ـ آیا تا به حال متوجه وجود توده ای متورم در سینه ی خود شده اید؟
ـ بنظر شما کیست های سینه به سرطان سینه منجر می شوند؟
ـ درباره ی کیست سینه چقدر اطلاعات دارید؟
کیست سینه یا پستان، از رایج ترین عارضه هایی است که بیشتر خانم ها حداقل یک بار در طول زندگی خود به آن دچار می شوند.
اتفاقی که سبب بروز کیست پستان می شود، شکل گیری کیسه هایی در بافت سینه است که درون آن ها با مایع پر شده است. دیواره ی کیست ها بسیار نازک است و امکان دارد در اندازه های متفاوتی ظاهر شوند؛ البته معمولا در اندازه های کوچک تشکیل می شوند اما، بزرگ بودن ابعاد کیست ها نیز به معنای خطرناک بودن آن ها نیست.
به قسمت هایی که بافت سینه را تشکیل داده اند «لوب» گفته می شود. لوب ها در واقع حاوی بافت های ریز غدد درون سینه هستند. می توانید تصور کنید لوب ها مانند مهره های یک تسبیح کنار هم قرار گرفته اند.
این لوب ها که بافت سینه را شکل داده اند، از قسمت های کوچکتری تشکیل شده اند که به آن ها «لوبول» گفته می شود و وظیفه ی تولید شیر در دوران شیردهی و بارداری را به عهده دارند. این غدد شیردهی درون یک بافت چربی، تحت حمایت و محافظت قرار دارد. متخصصین عقیده دارند یکی دیگر از عواملی که ممکن است سبب ایجاد کیست در سینه ی خانم ها شود، تجمع آب، در بافت محافظ این غده ها است.
کیست های سینه به دو نوع ساده و کمپلکس تقسیم می شوند.
عمده ی افرادی که دچار عارضه ی کیست سینه می شوند، خانم ها هستند و می توان گفت زمینه ی بروز آن در همه ی خانم ها وجود دارد. زیرا همانطور که گفته شد، عمده ترین دلیل آن، کارکرد هورمون های زنانه است.
خانم هایی که در رده سنی بین 30 تا 50 سال هستند، بیشتر از دیگران در معرض این بیماری قرار دارند.
مصرف داروی های ضد بارداری ممکن است علائم کیست سینه را کاهش دهد و در برخی مواقع، هورمون درمانی، باعث افزایش علائم می شود.
فیبروکیستیک، شکل گیری کیسه های حاوی مایع، در اندازه های کوچک یا بزرگ و با ضخامت های متفاوت، در بافت سینه است. کیست های تشکیل شده در افراد مختلف، با یکدیگر متفاوت هستند. کیست سینه، در هر سنی می تواند ظاهر شود؛ اما با آغاز دوران یائسگی کم کم از بین می رود یا علائم آن کمرنگ می شود.
علاوه بر آن، بیماری دیگری که احتمالا بسیاری از خانم ها را درگیر می کند، تشکیل تومور یا توده در بافت سینه است. اصلی ترین تفاوتی که بین تومور سینه و کیست سینه وجود دارد، مربوط به زمان بروز و مدت زمان درگیری افراد با آن ها است. توده ها بر اساس وضعیتی که دارند، در دو گروه توده های خوش خیم و توده های بدخیم طبقه بندی می شوند.
علائم کیست سینه با شروع دوران یائسگی از بین می رود؛ در حالیکه در مورد تومور سینه این اتفاق رخ نمی دهد. تشکیل تومور در سینه باعث ایجاد تغییرات در بافت ها و همچنین هورمون های استروژن و پروژسترون در طول دوران قاعدگی می شود؛ و همین تغییرات، آسیب های اساسی به سینه را به دنبال خواهند داشت.
تومور ها نیز مانند توده ها، در دو شکل خوش خیم و بدخیم، پدید می آیند.
قبل تر به این موضوع اشاره کردیم که اندازه ی کیست ها یکسان نیست و ممکن است در یک یا هر دو سینه ی خانم ها پدید آید. به همین ترتیب، اگر اندازه ی آن ها بسیار بزرگ باشد، در ظاهر سینه نمایان می شوند و با چشم قابل تشخیص هستند. در مقابل، کیست هایی که اندازه ی کوچک تری دارند و با چشم دیده نمی شوند را فقط با لمس کردن ناحیه ی سینه می توان تشخیص داد. لازم به ذکر است که گاهی این کیست ها قابل لمس نیستند و تنها راه تشخیص وجود یا نوع و اندازه ی آنها، معاینه ی دقیق، توسط پزشک است.
