جنون نوشتن
جنون نوشتن
خواندن ۶ دقیقه·۲ سال پیش

اعتراض و تظاهرات با چه هدف و چشم‌اندازی؟؟؟

سلام و درود به شما

اول از همه عرض کنم که سواد سیاسی اجتماعی بنده در حد دوم ابتدایی بیشتر نیست شاید هم کمتر پس فقط نظرات شخصی خودم رو این جا منتشر می‌کنم. درست و غلط بودنش به عهده‌ی شما.

خب این چند روزه به خاطر فوت خانم مهسا امینی و برخورد نامناسب ماموران گشت ارشاد شاهد تظاهرات و اعتراض‌های مردم توی بیشتر شهرهای ایران بودیم.

خدمت شما عارضم که بنده با این نوع نحوه برخورد گشت ارشاد صد در صد مخالفم. به نظر من اگر قرار باشه گشت ارشادی وجود داشته باشه، فقط باید در حد پند دادن زبانی باشه، که آن باید هم با مهربانی و عطوفت کامل انجام بشه و فقط توسط خانم‌ها. یعنی آقایون و ماموران غلچماق بهتر است در این کار یعنی پند دادن هیچ دخالتی نداشته باشند.

مامورین خانم‌ هم اگر فکر می‌کنند حجاب و نوع لباس پوشیدن یک خانم نامناسب است باید با زبان مناسب و کاملا محترمانه با او صحبت کنند و اگر توانستند او را قانع کنند که هیچ اگر هم نتوانستند قانع کنند باز هم هیچ و اجازه می‌دهند آن خانم و دختر خانم محترم به راهش ادامه دهد و بیشتر از این مزاحم وقت آن بنده خدا نشوند.

آیا اگر تمام دختران و بانوان این سرزمین به خاطر ترس از برخورد گشت ارشاد، حجاب و پوششان کامل شود اما در دلشان نه تنها به شما بلکه به تمام مقدسات دینتان توهین کنند و تمام فحش‌‌ها و نفرین‌ها را نثار خودتان و مقدساتتان کنند بهتر است یا این که تعداد معدود و اندکی دختر و خانم، حجاب کامل داشته باشند اما با اعتقاد کامل و رضایت قلبی خود ؟؟؟ به راستی کدام بهتر است؟؟؟

اگر فکر می‌کنی دین و آیین و عقیده‌ات بهترین دین و آیین و عقیده است من هم همین عقیده را در مورد دین و آیین و عقیده‌ی خودم دارم پس اگر نتوانستیم یکدیگر را به پیروی از دین و آیین و اعتقاد خویش با گفتگو و صحبت متقاعد کنیم ما را به خیر و شما را هم به سلامت. حداقل سعی کنیم با رفتار و کردار یکدیگر تصویری خوب از دین و آیین و عقیده خود نشان دهیم.

برخورد وحشیانه با دختران را به حساب دین و آیینت بگذارم یا به حساب نظر و عقیده‌ی شخصی‌ات یا به حساب پیروی از قانون کشورت؟ پس یا دینت مشکل دارد یا رفتار خودت یا قانون کشورت یا هرسه مورد.

این از موضع من درباره‌ی گشت ارشاد

مسئله بعدی اینه که توی این تظاهرات اخیر و چندین تظاهرات قبلی دقیقا هدف و خواسته‌ی مردم و افرادی که توی تظاهرات شرکت کردند و می‌کنند چیه؟ یکی از شعارهایی که توی چندین اعتراضات قبلی و اعتراضات فعلی گفته شده مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر جمهوری اسلامی بوده. خب باشه فرض می‌کنیم دیکتاتور رفت بعدش قراره کی بیاد جای دیکتاتور فعلی و بر مردم حکومت کنه؟

مثلا زمان شاه خمینی اومد جایگزین شاه شد. الان اگر این نظام و رژیم سقوط کنه گزینه‌ی مناسب و دلسوز مردم که بعد از به حکومت رسیدن، هوای تمام مردم با تمام اعتقادات و مذهب و دین‌ و تفکر را داشته باشه کیه؟ (منظورم این نیست که خمینی دلسوز مردم بودها شاید اولش بوده بعد مزه‌ی قدرت رفته زیر دهنش کم کم مردم و خواسته‌هاشون براش بی‌اهمیت شده یعنی اول حفظ قدرت بعد رسیدگی به خواسته مردم. نمی‌دونم)

آسیب رسوندن به اموال عمومی هم به نظرم کار درستی نیست البته دقیقا مشخص نیست چه افرادی به اموال عمومی آسیب می‌زنند. شاید مردم و معترضان و شاید مامورین حکومت در لباس شخصی و یا به قول اخبار داخلی اغتشاش‌گران.

در سیاست هر چیزی امکان داره.

