عنوان مثال ، بگویید که مستاجر بالقوه می خواهد با استفاده از یک قرارداد هوشمند ، یک آپارتمان را اجاره دهد. صاحبخانه موافقت می کند که کد درب آپارتمان را به مستأجر به محض پرداخت مستأجر به عنوان وثیقه بدهد. هم مستاجر و هم صاحبخانه قسمت های مربوط به معامله خود را به قرارداد هوشمند ارسال می کنند ، که در زمان شروع اجاره ، کد درب را به عنوان سپرده تضمینی حفظ کرده و به طور خودکار مبادله می کند. اگر صاحبخانه کد درب را تا تاریخ اجاره ارائه ندهد ، قرارداد هوشمند سپرده امنیتی را پس می گیرد. این امر هزینه ها و فرایندهایی را که معمولاً با استفاده از دفتر اسناد رسمی ، واسطه شخص ثالث یا وکالت مرتبط است ، حذف می کند.
زنجیره تامین
همانند مثال IBM Food Trust ، تأمین کنندگان می توانند از بلاک چین برای ثبت منشاء موادی که خریداری کرده اند ، استفاده کنند. این به شرکت ها اجازه می دهد تا اصالت محصولات خود را به همراه برچسب های رایج مانند "ارگانیک" ، "محلی" و "تجارت عادلانه" بررسی کنند.
همانطور که توسط Forbes گزارش شده است ، صنایع غذایی به طور فزاینده ای از بلاک چین برای ردیابی مسیر و ایمنی غذا در طول سفر مزرعه به کاربر استفاده می کنند.
رای گیری
همانطور که گفته شد ، از بلاک چین می توان برای تسهیل سیستم رای گیری مدرن استفاده کرد. رأی گیری با بلاک چین امکان حذف تقلب در انتخابات و افزایش مشارکت رای دهندگان را دارد ، همانطور که در انتخابات میان دوره ای نوامبر 2018 در ویرجینیای غربی آزمایش شد. استفاده از بلاکچین به این روش تقریباً غیرممکن است. پروتکل بلاک چین همچنین شفافیت روند انتخابات را حفظ می کند و پرسنل مورد نیاز برای انجام انتخابات را کاهش می دهد و نتایج تقریباً فوری را برای مقامات ارائه می دهد. این امر نیاز به بازشماری مجدد یا هر نگرانی واقعی مبنی بر تقلب در انتخابات را از بین می برد.
مزایا و معایب بلاک چین
با وجود همه پیچیدگی ها ، پتانسیل بلاک چین به عنوان یک شکل غیر متمرکز برای ثبت سوابق تقریباً بدون محدودیت است. از حریم خصوصی بیشتر و امنیت بیشتر گرفته تا هزینه پردازش کمتر و خطاهای کمتر ، فناوری بلاک چین ممکن است برنامه هایی فراتر از موارد ذکر شده در بالا را مشاهده کند. اما معایبی نیز وجود دارد.
طرفداران
بهبود دقت با حذف دخالت انسان در تأیید صحت
کاهش هزینه ها با حذف تأیید صحت شخص ثالث
تمرکززدایی دستکاری را سخت تر می کند
معاملات امن ، خصوصی و کارآمد هستند
فناوری شفاف
یک جایگزین و راه بانکی برای ایمن سازی اطلاعات شخصی برای شهروندان کشورهایی با دولتهای ناپایدار یا توسعه نیافته ارائه می دهد
منفی
هزینه قابل توجه فناوری مربوط به استخراج بیت کوین
معاملات کم در ثانیه
سابقه استفاده در فعالیتهای غیرقانونی
مقررات
در اینجا نقاط فروش بلاک چین برای مشاغل موجود در بازار با جزئیات بیشتر آمده است.
مزایای بلاک چین
دقت زنجیره
تراکنش های شبکه بلاک چین توسط شبکه ای از هزاران رایانه تأیید می شود. با این کار تقریباً تمام دخالت های انسانی در فرایند تأیید صحت حذف می شود و در نتیجه خطای انسانی کمتر و ثبت اطلاعات دقیق صورت می گیرد. حتی اگر کامپیوتری در شبکه دچار اشتباه محاسباتی شود ، خطا فقط در یک نسخه از بلاک چین ایجاد می شود. برای اینکه این خطا به بقیه بلاک چین سرایت کند ، باید حداقل 51 درصد از رایانه های شبکه آن را انجام دهند - این تقریباً برای یک شبکه بزرگ و رو به رشد به اندازه بیت کوین غیرممکن است.
