لوله کشی آب باران
- قطر نامی لوله های قائم آب باران برای حداکثر بارندگی به مقدار ۲۵.۴ (یک اینچ) در مدت یک ساعت مداوم برای مقادیر سطح بام از جدول مربوطه در مبحث 16 مقررات ملی ساختمان به دست می آید.
- اگر مقدار حداکثر بارندگی در مدت یک ساعت مداوم عدد دیگری غیر از 1 اینچ باشد باید در هر مورد سطح بام مندرج در جدول را در آن عدد ( حسب اینچ ) تقسیم کرد و مقدار تصحیح شده سطح بام را به دست آورد.
- لوله کشی آب باران ساختمان از کفشو های دریافت کننده آب باران (روی بام و سایر سطوح باران گیر ساختمان) آغاز می‌شود و تا 1.5 متر دورتر از دیوار خارجی ساختمان (و یا ملک) ادامه می یابد.
- لوله کشی آب باران داخل ساختمان باید از لوله کشی فاضلاب بهداشتی ساختمان کاملاً جدا باشد
- اندازه گذاری لوله های آب باران باید بر مبنای حداکثر بارندگی در یک ساعت انجام شود
- مقدار حداکثر بارندگی ظرف یک ساعت در محل ساختمان برای دوره برگشت حداقل ۳۰ سال باید از آمارهای رسمی به دست آید و مبنای اندازه گذاری لوله های آب و باران قرار گیرد
- طراحی بام باید طوری باشد که در صورت گرفتگی کفشوی یا انسداد مسیر لوله کشی آب باران ساختمان، آب باران بتواند از یک مسیر ثانویه یا اضطراری و بدون مانع به محوطه ساختمان (یا ملک) یا محل مناسب دیگری تخلیه شود.
- دهانه تخلیه مسیر ثانویه یا اضطراری تخلیه آب باران ساختمان باید در معرض دید استفاده کنندگان از ساختمان یا مسئولین نگهداری ساختمان باشد تا در صورت مشاهده جریان آب باران در آن مسیر بلافاصله نسبت به رفع گرفتگی مسیر اصلی لوله کشی آب باران اقدام شود.
- کف شوی آب باران باید به ترتیبی باشد که شبکه صافی ان دستی کم ۱۰۰ میلیمتر بالاتر از سطح بام باشد و در طول استفاده احتمال جدا شدن از مقرر خود را نداشته باشد
- سطح باز شبکه صافی باید دست کم یک و نیم برابر سطح دهانه لوله قائم آب باران باشد
- حداقل تعداد کف شوی و لوله قائم آب باران بام اصلی ساختمان غیر از خرپشته و بالکن نباید از دو عدد کمتر باشد.
- در پایین ترین قسمت لوله های قائم آب باران پیش از پایین ترین زانویی لوله
- در نقاط تغییر جهت لوله های افقی اگر زاویه تغییر جهت لوله بیش از ۴۵ درجه باشد
- روی لوله اصلی افقی پایین ترین قسمت شبکه لوله کشی آب باران در فاصله هر ۱۵ متر برای لوله هایی با قطر نامی کمتر از ۱۰۰ میلیمتر و در فاصله هر ۳۰ متر برای لوله های با قطر نامی ۱۰۰ میلی متر و بیشتر
- روی لوله افقی اصلی آب باران خروجی از ساختمان بلافاصله پس از خروج از ساختمان
- اندازه دریچه بازدید روی لوله آب باران تا قطر نامی ۱۰۰ میلیمتر باید برابر قطر نامی لوله باشد و در لوله هایی با قطر نامی بزرگتر از ۱۰۰ میلیمتر دریچه بازدید باید دست کم ۱۰۰ میلی متر باشد
- حداقل شیب لوله های افقی آب باران در داخل ساختمان باید یک درصد باشد
- اندازه لوله قائم آب باران باید دست‌کم ۸۰ میلی متر باشد
- استفاده از مصالح کارکرده و معیوب و یا آسیب دیده مجاز نیست
- لوله کشی آب باران ساختمان باید در برابر حداکثر فشار استاتیک مربوط به ارتفاع آب در لوله های قائم آب با لوله های قائم کاملا آبند باشد.
- حداکثر فشار کار مجاز لوله و فیتینگ پلی پروپیلن (پوش فیت) معادل ۶ متر ستون آب است بنابراین در ساختمان های بلند تر کاربرد این لوله ها برای انتقال آب باران مجاز نیست
- آزمایش با آب باید برای حداکثر فشار استاتیک مربوط به ارتفاع بلندترین لوله های قائم آب باران صورت گیرد.
- مدت آزمایش دست کم ۱۵ دقیقه است پس از پر کردن کامل لوله ها با آب در صورت پایین رفتن سطح آب در لوله ها باید همه قطعات و اتصالات از نظر نشت آب مورد بررسی قرار گیرد.
از این بخش از مقررات ملی ساختمان در رشته تاسیسات مکانیکی معمولا در آزمون نظام مهندسی سوال می آید که برای مشاهده آن می توانید اینجا کلیک کنید.
