همه ما به عنوان #توسعه_دهنده برای توسعه نرم افزار از کد ها استفاده می‌کنیم.کد ها به نوبه خود کلماتی متشکل از حروف انگلیسی به همراه اعداد و کاراکتر های نمایشی هستند.
نوشتن کد کار عجیب و یا خیلی خارق العاده ای نیست.کافیه یکسری اصول اولیه را بدانید تا بتوانید نیاز های خودتون رو در قالب نرم افزار توسعه بدید.ولی همونطور که می‌دانید همه ماجرا تایپ کد ها نیست.
توسعه نرم افزار یک کار مهندسی است.مهندسی در لغت این طور تعریف می‌شود:
کاربرد خلاقانه اصول علمی برای طراحی یا توسعه ساختارها، ماشین‌ها، ابزار یا فرآیندهای ساخت یا برای کار جداگانه و همراه با آن‌ها یا ساخت و به‌کارگیری موارد مشابه با آگاهی کامل از طراحی آن‌ها یا پیش‌بینی عملکرد آن‌ها تحت شرایط عملیاتی خاص و به عنوان یک نقش اقتصاد عملیاتی یا امنیت زندگی یا دارایی به آن‌ها احترام گذاشته می‌شود. ویکی‌پدیا فارسی
مهندسی نرم افزار نیز از این قوانین و تعاریف جدا نیست.برای تولید محصولات با کیفیت با دید مهندسی به خلاقیت و یک سری اصول علمی نیاز داریم.بحث خلاقیت موضوع بحث این نوشتار نیست،و در مقابل اصول علمی و عملی هدف این نوشتار را تشکیع می دهند.
یکی از این اصول مهم در توسعه نرم افزار،توسعه کدی باکیفیت می‌باشد که در دنیای نرم افزار به آن کد تمیز و یا Clean-Code گفته می‌شود.
در دنیای توسعه نرم افزار اساتید بزرگی در این رابطه صحبت و کتاب ها نوشته اند.برای مثال: کتاب کد تمیز، نوشته Robert.c Martin یکی از معروف ترین این کتاب ها می‌باشد.
به واسطه نوبت من برای ارائه در Tech Hours شرکت، موضوعی رو انتخاب کردم برای ارائه که برای خودم جذابیت داشت.اون هم موضوع کد تمیز بود.
تصمیم گرفتم برداشت های شخصی خودم از سه کتاب Clean-Code و Code-Complete و Pragmatic-Programmer رو به صورت خلاصه بنویسم.تاکید می‌کنم که این نوشته برداشت شخصی من به همراه تجربیاتم در دوران کاریم هست و ممکنه همه با اونا موافق نباشند.
قسمت های مختلف این سری نوشتار به شرح زیر می‌باشد:
این لیست در طول مدت تکمیل می‌شود.