کاهش هزینه ها
به طور معمول ، مصرف کنندگان به بانک برای تأیید معامله ، دفتر اسناد رسمی برای امضای سند یا وزیر برای انجام ازدواج پول می دهند. بلاک چین نیاز به تأیید صحت شخص ثالث را از بین می برد و هزینه های مربوط به آنها به عنوان مثال ، صاحبان مشاغل هر زمان که پرداخت ها را با استفاده از کارت های اعتباری بپذیرند ، هزینه اندکی متحمل می شوند ، زیرا بانک ها و شرکت های پردازش کننده پرداخت باید این تراکنش ها را پردازش کنند. از سوی دیگر ، بیت کوین دارای مرجع مرکزی نیست و هزینه معاملات محدودی دارد.
عدم تمرکز
بلاک چین هیچ اطلاعاتی را در یک مکان مرکزی ذخیره نمی کند. در عوض ، بلاک چین کپی شده و در شبکه ای از رایانه ها پخش می شود. هر زمان که یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه می شود ، هر کامپیوتری در شبکه بلاک چین خود را به روز می کند تا تغییرات را نشان دهد. با انتشار این اطلاعات در شبکه ، به جای ذخیره آن در یک پایگاه داده مرکزی ، دستکاری بلاک چین دشوارتر می شود. اگر یک نسخه از بلاک چین به دست یک هکر بیفتد ، تنها یک نسخه از اطلاعات به جای کل شبکه به خطر می افتد.
معاملات کارآمد
تسویه معاملات انجام شده از طریق یک مركز مركزی می تواند تا چند روز به طول انجامد. به عنوان مثال ، اگر سعی می کنید یک چک را در جمعه شب واریز کنید ، ممکن است تا صبح دوشنبه در واقع وجوهی را در حساب خود مشاهده نکنید. در حالی که موسسات مالی در ساعات کاری ، پنج روز در هفته فعالیت می کنند ، بلاک چین 24 ساعت شبانه روز ، هفت روز هفته و 365 روز در سال کار می کند. معاملات را می توان در کمتر از ده دقیقه به پایان رساند و تنها پس از چند ساعت می توان آنها را امن تلقی کرد. این امر به ویژه برای معاملات برون مرزی مفید است ، که معمولاً به دلیل مسائل مربوط به منطقه زمانی و این واقعیت که همه طرف ها باید پردازش پرداخت را تأیید کنند ، بسیار طولانی تر طول می کشد.
معاملات خصوصی
بسیاری از شبکه های بلاک چین به عنوان پایگاه داده های عمومی عمل می کنند ، به این معنی که هرکسی که دارای اتصال به اینترنت است می تواند لیستی از سابقه تراکنش های شبکه را مشاهده کند. اگرچه کاربران می توانند به جزئیات مربوط به تراکنش ها دسترسی داشته باشند ، اما نمی توانند به اطلاعات شناسایی درباره کاربرانی که این تراکنش ها را انجام می دهند ، دسترسی داشته باشند. این یک تصور غلط رایج است که شبکه های بلاک چین مانند بیت کوین ناشناس هستند ، در حالی که در حقیقت فقط محرمانه هستند.
یعنی ، هنگامی که یک کاربر معاملات عمومی انجام می دهد ، کد منحصر به فرد او به نام کلید عمومی به جای اطلاعات شخصی آنها در بلاک چین ثبت می شود. اگر شخصی اقدام به خرید بیت کوین در صرافی کرده که نیاز به شناسایی دارد ، هویت شخص همچنان با آدرس بلاک چین وی مرتبط است ، اما یک معامله ، حتی اگر به نام شخص مرتبط باشد ، هیچ اطلاعات شخصی را فاش نمی کند.
