کاشت دندان یک ریشه دندان مصنوعی است که برای نگه داشتن دندان یا بریج جایگزین در فک شما قرار می گیرد. کاشت دندان ممکن است گزینه ای برای افرادی باشد که به دلیل بیماری پریودنتال ، آسیب یا دلیل دیگر دندان یا دندان های خود را از دست داده اند.
ایمپلنت دندان یک پایه فلزی است که جایگزین قسمت ریشه دندان از دست رفته می شود. یک دندان مصنوعی (تاج) بر روی قسمت کششی پست (پایه) روی ایمپلنت دندان قرار می گیرد و به شما نمای دندان واقعی می بخشد.
آیا شما کاندیدای مناسب برای ایمپلنت های دندانپزشکی هستید؟
کاندیدای ایده آل برای کاشت دندان باید از سلامت عمومی و بهداشت دهان و دندان برخوردار باشد. برای نتیجه خوب کاشت به استخوان کافی در فک شما نیاز است و بهترین کاندیداها دارای بافت های لثه سالم و عاری از بیماری پریودنتال هستند. ایمپلنت های دندانی از نزدیک با بافت های لثه و استخوان زیرین در دهان ارتباط دارند. از آنجا که پریودنتیست ها متخصص دندانپزشکی هستند که دقیقاً در این زمینه ها تخصص دارند ، آنها اعضای ایده آل تیم کاشت دندان شما هستند. پریودنتیست ها نه تنها تجربه کار با سایر متخصصان دندانپزشکی را دارند ، بلکه دانش ، آموزش و امکانات ویژه ای را نیز دارند که شما برای داشتن دندانهایی شبیه و دقیق دندانهای خود نیاز دارید. دندانپزشک و پریودنتیست شما برای تحقق رویاهای شما همکاری خواهند کرد. در طی جراحی برای قرار دادن کاشت دندان ، جراح دهان شما برشی ایجاد می کند تا لثه شما باز شود و استخوان در معرض دید قرار گیرد. در جایی که پست فلزی ایمپلنت دندان قرار داده می شود سوراخ هایی در استخوان سوراخ می شود. از آنجا که این پایه به عنوان ریشه دندان عمل می کند ، در عمق استخوان کاشته می شود.
درون‌کاشت دندانی یا پروتز ایمپلنت دندانی، بخشی از درون‌کاشت (ایمپلنت) دندانی است که به صورت دندان برساخته (پروتزی) در دهان بیمار، جایگزین دندان طبیعی وی می‌گردد. ایمپلنت‌های دندانی نوعی دندان، مصنوعی هستند و از لحاظ ظاهری در بیماران مختلف می‌توانند متفاوت باشند. بعد از معاینات اولیه در ابتدا فیکسچر یا همان قسمت ریشه ایی پروتز با استفاده از جراحی کوچکی در داخل فک و به جای دندان از دست داده شده، جاگذاری می‌گردد و بعد از اطمینان از ثبات آن که معمولاً ۴ الی ۶ ماه به طول می‌انجامد، قسمت رویی یا همان تاج دندان (Crown) گذاشته میشود. اگر فردی دندان خود را از دست بدهد ایمپلنت در اندازه همان ریشه به جای آن قرار داده میشود. ایمپلنت‌ها قطعاتی در اندازه دندان طبیعی می‌باشند. ایمپلنت‌ها توسط ابزار بسیار دقیقی کنترل می‌گردند و توسط دستگاه‌های بسیار دقیق ساخته میشود. به دلیل خصوصیات ذکرشده برای ایمپلنت دندان، هنگامی در فک بیمار قرار بگیرد، یک جسم خارجی به‌شمار نمی‌رود و با قرارگرفتن در فک بیمار با آن سازگار میشود. ایمپلنت باعث رشد استخوان‌های کنار دندان هم میشود و از تحلیل استخوان فک جلوگیری به عمل می‌آورد.
