ییلاق زیبای «مِه‌دَره‌سی» ایل شاهسون و آبشارهای زیبایش

هریس، یکی از شهرستان‌های نسبتا کوچک اما مرتفع استان آذربایجان‌شرقی با کوهستان‌ها و تپه‌هایی بِکر است. به این منطقه به دلیل مرتفع بودن کوه‌هایش «بام آذربایجان» نیز گفته می‌شود. بخشی از مناطق کوهستانی آن به دلیل نزدیکی به استان اردبیل، شهرستان مشکین‌شهر، در دامنه‌های قله سبلان قرار گرفته است که می‌توان این قله را از شهر هریس نیز نظاره‌گر بود، این جبر جغرافیایی ضمن اینکه زمستان‌هایی سرد و سوزناک را برای مردم این منطقه به ارمغان دارد، اما همیشه در طبیعت هریس «آخر هر سوز بهار زیبایی» است. همچنین این شهرستان پذیرای تعداد قابل توجهی از عشایر ایل شاهسون است که این منطقه را به عنوان ییلاق انتخاب کرده‌اند و معمولا بهار، تابستان و ماه اول پاییز را در آن اطراق می‌کنند. هریس همچنین ییلاق‌های متعددی دارد و همین ییلاق «مه‌دره‌سی» نیز یکی از آن‌هاست. طبیعت‌گردی در هریس و اطراف آن در فصل بهار خصوصا در بهشتی‌ترین ماه آن، لذت خاصی دارد و معمولا تجربه منحصربه‌فردی برای گردشگران و مردم بومی رقم می‌خورد.

البته طبیعت زمستانی و قله‌های متعدد پوشیده شده از برف نیز در این منطقه برای دوست‌داران زمستان، نِمای خاص خودش را دارد و برای کوهنوردی کوتاه‌مدت نیز مقصد خوبی می‌تواند باشد.

جاده کوهستانی هریس - مشکین‌شهر، ییلاق ایل شاهسون

ییلاق مه‌دره‌سی در مسیر جاده کوهستانی هریس-مشکین‌شهر قرار گرفته است. اگر از هریس به سمت مشکین‌شهر حرکت کرده باشید، پس از گذر روستای «اَندیس» با پشت سر گذاشتن مسیر کوهستانی و رسیدن به اولین دشت، احتمالا در ییلاق مه‌دره‌سی قرار دارید. اما یک مسیر فرعی کوتاهی را نیز بایستی طی کنید تا به دره‌ سرسبز و آبشارهای مه‌دره‌سی برسید. برای رفتن به آبشارها مسیر ماشین‌رویی وجود ندارد و نیازمند کمی پیاده‌روی از کنار جاده است (رفت و برگشت حدود 3 کیلومتر). تصویر در ابتدای مسیر فرعی گرفته شده‌است.

تصویر از ابتدای جاده فرعی به سمت دره و محل اطراق عشایر

متاسفانه تابلویی برای ورودی ییلاق نصب نگردیده است، بنابراین پیشنهادم این است؛ در صورتی که قصد مسافرت به این ییلاق را دارید حتما از راهنمایی‌های بومی‌ها بهره‌مند شوید.

پس از رسیدن به دره و محل اطراق عشایر، احتمالا با همچنین صحنه‌هایی روبرو خواهید بود. این منظره و هم‌نشینی با عزیزان مستقر در این ییلاق ضمن لذت بردن از طبیعت زیبا، رودخانه نسبتا پرآب، چشمه‌ای گوارا، آشنایی با سبک زندگی‌ عشایر را نیز به همراه دارد.

تا اینجای کار هرچی گفتیم از طبیعت این منطقه است که در مقابل زیبایی آن نیز توصیف ناچیزی است. اما آش دوغ محلی، چیز دیگریست که با طبیعت این منطقه و سبک زندگی هریسی‌ها اجین شده است، پیشنهاد می‌کنم حتما تجربه کنید، به امتحان‌اش می‌ارزد.

یک نکته‌ای را نیز بهتر است مد نظر داشته باشید اینکه آب و هوای هریس در فصل بهار به شدت علاقه‌مند به «اصل غافلگیری» است، بنابراین بهتر است امکانات لازم برای شرایط بارانی را همراه خود داشته باشید و وسائل نقلیه را در موقعیت بهتری پارک نمایید.

این منطقه دو آبشار زیبا را دارد که معمولا نیز ناشناخته اند و به همین دلیل بومیان و کوهنوردان شاید از آن مطلع باشند. بکر بودن این آبشارها در همین ناشناخته بودن‌شان است. موقعیتی آرام، بی هیاهو با طبیعت کوهستانی کم‌نظیر که همگی باعث میشه از زیبایی‌های طبیعت دوچندان لذت ببرید.