معاملات امن
پس از ثبت معامله ، صحت آن باید توسط شبکه بلاک چین تأیید شود. هزاران کامپیوتر در بلاک چین برای تأیید صحت جزئیات خرید عجله می کنند. بعد از اینکه رایانه تراکنش را تأیید کرد ، به بلاک چین اضافه می شود. هر بلاک در بلاک چین دارای هش منحصر به فرد خود ، همراه با هش بی نظیر بلاک قبل از آن است. هنگامی که اطلاعات روی یک بلوک به هر نحوی ویرایش می شود ، کد هش آن بلوک تغییر می کند - با این حال ، کد هش روی بلاک پس از آن تغییر نمی کند. این اختلاف باعث می شود که اطلاعات بلاک چین بدون اطلاع قبلی تغییر نکند.
شفافیت
اکثر بلاک چین ها کاملاً نرم افزار منبع باز هستند. این بدان معناست که هرکسی و هرکسی می تواند کد آن را مشاهده کند. این به حسابرسان این امکان را می دهد تا ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین را از نظر امنیت بررسی کنند. این همچنین بدان معنی است که هیچ مرجع واقعی در مورد کنترل کد بیت کوین یا نحوه ویرایش آن وجود ندارد. به همین دلیل ، هر کسی می تواند تغییرات یا ارتقاء سیستم را پیشنهاد دهد. اگر اکثر کاربران شبکه موافق باشند که نسخه جدید کد با ارتقاء مناسب و ارزشمند است ، می توان بیت کوین را به روز کرد.
بانکداری بدون بانک
شاید عمیق ترین جنبه بلاک چین و بیت کوین این است که هر کسی ، صرف نظر از قومیت ، جنسیت ، یا سابقه فرهنگی ، می تواند از آن استفاده کند. طبق گزارش بانک جهانی ، نزدیک به 2 میلیارد فرد بزرگسال هستند که حساب بانکی ندارند یا هیچ وسیله ای برای ذخیره پول یا ثروت خود ندارند. تقریباً همه این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند که اقتصاد آنها در مراحل ابتدایی خود است و کاملاً به پول نقد وابسته است. به
این افراد اغلب پول اندکی دریافت می کنند که به صورت نقدی فیزیکی پرداخت می شود. سپس آنها باید این پول نقد فیزیکی را در مکانهای پنهان در خانه یا محل زندگی خود ذخیره کرده و آنها را در معرض سرقت یا خشونت غیر ضروری قرار دهند. کلیدهای کیف پول بیت کوین را می توان روی یک تکه کاغذ ، یک تلفن همراه ارزان قیمت ذخیره کرد یا حتی در صورت لزوم به خاطر سپرد. برای اکثر مردم ، این احتمال وجود دارد که این گزینه ها راحت تر از یک توده کوچک پول نقد در زیر تشک پنهان شوند.
بلاکچین های آینده همچنین به دنبال راه حل هایی هستند که نه تنها یک واحد حساب برای ذخیره ثروت ، بلکه برای ذخیره سوابق پزشکی ، حقوق مالکیت و انواع دیگر قراردادهای قانونی است.
معایب بلاک چین
در حالی که مزایای قابل توجهی در بلاک چین وجود دارد ، چالش های مهمی نیز برای پذیرش آن وجود دارد.
هزینه فناوری
اگرچه بلاک چین می تواند در هزینه های تراکنش کاربران صرفه جویی کند ، اما این فناوری بسیار رایگان نیست. به عنوان مثال ، سیستم "اثبات کار" که بیت کوین برای تأیید تراکنش ها استفاده می کند ، مقدار زیادی از قدرت محاسباتی را مصرف می کند. در دنیای واقعی ، قدرت میلیون ها رایانه در شبکه بیت کوین نزدیک به آنچه دانمارک سالانه مصرف می کند است. با فرض هزینه برق 0.03 0.0 0.05 دلار در هر کیلووات ساعت ، هزینه های استخراج بدون هزینه سخت افزار حدود 5000 دلار 7 7.000 دلار در هر سکه است. 10
علی رغم هزینه های استخراج بیت کوین ، کاربران همچنان به منظور افزایش اعتبار قبوض برق خود برای تایید تراکنش ها در بلاک چین ادامه می دهند. دلیل این امر این است که وقتی ماینرها بلوکی را به بلاک چین بیت کوین اضافه می کنند ، به اندازه کافی بیت کوین دریافت می کنند تا زمان و انرژی خود را ارزشمند کند. در مورد بلاک چین هایی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده نمی کنند ، به ماینرها نیاز است که برای تأیید تراکنش ها دستمزد بگیرند یا در غیر این صورت مشوق آنها باشند.