ایمپلنتولوژی (علم دندانپزشکی کاشت ایمپلنت‌های دندانی) بعد از علم جراحی دهان و دندان، جزء قدیمی‌ترین روش‌های دندان پزشکی است. استفاده از ایمپلنت‌هایی به فرم ریشه‌ای قدمتی ۱۰۰۰ ساله دارند. ۴۰۰۰ سال پیش در چین باستان از بامبو برای جایگزینی دندان از دست رفته و ۲۰۰۰ سال پیش در مصر باستان از فلزات گران بها برای این منظور استفاده می‌کرده‌اند و در بعضی از مومیایی‌های یافت شده در مصر دندان پیوند شدهٔ انسان یافت شده‌است که خود گواهی برای قدمت استفاده از ایمپلنت‌های دندانی از سالیان دور می‌باشد.
در سال ۱۹۵۲ میلادی، جراح ارتوپدی سوئدی به نام برانمارک که علاقه‌مند به ترمیم و بازسازی استخوان بود، طی تحقیقاتی روی استخوان ران خرگوش، متوجه رشد استخوان در اطراف فلز تیتانیوم گردید. برانمارک تحقیقات خود را بر روی انسان و حیوان ادامه داد و توانست بعد از انجام آزمایش‌ها زیادی این ویژگی خوب و مفید فلز تیتانیوم را ثابت کند.
اگر چه برانمارک اول روی استخوان ران کار می‌کرد، اما در ادامه تصمیم گرفت که بر روی دهان، مطالعاتش را ادامه دهد زیرا دسترسی بیشتر و نیاز بیشتری را در این بخش احساس می‌کرد. برانمارک در سال ۱۹۶۵ میلادی اولین ایمپلنت دندانی را در دهان یک داوطلب قرار داد.
ایمپلنت مجموع قطعاتی است که با جراحی داخل فک ثابت می‌شوند روی آن دندان مصنوعی قرار می‌گیرد و در نهایت ظاهری مشابه با دندان طبیعی پیدا می‌کند.به‌طور کلی برای گذاشتن ایمپلنت دندان چندین مرحله باید انجام شود تا قطعات تشکیل دهنده در کنار یکدیگر قرار گیرند و بیمار بتواند به جای دندان طبیعی از آن استفاده کند. ایمپلنت از نظر ظاهری مشابه دندان طبیعی است و در دهان همان حس طبیعی را برای جویدن القا می‌کند و سوء هاضمه ایجاد شده بر اثر ناتوانی در جویدن غذا را برطرف می‌نماید.
ایمپلنت دندان برای جایگزین کردن یک یا چندین دندان از دست رفته کاربرد دارد و می‌تواند برای تمام دندان‌ها به صورت ثابت یا متحرک استفاده شود. در هر دو حالت فوق کلمه ایمپلنت استفاده میشود اما حالت دوم بیانگر معنی واقعی ایمپلنت می‌باشد و به مجموعه‌ای از قطعات ایمپلنت گفته میشود و هر کدام از قطعات به تنهایی نام و کارایی مجزایی دارند.
بزرگترین مزیت ایمپلنت حفظ استخوان باقی‌مانده و جلوگیری از تحلیل استخوان (که به خاطر بی دندانی رخ می‌دهد) می‌باشد. مزیت دیگر ایمپلنت عدم نیاز به تراش دندانهای مجاور در صورت استفاده از پروتز ثابت و کمک به گیر و ثبات پروتز متحرک از طریق ساختن اوردنچر (پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت) است.
– کاشت دندان را می‌توان در زمره درمان‌های دندانپزشکی مادام العمر قرار داد.
– از جنس آلیاژ تیتانیوم است که پوسیده نمی‌شود
– نوع مرغوب‌تر آن استحکامی بیش از دندان طبیعی دارد.
– اگر از تکنیک پیشرفته استفاده شود درمان ایمپلنت در ردیف درمان‌های دندانپزشکی کوتاه و کم‌درد است.
