انزال زودرس (PE) زمانی است که قبل از مقاربت ارگاسم دارید یا کمتر از یک دقیقه بعد از شروع رابطه جنسی. زمان مشخصی برای انزال مرد در هنگام رابطه جنسی وجود ندارد ، اما اگر زود انزالی دارید و نعوظ خود را از دست بدهید ، ممکن است شما و همسرتان احساس کنید زمان کافی برای لذت بردن از آن وجود ندارد.
این می تواند خسته کننده و حتی خجالت آور باشد ، اما این یک مسئله رایج برای مردان است. بین 30 تا 40 درصد در برخی از مراحل زندگی خود به آن مبتلا هستند. بنابراین ، به خاطر داشته باشید - اگر فقط گاهی اوقات اتفاق بیفتد ، نگران کننده نیست.
علل زود انزالی و عوامل خطر
علت آن واقعاً معلوم نیست. اما شیمی مغز شما می تواند حداقل تا حدی دلیل آن باشد. مردانی که میزان کمی از ماده شیمیایی سروتونین در مغز خود دارند ، مدت زمان کوتاهی برای انزال نیاز دارند.
عوامل احساسی می توانند نقش داشته باشند:
فشار و استرس
افسردگی
اضطراب
احساس گناه
مشکلات روابط
عدم اعتماد به نفس یا تصویر ذهنی بد از بدن خود
نگران عملکرد جنسی خود باشید.
احساسات منفی در مورد رابطه جنسی (سرکوب جنسی)
برخی از شرایط فیزیکی نیز ممکن است باعث PE شوند ، از جمله:
سطح غیر معمول هورمون ها
سطوح نامنظم انتقال دهنده های عصبی (عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز شما که پیام ها یا تکانه ها را به بقیه بدن شما منتقل می کند)
التهاب یا عفونت در پروستات یا مجرای ادرار (لوله ای که از مثانه شما خارج می شود و ادرار را از بدن خارج می کند)
ویژگی های ژنتیکی که از والدین خود به ارث برده اید.
گاهی PE می تواند برای مردان مبتلا به اختلال نعوظ (ED) مشکل ساز شود. این زمانی است که آلت تناسلی به اندازه کافی برای رابطه جنسی ثابت نمی ماند. مردانی که نگران هستند نعوظ خود را از دست بدهند ممکن است الگوی عجله برای انزال را ایجاد کنند. ترک آن می تواند یک عادت سخت باشد.
درمان اختلال نعوظ ممکن است انزال زودرس را از بین ببرد. گزینه های دارویی زیادی وجود دارد.
تشخیص زود انزالی
پزشک شما احتمالاً با پرسیدن این که آیا شما همیشه با این مشکل روبرو بوده اید یا چیز جدیدی است ، شروع می کند. آنها ممکن است در مورد زندگی جنسی یا روابط شما بپرسند. احتمالاً شما نیز معاینه فیزیکی خواهید کرد.
اگر پزشک شما فکر می کند مشکلات احساسی باعث PE می شود ، ممکن است شما را به یک متخصص بهداشت روانی ارجاع دهد که با افرادی که در رابطه جنسی مشکل دارند کار می کند. اگر یک مشکل جسمی باعث ایجاد آن شده است ، ممکن است توصیه کنند که به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه کنید ، که متخصص شرایطی است که بر سیستم ادراری شما تأثیر می گذارد.
روانشناس یا روانپزشک می تواند به شما در حل مشکلاتی مانند افسردگی ، اضطراب یا استرس که ممکن است به درمان PE کمک کند ، راهنمایی کند.
اگر هیچ یک از این موارد به اندازه کافی کمک نکرد ، پزشک شما ممکن است در مورد دارو با شما صحبت کند. در حالی که هیچ دارویی به طور خاص برای درمانPE تأیید نشده است ، داروهای مورد استفاده برای درمان سایر موارد ممکن است در برخی موارد مفید باشد.
این شامل:
داروهای ضدافسردگی: عارضه جانبی برخی از مهارکننده های بازجذب بازجذب سروتونین(SSRIs) تأخیر در ارگاسم است. اما این داروها عوارض جانبی نیز دارند که شامل تهوع و خواب آلودگی می شود.
ترامادول: این یک مسکن است که می تواند انزال را به تاخیر بیاندازد. اگر داروهای ضد افسردگی کمکی نکنند ممکن است تجویز شود. این دارو اعتیادآور است ، بنابراین ممکن است برای شما گزینه ای نباشد.
مهار کننده های فسفودی استراز -5. برخی از داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شوند ، مانند سیلدنافیل (ویاگرا) ، تادالافیل(Cialis ، Adcirca) یا وردنافیل(Levitra، Staxyn) نیز ممکن است به انزال زودرس کمک کنند. عوارض جانبی ناخواسته ممکن است شامل سردرد ، گرگرفتگی صورت و سوء هاضمه باشد. این داروها در ترکیب با SSRI ممکن است موثرتر باشند.
درمان جایگزینی هورمونی بدون جراحی و بدون درد، ممکن است باعث افزایش میل جنسی شود. تنها در افرادی که دچار کاهش شدید سطح تستوسترون خون هستند ( افرادی که صفات ثانویه جنسی در آنها وجود ندارد) موثر می باشد. باعث بزرگی پروستات، تخریب کبد و احتباس آب در بدن می گردد. بخصوص در افراد با سطح تستوسترون طبیعی ممکن است آنها را در ریسک ابتدا به سرطان پروستات قرار دهد.
با انزال زودرس ، ممکن است احساس کنید نزدیکی مشترک با شریک جنسی را از دست داده اید. ممکن است احساس عصبانیت ، شرمندگی و ناراحتی کنید و از شریک خود رویگردان شوید. شریک زندگی شما نیز ممکن است از تغییر صمیمیت جنسی ناراحت باشد. انزال زودرس می تواند باعث شود که شرکا احساس ارتباط کمتری کرده و یا صدمه ببینند. صحبت در مورد مشکل یک گام مهم است و با کمک از مشاوره رابطه جنسی یا متخصص اورولوژی می تواند مفید باشد.
منبع: http://myurologist.ir/
