در حوزه اشتغال مشکلات فردی تا اجتماعی و فرهنگی متنوعی وجود دارد.
از موانع فردی که میتوان به آن اشاره نمود: لختی مددجویان به معنای عدم تحرک و تلاش آنان برای حل مشکلات‌شان است که در نهایت منجر به این میشود که به جای یادگیری کار (ماهیگیری) به نوعی وابسته به سازمانها و افراد باقی بمانند و به دریافت خدمت (ماهی) بسنده نمایند و ذهن و تفکرشان در زمینه ی رشد و تعالی فردی به شکل بیمارگونه ای به عدم تحرک واکنش مثبت نشان دهد و به علت استضعاف فکر هرگونه پیشرفت را در منافات با مسیر اصلی و کنونی زندگی خود ببیند. به عبارتی به تغییر اثرگذار علاقه ای نشان ندهند.
از موانع فرهنگی میتوان به ذهنیت جامعه به تن پروری اشاره نمود که ارائه ی سبدهای کالا و یارانه های نقدی و غیرنقدی توسط دستگاههای دولتی و غیردولتی و استقبال از آن در سطوح مسئولین و مددجویان منجر به رشد و گسترش این تفکر شده و افراد بسیاری را با خود همراه ساخته است.
از موانع اجتماعی میتوان به مشکلات اجتماعی و اقتصادی که به صورت زنجیره های به هم پیوسته منجر به بروز آسیب های مختلف اجتماعی چه در سطح فردی و چه در سطح جامعه میشوند اشاره نمود و لازمه ی رفع آن بیشتر مربوط به سیاستهای سطح کلان جامعه است.