– در مقایسه با هزینه‌های چند بار پر کردن و عصب کشی دندان، روکش دندان و … در دراز مدت درمان کاشت دندان درمان می‌تواند مقرون به صرفه باشد.
عدم استفاده از دو دندان سالم مجاور به عنوان پایه در ایمپلنت گذاری؛ آنگونه که در روش بریج استفاده میشود و امکان آسیب دیدن و در نهایت از دست رفتن آنها را بیشتر می‌کند، کاشت ایمپلنت، از آسیب به دندانهای مجاور ممانعت می‌کند و نیز وجود فیکسچر در استخوان فک، پدیده تحلیل استخوان فک را به میزان چشمگیری کاهش می‌دهد.
در بعضی موارد مراجعه دیرهنگام فرد برای کاشت دندان (ایمپلنت) یا وجود کیست و تومورهای دهانی منجر به از بین رفتن فضای مناسب و کم شدن قطر و ارتفاع استخوان فک میشود که در این حالت، دندانپزشک قبل یا همزمان با جایگذاری فیکسچر، با استفاده از پودر و بلاک استخوانی و ممبرین (بایومتریال‌ها) استخوان را بازسازی کرده تا شرایط مناسب برای قرارگیری ایمپلنت مهیا گردد. در این مواقع طول درمان بیمار (آماده شدن استخوان برای جایگذاری ایمپلنت) بسته به شرایط بیمار از ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد و دندانپزشک به کمک عکس‌های رادیوگرافی می‌تواند روند درمان را دنبال کند و بهترین زمان را برای کاشت ایمپلنت تشخیص دهد.
- Endosteal: این ایمپلنت معمولاً مانند یک پیچ یا استوانه یا تیغه‌ای شکل هستند که از فلز یا فلز پوشش داده شده با سرامیک یا مواد سرامیکی ساخته می‌شوند. این نوع از ایمپلنت در استخوان فک جا می‌گیرد.
- Subperiosteal: این نوع ایمپلنت در استخوان و در زیر لثه قرار می‌گیرند و از جنس فلز تیتانیوم ساخته می‌شوند تا به‌خوبی به استخوان فک بچسبد.
- Transos-teal: این نوع ایمپلنت به شکل یک پین فلزی یا یک قاب U شکل می‌باشد که از بین استخوان فک و بافت لثه عبور می‌کند و به داخل دهان می‌رسد.
جراحی ایمپلنت با بی‌حسی موضعی و معمولاً در ۴ مرحله انجام میشود. از اولین جراحی تا آخرین جراحی حدوداً ۹ ماه به طول می‌انجامد؛ اما این زمان بستگی به شرایط استخوان فک برای قبول ایمپلنت و شرایط ایمنی بدن برای التیام و ترمیم زخم دارد و ممکن است مدت زمان بیشتری برای ترمیم و التیام نیاز باشد.
در مرحله اول جراحی، در صورت مناسب بودن تراکم استخوان فک، (Fixture) به همراه کاور اسکرو (Cover screw) در فک جاگذاری میشود؛ و در صورت نیاز به تحریک استخوان سازی و بدست آوردن تراکم استخوان مطلوب از بایومتریال‌ها (پودر استخوان و ممبرین و …) استفاده می‌گردد. بایومتریال‌ها دارای انواع مختلفی هستند و از منابع متفاوتی تولید می‌شوند و بسته به تشخیص دکتر نوع بایومتریال مناسب انتخاب می‌گردد. معمولاً پس از گذشت ۲۴–۱۲ هفته لثه اطراف فیکسچر را می‌گیرد. در این زمان مرحله دوم جراحی یعنی برداشتن کاور اسکرو و قرار دادن هیلینگ اباتمنت (Healing Abutment) به جای آن انجام میشود سپس بعد از گذشت ۲–۱ هفته، قالبگیری به کمک ایمپرشن و آنالوگ (Impression Coping and Analog) انجام میشود تا شکل دندان مورد نظر ساخته شود و اندازه اباتمنت لازم مشخص شود و در مرحله آخر دندان پروتزی آماده شده که به همراه اباتمنت است روی فیکسچر قرار می‌گیرد.
شرایط پس از عمل کاشت دندان یا ایمپلنت و التیام بافت‌ها چگونه است؟ پس از عمل باید مسکن مصرف کنید. مسکن‌های بدون نسخه برای کنترل درد و ناراحتی حاصل از عمل جراحی کاشت ایمپلنت، کفایت می‌کند. دستورالعمل دقیق مراقبت‌های خانگی را دندانپزشک به اطلاع شما می‌رساند. در صورتی که متوجه خونریزی غیرطبیعی، درد غیرقابل کنترل یا علایم عفونت شدید فوراً با دندانپزشک تماس بگیرید. برای شش ساعت اول یا تا زمان رفع بی حسی ، غذاهای نرم مانند میلک شیک ، اسموتی ، ماست ، بستنی ، پودینگ ، سس سیب ، پوره سیب زمینی یا سوپ خامه ای بخورید. با جویدن دور از محل های جراحی ، ممکن است هر چیز نرم بخورید. دریافت کالری زیاد و پروتئین بسیار مهم است.
از نی استفاده نکنید ، از لیوان بنوشید. استفاده از نی با حرکت مکیدن می تواند باعث خونریزی بیشتر شود. از نوشیدنی های گازدار یا غذاها یا نوشیدنی های بسیار گرم خودداری کنید. یک رژیم نرم و غیر جویدنی به مدت 10 روز تا 2 هفته پس از جراحی توصیه می شود تا بافت لثه بهبود یابد.
مهم است که به یاد داشته باشید که روزانه غذا بخورید. خوردن و آشامیدن منظم باعث بهبودی و بهبودی سریعتر می شود. همچنین به شما انرژی و تغذیه بیشتری می بخشد. یکی از مواردی که بیماران هنگام رژیم غذایی با غذای نرم کمترین میزان را دارند ، پروتئین است. ما توصیه می کنیم مکمل های پروتئینی را به رژیم خود اضافه کنید. چند روز اول غذا خوردن ممکن است کمی ناخوشایند باشد ، بنابراین رعایت محدودیت های رژیم غذایی و خوردن غذاهای توصیه شده مهم است تا اطمینان حاصل کنید که روند بهبودی خود را تشدید نمی کنید. اگر دیابتی هستید ، عادات غذایی خود را حفظ کنید و مرتباً گلوکز خود را بررسی کنید. این کلید پیشگیری از عفونت و جلوگیری از عوارض مربوط به دیابت است.
ایمپلنت پین های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص ساخته شده و درون استخوان فک گذاشته می شوند و روی آن روکش سوار می شود. حدود 3 تا 6 ماه لازم است که ایمپلنت به استخوان متصل شود. در صورت نبودن استخوان کافی از پیوند استخوان استفاده می شود. بهترین زمان جهت ایمپلنت 2 ماه بعد از کشیدن دندان می باشد ولی اگر از زمان جایگذاری طولانی تر گردد مانعی وجود ندارد. هزینه ی ایمپلنت بسته به کشور سازنده متفاوت است. در این مرکز از ایمپلنت های کره ای , آلمانی و آمریکایی با توجه به درخواست بیمار استفاده میشود. درمان ایمپلنت برای همه ی بیماران به غیر از دیابت کنترل نشده , بیماری شدید لثه امکان پذیر است. بعد از درمان جراحی استفاده از مسکن و دهان شویه و آنتی بیوتیک توصیه می شود و معمولا عوارض خاص دیگری ندارد. ی ک هفته بعد از جراحی بخیه کشیده می شود و تا زمان جایگذاری روکش ها مراجعه به دندانپزشک لازم نیست. در این مرکز ایمپلنت توسط دکتر متخصص جراحی لثه و ایمپلنت صورت می گیرد.
منبع: http://toothimplants.ir/