نکته ی بسیار مهمی که درباره ی کیست سینه و تومور سینه وجود دارد این است که کیست سینه هرگز منجر به سرطان سینه نخواهد شد و همچنین باعث بالا رفتن ریسک ابتلا به سرطان نیز نمی شود.
البته ضرورت دارد افرادی که مبتلا به فیبروکیستیک هستند و یا نشانه های آن را مشاهده کرده اند، به جراح متخصص مراجعه کرده و برای برطرف کردن هرگونه خطر احتمالی، آزمایش های لازم را انجام دهند.
اگر نتیجه ی معاینه و سونوگرافی، نشان دهد که کیست ها از نوع ساده هستند، وجود آن ها هیچگونه خطری برای مادر و کودک، به دنبال ندارد. البته باید به این نکته توجه داشت که ترشح هورمون های بدن در دوران بارداری و شیردهی افزایش می یابد و همین امر، می تواند باعث بزرگ تر شدن کیست ها شود.
در صورتی که کیست ها در نوک سینه قرار گرفته باشند، ممکن است با مکیده شدن توسط کودک، تحریک شده و احساس درد ایجاد کنند. در این صورت، مادر می تواند تحت نظر جراح متخصص، اقدام به تخلیه ی کیست ها کند.
روش های متنوع و مختلفی وجود دارد که به کمک آنها می توان متوجه وجود کیست در سینه شد.
بروز تغییرات ناگهانی در سایز یکی از سینه ها و یا هردوی آن ها، احساس درد در سینه و نواحی اطراف آن، از جمله مواردی هستند که در صورت مشاهده ی هریک از آنها باید به پزشک متخصص مراجعه شود با انجام معاینه و آزمایش های مربوط، تشخیص دقیق و درست حاصل شود.
روش های تشخیص تخصصی کیست سینه عبارت اند از:
معاینه ی سینه ها، تصویر برداری، مامو گرافی، سونوگرافی و آسپرسیون که با استفاده از سوزن ظریف، نمونه برداری انجام می شود.
در ادامه هر روش را به صورت مختصر معرفی خواهیم کرد:
وقتی بیمار با علائم بیماری به پزشک مراجعه می کند، اولین اقدامی که از سمت پزشک برای تشخیص وجود یا عدم وجود کیست در سینه صورت می گیرد، معاینه ی سینه ها است.
پس از معاینه و مشخص شدن نوع کیست، پزشک می تواند سایر آزمایش های لازم را برای فرد تجویز کند.
چنانچه توده ی تشخیص داده شده از نظر اندازه و یا محل تشکیل غیرمعمول باشد، پزشک از روش تصویربرداری به منظور تشخیص دقیق تر استفاده میکند.
در روش آسپراسیون، پزشک بوسیله ی وارد کردن سوزنی بسیار باریک، مایع درون کیست ها را خالی می کند. برای اینکه سوزن دقیقا به محل مورد نظر که کیست در آن قرار دارد وارد شود، این عمل در حین انجام سونوگرافی انجام می شود. اگر کیست پس از تخلیه ی مایع درون آن، ناپدید شود، پزشک سایر کیست های موجود را نیز به همین صورت تخلیه می کند.
با توجه به اینکه علت اصلی تشکیل کیست سینه، ترشح هورمون های جنسی است و نمی توان از ترشح آنها جلوگیری کرد، بطور جدی توصیه می شود که خانم های که کیست سینه دارند هر شش ماه یک بار، و خانم هایی که کیست سینه ندارند سالی یک بار، اقدام به چکاپ نمایند.
همچنین خانم ها می توانند معاینه ی سینه ها را در منزل و از طریق لمس نواحی انجام دهند و در صورت مشاهده ی هرگونه تغییر به متخصص مراجعه کنند.
کیست سینه عارضه ی بسیار شایعی در بین خانم ها است که با تومور و توده های سرطانی متفاوت است. آنچه ضرورت دارد، تشخیص دقیق و به موقع است که به درمان و جلوگیری از پیشرفت آن ها کمک می کند. در بسیاری از موارد بعد از مراجعه ی اولیه، پزشک توصیه به انجام آزمایش های لازم می کند. شما می توانید پس از انجام و دریافت نتیجه ی آزمایش ها، از طریق مشاوره ی آنلاین با فوق تخصص پستان، مدارک خود را برای پزشک ارسال نموده تا مورد بررسی قرار گیرد و در صورت نیاز، راهنمایی های لازم را دریافت کنید...
منبع : سامانه جامع ماوراطب
