سقف وافل چیست؟
برای پاسخ دادن به این سوال که سقف وافل چیست؟ بهتر است که کمی عقبتر رفته و در مورد انواع سقفهای مجوف صحبت کنیم. سقفهای مجوف سقفهایی دارای شبکهبندی یا حفره هستند که امروزه در صنعت ساختمان استفاده میشوند. دلیل شبکهبندی یا حفره حفره بودن این سقفها، افزایش ارتفاع دال برای پوشش دادن دهانههای وسیعتر میباشد. مجموعه ماتیا، تولید کننده قالبهای سقف وافل، با ارائهی قالبهای تا عمق 40 سانتیمتر، امکان اجرای دهانههای تا 16 متر را نیز فرآهم آورده است. کاربرد سقفهای وافل بیشتر در فضاهایی است که نیاز به کاهش تعداد ستون و همچنین افزایش فاصلهی بین ستونها هستند.
پارکینگها، سالنهای اجتماعات، سالنهای پذیرایی و حتی ساختمانهای مسکونی، از جمله فضاهایی هستند که پیشنهاد میشود از سقفهای وافل استفاده نمایند. به عنوان مثال، مهم ترین مسئله در طراحی پارکنیگ، تامین تعداد مورد نیاز (و بیشتر) پارکینگ است که گاه تعدد ستونها در سقفهای معمولی، مانع تامین تعداد پارکینگ مورد نیاز میشود؛ اما با اجرای سقف وافل و کم کردن تعداد ستون، میتوان در صدد رفع این مشکل برآمد و تعداد پارکینگ بیشتری را تامین نمود.
انواع سقفهای وافل
سقفهای وافل که حاصل استفاده از قالبهای وافل هستند، دارای انواع یک طرفه و دو طرفه میباشند که در ادامه به بررسی هر یک از آنها میپردازیم.
سقفهای وافل یک طرفه
این سقفها، در اثر استفاده از قالبهای یک طرفه ایجاد میشوند دارای دو تکیهگاه میباشند. تشابه این سقفها با سقفهای تیرچه یونولیت، در فرم و ظاهر آنها میباشد با این تفاوت که در سقفهای تیرچه یونولیت، ضخامت سقف در تمام نقاط یکسان است و یونولیتها داخل سقف باقی میمانند، اما در سقفهای وافل یک طرفه، قالبها ماندگار نبوده و از سقف خارج میشوند و در اثر این حرکت، سقف دارای حفرههایی میباشد. تصویر زیر نمونه ای از سقفهای وافل یک طرفه را نشان میدهد.
سقفهای وافل دو طرفه
قالبهای وافل دوطرفه بر خلاف قالبهای یک طرفه، عمدتا مربعی شکل هستند و از چهارجهت تکیه گاه دارند. این نوع سقف نیز با استفاده از قالبهای غیرماندگار اجرا شده و به همین دلیل (خارج کردن قالبها پس از استفاده) سقفهای اجرا شده با این نوع قالبها، به صورت حفره حفره میباشند. تصویر زیر نمونهای از سقفهای دوظرفه را نشان میدهد.
روش اجرای سقف وافل
این سقفها علاوه بر ظاهر خاصی که دارند، از فرآیند اجرایی خاصی نیز پیروی میکنند. روش اجرای این سقفها تا حدودی مانند دالهای بتنی (به عنوان مثال سقف کامپوزیت) میباشد اما با تفاوت که در سقفهای وافل، دیگر خبری از تیرهای فرعی برجسته نیست. اجرای سقف وافل به این صورت که ابتدا میبایست صفحهای مسطح توسط جک، پروفیل و ورقهای فولادی یا چوبی ایجاد شود تا بتوان قالبهای وافل را برروی این صفحه قرار داد. پس از چیدمان قالبها، نوبت به آرماتوربندی سقف میرسد که در اینجا، آرماتوربندی هم نقش “مش” روی سقف را ایفا میکند و در عین حال، نقش تیرچههای یک طرفه یا دوطرفهی بین قالبها را نیز اجرا می نماید. پس از آرماتوربندی و تثبیت قالبها، نوبت به بتنریزی رسیده و در نهایت پس از سفت شدن بتن، قالبها از سقف جدا میشوند.
ابعاد قالب های ماتیا وافل
قالبهای وافل با توجه به شرایط خاص سازهی ساختمان انتخاب میشوند. به عنوان مثال یک ساختمان نیاز به اجرای دهانهی 12 متری دارد لذا میبایست ارتفاع سقف نیز بیشتر شود به همین دلیل به قالبهای با عمق 30 سانتی متر نیاز دارد؛ از طرف دیگر ساختمانی نیاز به اجرای دهانهی 16 متری دارد پس طبعا به قالبهای عمیقتر (به عنوان مثال قالب با عمق 40 سانتی متر) برای افزایش ارتفاع سقف نیاز دارد. در مورد قالبهای وافل یک طرفه معمولا عمق قالب ثابت بوده ولی میتوان طول قالب را کوتاه یا بلند کرد. تصویر زیر نمونه ای از قالبهای یک طرفه و دوطرفه را نشان میدهد.