به هرحال مردم چند ساله که به بهانه‌های مختلف مانند تقلب در انتخابات و گرانی بنزین و گشت ارشاد و ... تظاهرات کردند و دست آخر چندین نفر بازداشت و کشته شدند و هیچ خبری از سرنوشت‌شان نداریم. یا مجبور به اعتراف اجباری و دروغین شده‌اند.

و حکومت باز به رویه‌ی قبلی خودش ادامه داد و تمام قضیه را ماست‌مالی کرد و همه تقصیرها را انداخت گردن آمریکا و اسراییل.

آن‌طور که از بزرگ‌ترها و افراد دیگر شنیده‌ام پیروزی انقلاب اسلامی به دلایل زیر بوده است.

1- اکثر مردم با هم یک‌ دل و متحد بودند. ( که اکثر همان‌ها الان از این که انقلاب کردند پشمیان هستند)

2- پیوستن ارتش به ملت با شعار ارتش فدای ملت از جانب ارتشیان و پاسخ ملت فدای ارتش از جانب مردم.

3- کودتای انگلیس برای جلوگیری از تبدیل شدن ایران یه یکی از قدرت‌های جهان با تولید و واردات آخوند و حمایت نامحسوس از آیت الله خمینی ( واقعا ترور کردن خمینی برای انگلیس و آمریکا کار سختی بود؟ پس چرا این کار رو نکردند تا شاه به حکومتش ادامه بده؟)

بگذریم

خب نمی‌دونم این سه تا دلیل چقدر واقعیت دارند اما حداقل اینه که الان هیچ کدومش رو نداریم نه اتحاد و همبستگی بین مردم هست ( یک سری‌ها خواهان تغییر رژیم و پایان دیکتاتوری هستند و یک سری‌ها هنوز به این رژیم و دیکتاتور دلبستگی دارند)

البته پر واضحه که مخالفین رژیم فعلی بسیار بیشتر از موافقین آن هستند که حکومت جرات برگزاری یک همه‌پرسی رو نداره که ببینه آن 98 درصد سال 58 اکنون چند درصد است.

مشارکت پایین مردم در انتخابات اخیر ریاست جمهوری گواه بر این موضوع است.

ارتش هم تا کنون در حمایت از اعتراضات انقلابی مردم اقدامی انجام نداده.

از انگلیس و آمریکا و اون‌وری آبی‌ها هم خبری ندارم ولی مطمئنم اونا هم به فکر منافع خودشون هستند و هیچ وقت دلشون برای ملت و مردم ایران نسوخته مانند ایران که به فکر منافع خودشه نه دلسوزی و حمایت از مردم مسلمان فلسطین و لبنان و گرنه باید هرساله یه روزی هم مثل روز قدس در حمایت از مسلمون‌های کشور چین که در بدترین شرایط زندگی می‌کنند، راهپیمایی انجام بده اما خب نمیشه دیگه چون اون موقع رابطه چین با ایران خدشه‌دار میشه و ....

خلاصه این که هر کسی به فکر منافع خودشه اگر این رژیم تغییر کنه و افراد دیگه‌ای روی قدرت قرار بگیرند آیا می‌توانند تمام یا اکثریت مردم را راضی نگه دارند و آن فرد و یا افراد چه کسانی هستند که ما هم برویم در تظاهرات فعلی و بعدی شرکت کنیم؟

هیچ شکی نیست که توی این چهل سال وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم به شدت بدتر شده اما چه تضمینی وجود داره رژیم و دولت و حکومت بعدی از رژيم و دولت و حکومت فعلی بهتر باشه؟ ( نشه مثل اونایی که زمان شاه انقلاب کردند و الان پشیمون شدند و به جای مرگ بر شاه میگن روحت شاد )

اگه سکوت کنیم میگن شما هم طرفدار ظلمید اگه بریم اعتراض کنیم یه عده به اموال عمومی آسیب می‌زنند که یا کار خود مردمه به خاطر خشم زیاد یا کار مامورین لباس شخصی برای خراب کردن مردم به هر حال باز میشیم چوب دو سر باخت.

اگر هم اعتراضات‌مون به نتیجه برسه و یه رژیم جدید جایگزین رژیم فعلی بشه و بعد اون طور که فکرشو می‌کردیم پیش نره چه کار کنیم باز هم اعتراض و تظاهرات و انقلاب کنیم؟

این همه بازداشتی و کشته‌شده‌ها خونشون پامال شد و به حال خودشون رها شدند و هنوز نتونستیم انتقامشون رو بگیریم و به نظر من با این روند تظاهرات کردن بدون استراتژیک اصولی و هدفمند و فقط از روی یک خشم کنترل نشده و بدون رهبری و حمایت و پشتوانه‌ی یک یا چندین فرد مقتدر و دلسوز و مردمی راه به جایی نخواهیم برد.

تظاهراتمهسا امینیگشت ارشادایراناعتراض
هر آن‌چه در ناخودآگاهم رژه می‌رود را این جا منتشر می‌کنم
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید