دستکش یکبار مصرف یک مورد ضروری در هر محیط مراقبت بهداشتی است. آنها نه تنها از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و بیماران در برابر قرار گرفتن در معرض میکروب های بالقوه خطرناک محافظت می کنند، بلکه به ایجاد سابقه ای از بهداشت و مراقبت در سراسر صنعت کمک می کنند. اگرچه این نباید تعجب آور باشد، چیزی که ممکن است متوجه نشده باشید این است که دستکش های یکبار مصرف همه یکسان نیستند.
مواد مختلف و انتخاب های طراحی باعث می شود که برخی محصولات برای محیط های مختلف پزشکی مناسب تر باشند. و اگر نوع اشتباهی از دستکش را برای تمرین خود سفارش دهید، ممکن است در نهایت منابع را هدر دهید و خطر سوراخ شدن، پاره شدن و پارگی را افزایش دهید.
دستکش های یکبار مصرف معمولا از یکی از سه ماده نیتریل، لاتکس یا ونیل ساخته می شوند. در این وبلاگ، آنچه که این دستکش ها را از یکدیگر متفاوت می کند را بررسی خواهیم کرد، و همچنین راهنمایی هایی را ارائه خواهیم داد که هر نوع برای چه محیط هایی مناسب تر است.
برای چندین دهه، لاتکس ستاره سنگی دنیای دستکش های یکبار مصرف پزشکی بوده است. این به این دلیل است که همانطور که داروین براون در دستیار پزشک اشاره کرد، دستکش های لاتکس در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در برابر پاتوژن های منتقله از خون مانند اچ آی وی محافظت توصیه می شد. اما با افزایش محبوبیت آنها، موارد واکنش های آلرژیک نیز افزایش یافت. این منجر به تقاضای بیشتر برای جایگزین های دستکش یکبار مصرف بدون لاتکس، مانند نیتریل و وینیل شد. برای کسانی که حساسیت ندارند، دستکش های لاتکس راحت، نسبتا مقرون به صرفه هستند و درجه بالایی از حساسیت لمسی را ارائه می دهند.
با سطوح بالای انعطاف‌پذیری، محافظت و راحتی، دستکش‌های لاتکس یکبار مصرف برای اکثر محیط‌های پزشکی مناسب هستند – تا زمانی که آلرژی به لاتکس مشکلی نداشته باشد.
دستکش های ونیل از PVC ساخته شده اند که یک ماده مبتنی بر نفت است. مزیت اصلی دستکش های یکبار مصرف ونیل این است که ساخت آن ها ارزان است. همانطور که گفته شد، دوام کمتری نسبت به لاتکس و نیتریل دارند و محافظت محدودی در برابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا زیست پزشکی ارائه می دهند. هنگامی که دستکش های ونیل کشیده یا خم می شوند، مولکول های جداگانه جدا می شوند و یکپارچگی سد محافظ به خطر می افتد. همانطور که توسط Health & Safety International اشاره شده است، دستکش‌های ونیل نیز از نظر تأثیرات زیست‌محیطی خود یک پرچم قرمز را برافراشته‌اند.
دستکش‌های ونیل به دلیل هزینه کم و سطح حفاظت پایین، معمولاً در محیط‌های غیر خطرناک و کم آلودگی استفاده می‌شوند.
دستکش های نیتریل در دهه ۱۹۹۰ به عنوان یک جایگزین لاتکس برجسته مطرح شدند. در حالی که دستکش های نیتریل یکبار مصرف به اندازه همتایان لاتکس خود الاستیک یا انعطاف پذیر نیستند، به طور قابل توجهی در برابر مواد شیمیایی بادوام تر و مقاوم تر هستند. به این ترتیب، این دستکش ها برای هر کسی که مجبور است با مواد شیمیایی بالقوه خطرناک و خورنده برخورد کند، انتخاب ایده آلی است. آنها همچنین برای اکثر محیط های پزشکی کاملاً مناسب هستند، به طور استثنایی در برابر سوراخ شدن مقاوم هستند و خطر واکنش های آلرژی به لاتکس را از بین می برند.
درک این تفاوت‌های کلیدی به شما کمک می‌کند هنگام انتخاب دستکش‌های معاینه جدید برای محیط پزشکی منحصربه‌فرد سازمانتان تصمیم درستی بگیرید.
نوع دستکشی که بیشترین سود را برای شما و عزیزتان خواهد داشت به نیازهای فردی و مسئولیت های مراقبتی شما بستگی دارد. به عنوان یک قانون کلی، ما موارد زیر را توصیه می کنیم:
از آنجایی که دستکش‌های ونیل دارای خاصیت ارتجاعی بیشتری نسبت به نیتریل یا لاتکس هستند، تمایل به جا افتادن آنها دارند. هنگام تعویض پوشک، کمک به حمام کردن، یا کمک به فرد مورد علاقه خود در استفاده از توالت از پوشیدن آنها خودداری کنید. دستکش‌های وینیل برای شما ایده‌آل هستند اگر بودجه‌تان کم است، فقط باید چند دقیقه دستکش بپوشید، یا باید هنگام تهیه تنقلات، نوشیدنی‌ها یا وعده‌های غذایی دست‌هایتان را بپوشانید.
وقتی صحبت از مراقبت می شود، دستکش های نیتریل به عنوان “استاندارد طلایی” در نظر گرفته می شوند. از آنجایی که آنها فاقد مواد حساسیت زا مانند لاتکس هستند، خطر کمتری برای تحریک پوست یا در موارد شدید آنافیلاکسی وجود دارد.
دستکش های نیتریل به راحتی در دستان شما قرار می گیرند و مهارت جابجایی انگشتان را تشویق می کنند. این آنها را برای تمیز کردن و نظافت و همچنین کارهایی که نیاز به گرفتن، پیچاندن یا بلند کردن دارند ایده آل می کند. وقتی پوشیدن یک جفت دستکش نیتریل تمام شد، آنها را بردارید و در سطل زباله بیندازید. به لطف پیشرفت در تولید، بسیاری از دستکش های نیتریل موجود در بازار، زیست تخریب پذیر هستند.
دستکش های لاتکس به اندازه نیتریل راحت هستند، اما به دلیل اینکه از لاتکس ساخته شده اند، خطر واکنش آلرژیک را به همراه دارند. آنها تقریباً در هر موقعیت مراقبتی ایمن هستند، تا زمانی که عزیز شما از حساسیت به لاتکس رنج نبرد.
قیمت دستکش بسته به برند و مواد مورد استفاده متفاوت است. به طور کلی، وینیل مقرون به صرفه ترین است، به دنبال آن لاتکس، و سپس نیتریل.
هنگام انتخاب دستکش، مهم است که به یاد داشته باشید که قیمت تنها عاملی نیست که باید در نظر گرفته شود. اگرچه دستکش‌های نیتریل گران‌تر هستند، اما فوق‌العاده همه کاره هستند و محافظت طولانی‌مدتی در برابر مواد شیمیایی و میکروب‌ها ایجاد می‌کنند. اگر مسئولیت‌های روزانه شما شامل تعویض پوشک، استریل کردن کاتترها، یا تغذیه روده‌ای یا تزریقی است، روی دستکش‌های باکیفیت سرمایه‌گذاری کنید.
در موقعیت‌های مراقبتی، دستکش‌های نیتریل معمولاً بهتر از دستکش‌های ونیلی هستند. حتی اگر دستکش های ونیل نسبتاً مقرون به صرفه و بدون لاتکس هستند، محافظت محدودی در برابر مواد شیمیایی و میکروب ها ارائه می دهند. نیتریل بادوام تر و راحت تر است. علاوه بر این، دستکش های نیتریل به طور خاص برای مقاومت در برابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و مایعات بدن طراحی شده اند.
دستکش های نیتریل از ماده ای مصنوعی به نام لاستیک آکریلونیتریل-بوتادین ساخته می شوند. این ماده شیمیایی مقاوم است و می تواند در برابر مواد مختلف از جمله روغن های معدنی، اسیدها و داروهای موضعی مقاومت کند.
دستکش های نیتریل از لاستیک مصنوعی بدون لاتکس ساخته شده اند. با این حال، حدود ۱٪ از کاربران یک واکنش آلرژیک مانند کهیر یا خارش را تجربه می کنند. اگر اخیراً از دستکش های ونیل یا لاتکس به دستکش های نیتریل تبدیل شده اید و سابقه آلرژی دارید، مراقب علائم تحریک احتمالی باشید.
دستکش‌های ونیل ارزان‌تر از دستکش‌های نیتریل هستند، اما لزوماً ایمن‌تر نیستند. در واقع، آنها احتمالا کمتر هستند. دستکش‌های ونیل به‌راحتی جا می‌شوند، مستعد پارگی هستند و محافظت محدودی در برابر مواد شیمیایی و میکروارگانیسم‌ها ارائه می‌کنند.
پودر به طور گسترده ای در دستکش های لاتکس و وینیل برای کمک به خلاص شدن از انرژی ساکن استفاده می شود. این انرژی زمانی است که مواد دستکش هنگام پوشیدن یا درآوردن دستکش، پوست را مالش می دهد. شارژ باعث افزایش اصطکاک می شود و این می تواند احتمال پارگی یا سوراخ شدن را افزایش دهد.
پوشیدن و برداشتن دستکش های پودری راحت تر است. با این حال، این پودر برای برخی افراد می تواند باعث تحریک پوست شود. همچنین در صورت تماس با بافت پوست شکسته می تواند روند بهبودی را مختل کند. به همین دلیل است که دستکش های بدون پودر نیز در بازار وجود دارد.
