اولا باید اشاره کرد که این برنامه مشخصا تایید یا رد نکرده این ادعا رو و صرفا روایت شده است، که همین موضوع خود از هوشمندی پشت پرده این برنامه حکایت میکند که راه را برای فرار از بار مسئولیت این ادعای ساختگی و مغلطه ی احتمالی باز میگذارد. (ادعای دروغ جوانی به نام سعید فلاح)
چند سوال مهم رو باهم بررسی کنیم تا حقیقت رو پیدا کنیم:
بله؛ در برنامه‌های استعدادیابی، داستان‌هایی که دربارهٔ شرکت‌کنندگان تعریف میشوند، می‌توانند متنوع باشند. برخی از این داستان‌ها ممکن است واقعیت داشته باشند و بر اساس تجربیات و دستاوردهای واقعی شرکت‌کنندگان باشند. این نوع داستان‌ها به عنوان مثال می‌توانند به عنوان مطالعه موردی یا نمونه‌های الهام‌بخش برای دیگران مورد استفاده قرار بگیرند.
اما در برخی موارد، برنامه‌های استعدادیابی ممکن است از داستان‌هایی خیالی یا نمایشی برای جذاب‌سازی برنامه استفاده کنند. این داستان‌ها ممکن است بر اساس موارد واقعی باشند، اما به صورتی که برای تاثیرگذاری بیشتر در برنامه طراحی شده‌اند و جهت ایجاد هیجان و انگیزه در شرکت‌کنندگان و تماشاگران بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تحمیل داستان‌های خیالی: برخی برنامه‌ها از داستان‌های خیالی و غیرواقعی استفاده می‌کنند که ممکن است به تجربیات و دستاوردهای واقعی شرکت‌کنندگان ارتباطی نداشته باشند، اما با ایجاد جذابیت و هیجان بیشتر، برنامه را برای تماشاگران جذاب‌تر نمایانده و توجه بیشتری به آن جلب کنند.
نمایش دستاوردهای مصنوعی: برخی برنامه‌ها ممکن است دستاوردهای مصنوعی و بدون پایه‌ی واقعی را به شرکت‌کنندگان نسبت دهند تا احساس موفقیت و توانایی در آنان ایجاد شود و تمایل بیشتری به شرکت در برنامه به وجود آید.
افزایش تجربه‌ی واقعی: در برخی موارد، تجربه‌های واقعی شرکت‌کنندگان در برنامه به نسبت واقعیت کاسته می‌شود و از طریق ساختاردهی و نمایش دادن موقعیت‌ها و واقعیت‌های مصنوعی، تصوراتی غلط از شرکت‌کنندگان برای تماشاگران ارائه می‌شود.
این نوع رویکردها ممکن است به شکل موقتی بتوانند توجه و حضور در برنامه را افزایش دهند، اما در بلندمدت باعث از بین رفتن اعتماد و ارزش‌های واقعی برنامه شوند. برنامه‌های استعدادیابی باید به جای ایجاد داستان‌های دروغین، به واقعیت و ارزش‌های واقعی شرکت‌کنندگان توجه کنند تا بتوانند از اعتماد و رضایت شرکت‌کنندگان برخوردار شوند و اهدافشان را به درستی دنبال کنند.
برای بررسی این موضوع، ابتدا باید به زندگینامه و آثار هنری فریدون فروغی نگاه کنیم تا بفهمیم آیا ادعای دروغینی که برنامه "صداتو" ارائه داده است واقعیت دارد یا خیر. فریدون فروغی، یکی از بزرگترین خوانندگان و آهنگسازان موسیقی پاپ ایران است که در طی دوره‌ی فعالیتش زیادی از آثار خود را منتشر کرده است.
جنس صدا: صدای فریدون فروغی دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که از بسیاری از سایر خوانندگان متمایز می‌شود. این شناخت ویژگی‌های صدا می‌تواند اثری ارزیابی کننده برای تشخیص اصالت اجرای هنرمند باشد.
تحریرها و اشعار: اشعار و تحریرهای استفاده شده در آثار فریدون فروغی به خوبی با سبک و شیوه او همخوانی دارند. زبان و عبارات استفاده شده ممکن است به امضای خاص وی اشاره کنند.
ملودی: طراحی ملودی‌ها و نت‌های موسیقی در آثار فریدون فروغی نیز دارای ویژگی‌های شناخته‌شده‌ای است که ممکن است از سایر آهنگسازان متمایز شوند.
تکنیک خوانندگی: روش و تکنیک خوانندگی که فریدون فروغی استفاده میکند نیز از ویژگی‌هایی است که می‌تواند برای تشخیص اصالت اجراهای او مورد استفاده قرار گیرد.
با توجه به مطالب فوق، اگر شناخت درستی از شخصیت و آثار هنری فریدون فروغی داشته باشیم، میتوانیم به راحتی تشخیص دهیم که آیا ادعای "صداتو" در مورد اهنگ "تنهاترین عاشق" واقعیت دارد یا خیر. اگر این آهنگ واقعاً توسط فریدون فروغی ساخته و اجرا شده باشد، میتوانیم ادعای دروغین برنامه را رد کنیم و بر اصالت این آهنگ اطمینان حاصل کنیم.
میتوانیم تحلیل کنیم که تحریر و نحوه تکمیل مصراع‌های این خوانند هجوان در اجرای زنده اش با سبک و سیاق نسخه ی اصلی و موجود آهنگ "تنهاترین عاشق فریدون فروغی " بسیار متفاوت است، و از سوی دیگر، این خواننده جوان ادعا کرده است که شعر این آهنگ از خودش است که با سن و تجربه‌اش در سال 87 کمی عجیب به نظر می‌رسد. همچنین اشاره به رگه‌های موسیقی جاز و اسلو راک آمریکایی در آهنگ مطرح شده است که نشان دهنده یک تنوع و پیچیدگی بیشتر در آهنگسازی می‌باشد.
اگر این تحلیل‌ها و موارد را در نظر بگیریم، میتوانیم به نتیجه برسیم که این ادعا مطابقت کافی با شناخته‌های ما از آهنگسازی و اجرای فریدون فروغی ندارد. از این رو، احتمالاً ادعای این خواننده جوان در برنامه "صداتو" در مورد اهنگ "تنهاترین عاشق" به عنوان اثر خودش، اغلب یک ادعای دروغین است که به منظور جلب توجه و افزایش تحسین و محبوبیت ایجاد شده است. این ادعا نشان می‌دهد که ممکن است برنامه "صداتو" در تلاش برای افزایش جذابیت و تماشاگران بیشتر، از استفاده از داستان‌ها و ادعاهایی که واقعیتی ندارند، استفاده کند.
