دیروز وقتی داشتم روی دیزاین یک فیچر کار میکردم ؛ همه ابعادش و تاثیراتی که روی همه بخش های پروژه میذاره ، اکشن ها و میکرو اکشن هایی که باید طراحی بشن ، همه حالت های ممکن و غیر ممکن رو بررسی کردم.
دقیقا یاد زمانی افتادم که یک نسیم کمالگرای کلی نگر بودم که اگر درگیر جزئیات یک اتفاق میشدم هیچ وقت اون کار رو تموم نمیکردم در نتیجه هیچ کاری رو شروع نمیکردم :)
وقتی اولین بار به کلاس UX رفتم گفتم همینه این همون چیزیه که من میخوام . من سافت اسکیل مرتبط با دیزاین رو نداشتم ولی دیزاین رو دوست داشتم. خودم رو به آب و آتیش زدم برای یادگیریش. الان که خدمت شما هستم 3 ساله که پروداکت دیزاینر هستم.
القصه ...
اگر عاشق کاری شدید که با مهارتهای شما در تعارض بود . ازش نترسید و اتفاقا به سمتش برید . با کله شیرجه بزنید توش. یک جا میخوندم بهترین راه مقابله با ترس مواجه شدن با اون ترسه . مهارت رو در دل اون کار میسازید .
و من الله توفیق
اگر شما هم تجربه مشابهی دارید از شروع کار جدید یا یاد گرفتن مهارت جدید خوشحال میشم کامنت کنید و از چالش هاتون بگید.