دستکش های بدون پودر هیچ واکنش اضافی ایجاد نمی کنند. این دستکش ها همچنین تمیزتر هستند زیرا پس از برداشتن اثری از خود باقی نمی گذارند. عجیب است که یافتن دستکش های بدون پودر با قیمت کمی بالاتر از دستکش های پودری غیر معمول نیست.
کلرزنی گزینه ای است که برای دستکش های یکبار مصرف بدون پودر ارائه شده است. دستکش ها در معرض گاز کلر قرار می گیرند تا سطح را سفت کرده و اصطکاک را کاهش دهد. ایده این است که آنها را به راحتی و بدون نگرانی در مورد واکنش های آلرژیک قرار دهید. بنابراین، این یک جایگزین برای پودر کردن دستکش یکبار مصرف است.
لاتکس کلردار واکنش آلرژیک به لاتکس ایجاد نمی کند و این دستکش ها را برای هر کسی قابل استفاده می کند. در واقع این یکی از دلایل محبوبیت این نوع دستکش است. کسانی که آلرژی به لاتکس دارند، اکنون می توانند بدون ترس از تحریک یا خارش از دستکش های دیررس استفاده کنند. برخی از معایب نیز وجود دارد، با این حال، دستکش های غیر کلردار بوی شیمیایی کمتری دارند.
دستکش های کلردار نیز طول عمر کمتری دارند. جزء اسیدی کلر به مرور زمان مواد را از بین می برد. در عرض یک سال پس از تولید، دستکش شکننده و بی مصرف می شود. با این حال، پوشیدن دستکش های بدون کلر (بدون پودر) سخت تر است.
انواع دیگری از دستکش های یکبار مصرف وجود دارد اما معمولاً یافتن آنها در مقادیر زیاد سخت تر است. گزینه های غیر متداول نیز به دلیل ویژگی های منحصر به فردشان، زمانی که در دسترس هستند کمی گران تر هستند. یکی از این دستکش های شیمی درمانی است. اینها نوع خاصی از دستکش ها با محافظت اضافی برای کار با داروهای خاص شیمی درمانی هستند.
یکی دیگر از انواع غیر معمول دستکش، دستکش هایی است که با بلغور جو دوسر ساخته شده اند. بلغور جو دوسر به پیشگیری و محافظت از خشکی پوست کمک می کند. دستکش های آلوئه ورا نیز با همین ایده ساخته شده اند. همه از فواید آلوئه ورا برای سلامتی می‌دانند که شامل نرمی و لطافت پوست می‌شود. چندین نوع دیگر از دستکش‌ها وجود دارد، اما تقریباً همیشه گران‌تر و تهیه آنها سخت‌تر خواهد بود.
از این راهنما باید بتوانید ببینید که هر نوع دستکش کاربردهای خاص خود را دارد. دستکش های نیتریل، لاتکس و ونیل همگی متفاوت هستند و هیچ یک از این سه دستکش تحت هر شرایطی بهتر از دیگری نیست. آنچه مهم است هدفی است که برای آن به دستکش نیاز دارید. انتخاب دستکش یکبار مصرف برای یک جراح که به دستکش معاینه جراحی نیاز دارد ممکن است با انتخاب یک سرآشپز یا شیمیدان متفاوت باشد. محیط زیست بزرگترین تعیین کننده نوع دستکشی است که شما نیاز دارید.
قبل از خرید با درک محیطی که دستکش در آن استفاده می شود شروع کنید. این به شما کمک می کند تا دستکش مناسب را مطابق با نیاز خود تهیه کنید. اگر برای صنایع غذایی به دستکش نیاز دارید، دستکش‌های ونیل ارزان‌تر معمولاً برای شما مناسب هستند. دستکش‌های لاتکس اغلب برای جراحان و پرستاران ایده‌آل‌ترین دستکش‌ها هستند، زیرا محافظت بالایی در برابر باکتری‌ها و ویروس‌ها دارند – تا زمانی که دستکش‌های آن حساسیت به لاتکس نداشته باشند. دستکش‌های نیتریل یک دستکش تمام گرد خوب هستند و به نظر می‌رسد محبوب‌ترین نوع دستکش از زمان شیوع ویروس کرونا هستند. به دلیل تقاضای زیاد، قیمت دستکش های نیتریل به شدت افزایش یافته است و اکنون گران ترین نوع دستکش برای خرید عمده است.
۳ نوع اصلی دستکش یکبار مصرف وجود دارد که می توانید از تولید کنندگان خریداری کنید. تفاوت بین لاتکس، نیتریل و ونیل و محیطی که آنها در آن استفاده خواهند شد تعیین می کند که کدام نوع دستکش مناسب تر است. همچنین گزینه های سروری برای هر نوع دستکش وجود دارد، مانند دستکش های پودری و بدون پودر. اگر به دنبال خرید دستکش به صورت عمده هستید اما نمی دانید کدام نوع برای شما بهترین است، با مشاورین مدسی تماس بگیرید تا بهترین راهنمایی در خرید دستکش را با شما داشته باشند.
