HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که به سلول های سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند و توانایی شما را برای مبارزه با عفونت ها و بیماری های روزمره ضعیف می کند.
ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) نامی است که برای توصیف تعدادی از عفونت‌ها و بیماری‌های بالقوه تهدیدکننده زندگی استفاده می‌شود که زمانی اتفاق می‌افتند که سیستم ایمنی بدن شما توسط ویروس HIV به شدت آسیب دیده باشد.
در حالی که ایدز نمی تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود، ویروس HIV می تواند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد، اما درمان‌های دارویی بسیار مؤثری وجود دارد که اکثر افراد مبتلا به این ویروس را قادر می‌سازد تا زندگی طولانی و سالمی داشته باشند.
با تشخیص زودهنگام و درمان های موثر، اکثر افراد مبتلا به HIV به هیچ بیماری مرتبط با ایدز مبتلا نخواهند شد و عمری تقریباً طبیعی خواهند داشت.
اکثر مردم 2 تا 6 هفته پس از عفونت HIV یک بیماری کوتاه مانند آنفولانزا را تجربه می کنند که یک یا 2 هفته طول می کشد.
پس از ناپدید شدن این علائم، HIV ممکن است برای سال‌ها هیچ علامتی ایجاد نکند، اگرچه ویروس همچنان به سیستم ایمنی بدن شما آسیب می‌زند.
این بدان معناست که بسیاری از افراد مبتلا به HIV نمی دانند که آلوده هستند.
هر کسی که فکر می کند ممکن است HIV داشته باشد باید آزمایش دهد.
به برخی از افراد توصیه می شود که آزمایشات منظمی را انجام دهند زیرا در معرض خطر ویژه قرار دارند.
اچ آی وی در مایعات بدن فرد مبتلا یافت می شود. این شامل مایع منی، مایعات واژن و مقعد، خون و شیر مادر است.
این یک ویروس شکننده است و برای مدت طولانی در خارج از بدن زنده نمی ماند.
HIV نمی تواند از طریق عرق، ادرار یا بزاق منتقل شود.
رایج ترین راه ابتلا به اچ آی وی در بریتانیا از طریق رابطه جنسی مقعدی یا واژینال بدون کاندوم است.
استفاده مشترک از سوزن، سرنگ یا سایر تجهیزات تزریقی
انتقال از مادر به نوزاد در دوران بارداری، تولد یا شیردهی
احتمال ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کم است و به چیزهای زیادی بستگی دارد، مانند اینکه آیا شما رابطه جنسی دهانی دارید یا خیر و بهداشت دهان و دندان فردی که رابطه دهانی دارد.
اگر فکر می کنید در معرض HIV قرار گرفته اید، در اسرع وقت به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
شما می توانید در تعدادی از مکان ها، از جمله در یک جراحی عمومی، کلینیک های سلامت جنسی و کلینیک هایی که توسط خیریه ها اداره می شود، آزمایش شوید.
تنها راه برای فهمیدن اینکه آیا HIV دارید انجام آزمایش HIV است. این شامل آزمایش نمونه ای از خون یا بزاق شما برای علائم عفونت است.
داروی اورژانسی ضد اچ آی وی به نام پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP) در صورت شروع در عرض 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ممکن است از ابتلای شما جلوگیری کند - توصیه می شود در اسرع وقت و در حالت ایده آل ظرف 24 ساعت آن را شروع کنید.
تشخیص زودهنگام به این معنی است که می توانید درمان را زودتر شروع کنید، که می تواند شانس شما را برای کنترل ویروس بهبود بخشد، خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد و شانس انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهد.
هر دو آزمایش مثبت و منفی HIV ممکن است نیاز به تکرار 1 تا 3 ماه پس از مواجهه احتمالی با عفونت HIV داشته باشند (این دوره به عنوان دوره پنجره شناخته می شود)، اما برای کمک گرفتن نباید این مدت صبر کنید:
کلینیک‌ها ممکن است آزمایش خون با انگشت را ارائه دهند که می‌تواند در عرض چند دقیقه نتیجه را به شما بدهد، اما ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج یک آزمایش دقیق‌تر HIV را دریافت کنید.
کیت‌های تست خانگی یا نمونه‌برداری خانگی برای خرید آنلاین یا از داروخانه‌ها در دسترس هستند - بسته به نوع آزمایشی که استفاده می‌کنید، نتیجه شما در عرض چند دقیقه یا چند روز در دسترس خواهد بود.
اگر اولین آزمایش شما حاکی از ابتلای شما به اچ آی وی باشد، برای تایید نتیجه باید آزمایش خون بیشتری انجام شود.
اگر این مثبت باشد، برای آزمایش های بیشتر و بحث در مورد گزینه های درمانی خود به یک کلینیک تخصصی HIV ارجاع داده می شوید.
داروهای ضد ویروسی برای درمان HIV استفاده می شود. آنها با متوقف کردن تکثیر ویروس در بدن کار می کنند و به سیستم ایمنی اجازه می دهند خود را ترمیم کند و از آسیب بیشتر جلوگیری کند.
اینها به شکل قرص هستند که باید هر روز مصرف شوند.
HIV می تواند به راحتی در برابر یک داروی HIV مقاومت ایجاد کند، اما مصرف ترکیبی از داروهای مختلف این احتمال را بسیار کمتر می کند.
اکثر افراد مبتلا به HIV ترکیبی از داروها را مصرف می کنند. بسیار مهم است که هر روز طبق توصیه پزشک مصرف شوند.
هدف از درمان HIV، داشتن بار ویروسی غیرقابل شناسایی است. این بدان معناست که سطح ویروس اچ آی وی در بدن شما به اندازه ای پایین است که با آزمایش تشخیص داده نمی شود.
دکتر آنلاین مدافون در هر ساعت از شبانه روز حتی در ایام تعطیل در کنار شماست.
اگر با اچ آی وی زندگی می کنید، استفاده از درمان موثر HIV و غیرقابل شناسایی بودن به طور قابل توجهی خطر انتقال HIV را به دیگران کاهش می دهد.
شما همچنین تشویق خواهید شد که:
ورزش منظم انجام دهید
یک رژیم غذایی سالم بخورید
سیگار نکش
برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به بیماری های جدی، تزریق سالانه آنفولانزا داشته باشید
بدون درمان، سیستم ایمنی بدن به شدت آسیب می بیند و بیماری های تهدید کننده زندگی مانند سرطان و عفونت های شدید ممکن است رخ دهد.
اگر شما قصد بارداری دارید، مهم است که با پزشک عمومی صحبت کنید. اگرچه نادر است، اما امکان انتقال HIV به کودک شما وجود دارد.
هرکسی که بدون کاندوم یا سوزن مشترک رابطه جنسی دارد در خطر ابتلا به HIV است.
راه های موثر بسیاری برای پیشگیری یا کاهش خطر ابتلا به عفونت HIV وجود دارد، از جمله:
استفاده از کاندوم برای رابطه جنسی
پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP)
پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP)
درمان HIV برای کاهش بار ویروسی تا غیرقابل شناسایی
اگر از مواد مخدر استفاده می کنید، هرگز از سوزن یا سایر تجهیزات تزریقی مشترک، از جمله سرنگ، قاشق و سواب استفاده نکنید.
برای افراد مبتلا به HIV، اگر از درمان موثر HIV استفاده کرده اید و بار ویروسی شما به مدت 6 ماه یا بیشتر غیرقابل تشخیص بوده است، به این معنی است که نمی توانید ویروس را از طریق رابطه جنسی منتقل کنید.
منبع: ایدز