راه حل هایی برای این مسائل در حال ظهور است. به عنوان مثال ، مزارع استخراج بیت کوین برای استفاده از انرژی خورشیدی ، گاز طبیعی اضافی از سایت های فراکینگ یا نیروگاه های بادی ایجاد شده است.
ناکارآمدی سرعت
بیت کوین یک مطالعه موردی کامل برای ناکارآمدی احتمالی بلاک چین است. سیستم "اثبات کار" بیت کوین حدود ده دقیقه طول می کشد تا یک بلاک جدید به بلاک چین اضافه کند. با این سرعت ، تخمین زده می شود که شبکه بلاک چین فقط می تواند حدود هفت تراکنش در ثانیه (TPS) را مدیریت کند. اگرچه سایر ارزهای رمزنگاری شده مانند اتریوم بهتر از بیت کوین عمل می کنند ، اما هنوز توسط بلاک چین محدود شده اند. Visa با نام تجاری قدیمی ، می تواند 24000 TPS پردازش کند.
سالهاست که راه حل هایی برای این موضوع در حال توسعه است. در حال حاضر بلاک چین هایی وجود دارند که بیش از 30،000 تراکنش در ثانیه دارند.
فعالیت غیرقانونی
در حالی که محرمانه بودن در شبکه بلاک چین از کاربران در برابر هک محافظت می کند و حریم خصوصی را حفظ می کند ، همچنین امکان تجارت و فعالیت غیرقانونی در شبکه بلاک چین را نیز فراهم می کند. بیشترین مثال برای استفاده از بلاک چین برای معاملات غیرقانونی احتمالاً جاده ابریشم است ، یک بازار آنلاین دارویی "وب تاریک" که از فوریه 2011 تا اکتبر 2013 که توسط FBI تعطیل شد ، فعالیت می کرد.
این وب سایت به کاربران اجازه می دهد وب سایت را بدون ردیابی با استفاده از مرورگر Tor مرور کرده و خریدهای غیرقانونی با بیت کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده انجام دهند. مقررات فعلی ایالات متحده از ارائه دهندگان خدمات مالی می خواهد هنگام باز کردن حساب ، اطلاعات مربوط به مشتریان خود را بدست آورند ، هویت هر مشتری را تأیید کنند و تأیید کنند که مشتریان در هیچ فهرستی از سازمان های تروریستی شناخته شده یا مشکوک ظاهر نمی شوند. این سیستم را می توان هم حرفه ای و هم منفی دانست. این به هر کسی امکان دسترسی به حساب های مالی را می دهد اما همچنین به مجرمان اجازه می دهد تا به راحتی معامله کنند. بسیاری استدلال کرده اند که استفاده های خوب از رمزنگاری ، مانند بانکداری در جهان بدون بانک ، از کاربردهای بد ارزهای دیجیتال بیشتر است ، به ویژه هنگامی که بیشتر فعالیت های غیرقانونی هنوز از طریق پول نقد غیرقابل ردیابی انجام می شود.
مقررات
بسیاری در فضای رمزنگاری نگرانی خود را از مقررات دولتی در مورد ارزهای رمزنگاری شده ابراز کرده اند. در حالی که پایان دادن به چیزی مانند بیت کوین با رشد شبکه غیر متمرکز آن به طور فزاینده ای دشوار و تقریباً غیرممکن می شود ، از لحاظ نظری دولت ها می توانند مالکیت ارزهای رمزنگاری شده یا مشارکت در شبکه های آنها را غیرقانونی اعلام کنند.
با گذشت زمان این نگرانی کوچکتر شد زیرا شرکت های بزرگی مانند PayPal اجازه مالکیت و استفاده از ارزهای رمزنگاری شده را در بستر خود می دهند.
