خال های برآمده پوست عمدتاً بی ضررن. شکل اونا ممکنه به طرق مختلف، از برچسب های پوستی گرفته تا کلوئیدها، ظاهر بشن.
شرایطی مانند آکنه و آبله مرغان نیز می تونه باعث ایجاد اونا بشه. اگه برآمدگی های شما شبیه برآمدگی های ناشی از MRSA یا سرطان پوست هس، کمک پزشکی بگیرین.
برآمدگی های پوستی بسیار شایع هستن و در بیشتر موارد بی ضررن. اونا می تونن ناشی از چندین شرایط باشن، از جمله:
برجستگی های پوستی بسته به علت ظاهری و تعداد اونا می تونه متفاوت باشه. ممکنه همرنگ پوست شما یا رنگ دیگری باشه.
ممکنه خارش دار، بزرگ یا کوچک باشن. برخی ممکنه سخت باشن، در حالی که برخی دیگر می تونن نرم و متحرک احساس شن.
اکثر برجستگی های پوستی نیازی به درمان ندارن. با این حال، اگه برآمدگی های شما باعث ناراحتی میشه، مهمه که با پزشک صحبت کنین.
همچنین توصیه می شه اگر نگران هرگونه تغییر در برجستگی های خود یا وضعیت کلی پوست خود هستین، با پزشک تماس بگیرین.
بسیاری از شرایط می تونن باعث ایجاد برجستگی های برجسته روی پوست بشن.
آکنه معمولا روی صورت، گردن، شانه ها، قفسه سینه و قسمت بالایی پشت قرار داره. جوش های پوستی معمولاً جوش های سر سیاه، سر سفید، جوش ها یا کیست ها و ندول های عمیق و دردناک هستن.
در صورت عدم درمان ممکنه جای زخم باقی بمونه یا پوست تیره شه. به گفته آکادمی پوست آمریکا، آکنه شایع ترین بیماری پوستی در ایالات متحده هس.
باعث ایجاد برجستگی های پوستی میشه که می تونه از بسیار کوچک و بدون درد تا بزرگ و دردناک متغیر باشن.
برجستگی ها معمولا با قرمزی و تورم همراه هستن.
درماتیت تماسی عارضه‌ای هس که وقتی پوست شما با یه ماده حساسیت‌زا (مانند پیچک سمی) یا محرک (مانند سفیدکننده) تماس پیدا می‌کنه، باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و قرمز میشه.
بثورات ممکنه شامل برآمدگی های قرمز رنگی باشه که تراوش می کنه، تخلیه میشه یا پوسته پوسته میشه.
کراتوز پیلاریس یه بیماری شایع پوستی هس که با رشد بیش از حد پروتئینی به نام کراتین مشخص میشه. باعث ایجاد برجستگی های کوچک در اطراف فولیکول های مو در بدن میشه.
این وضعیت اغلب تا اواسط 20 سالگی خود به خود برطرف میشه.
تاول ها (جمع تاول) برآمدگی های پر از مایعی هستن که می تونن در اثر اصطکاک یا شرایطی مانند درماتیت تماسی و آبله مرغان ایجاد شن.
معمولاً در عرض یه هفته از بین می رن، اما توصیه میشه در صورت عفونت یا نیاز به تخلیه، به پزشک مراجعه کنین.
آنژیوم گیلاس توده های پوستی شایعی هستن که می تونن در بیشتر نواحی بدن ایجاد بشن. زمانی که رگ های خونی روی هم جمع میشن، ایجاد میشن و یه برآمدگی قرمز روشن در زیر یا روی پوست ایجاد می کنن.
اونا با افزایش سن ظاهر میشن و اغلب از 20 یا 30 سالگی شروع میشن.
میخچه یا پینه نواحی خشن و ضخیم پوست هستن که در اثر اصطکاک و فشار ایجاد میشن. اونا اغلب در پاها و دست ها یافت میشن.
کیست ها توده هایی هستن که حاوی مایع، هوا یا مواد دیگر هستن. اونا در زیر پوست شما در هر قسمت از بدن شما رشد می کنن.
اونا مانند یه توپ کوچک هستن و معمولاً می تونین اونا رو کمی به اطراف حرکت بدین.
کلوئیدها رشدهای صاف و برجسته ای هستن که در اطراف جای زخم ایجاد میشن. اونا بیشتر روی قفسه سینه، شونه ها و گونه ها یافت میشن.
اونا شبیه اسکارهای هیپرتروفیک هستن اما می تونن بسیار بزرگتر از زخم اصلی باشن.
لیپوم ها مجموعه ای از بافت های چربی زیر پوست هستن و اغلب بدون درد هستن. اونا معمولا روی گردن، پشت یا شانه ها تشکیل میشن.
اونا معمولاً بی ضرر هستن، اما به دلایل زیبایی یا در صورت ایجاد درد می تونین اونا رو بردارین.
ندول ها از رشد غیر طبیعی بافت ایجاد میشه. اونا در نواحی مشترک مانند زیر بغل، کشاله ران و ناحیه سر و گردن ظاهر میشه.
کراتوزهای سبورئیک (جمع کراتوز) توده های پوستی شایع و بی ضرری هستن که معمولاً در افراد مسن دیده می شن. اونا به صورت لکه های گرد و زبر روی سطح پوست ظاهر می شن.
اونا می تونن بسیاری از نواحی بدن از جمله سینه، شانه ها و پشت رو تحت تاثیر قرار بدن.
تگ‌های پوستی، لبه‌های کوچک و گوشتی پوست هستن. اونا معمولا روی گردن یا زیر بغل رشد می کنن. ممکنه همرنگ پوست یا کمی تیره تر باشن.
خال توت فرنگی یه خال قرمز رنگ هس که به اون همانژیوم هم میگن. اونا بیشتر در کودکان خردسال دیده میشن و معمولاً تا سن 10 سالگی ناپدید میشن.
زگیل‌ها برآمدگی‌های خشن هستن که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشن.
اونا معمولاً روی دست‌ها و پاها ایجاد میشن، اما اگر روی صورت یا سایر نواحی حساس ایجاد شدن، مهمه که به پزشک مراجعه کنین.
اونا همچنین مسری هستن و می تونن باعث انتقال HPV به دیگران شن.
ملانوما کمتر شایع هستن اما جدی ترین نوع سرطان پوست هستن. به عنوان یه خال غیر معمول شروع میشن.
خال های سرطانی اغلب نامتقارن، چند رنگ و بزرگ و با حاشیه های نامنظم هستن.
اونا می تونن در هر نقطه از بدن ظاهر بشن.
اکثر برجستگی های پوستی بی ضررن و جای نگرانی ندارن. با این حال، مهمه که در موارد زیر به پزشک مراجعه کنین:
پزشک معاینه فیزیکی انجام میده و برجستگی های پوستی رو بررسی می کنه. انتظار داشته باشین به سوالاتی در مورد برآمدگی ها، سابقه پزشکی و عادات سبک زندگی خود پاسخ بدین.
پزشک همچنین ممکنه بیوپسی پوست رو برای بررسی سرطانی بودن برآمدگی پوست انجام بده.
این روش شامل گرفتن نمونه کوچکی از بافت پوست از ناحیه آسیب دیده برای تجزیه و تحلیل هس.
بسته به نتایج، پزشک ممکنه شما رو برای ارزیابی بیشتر به یه متخصص پوست یا متخصص دیگر ارجاع بده.
جراحی به وسیله قیچی یا تیغ: متخصص، با ایجاد بی حسی موضعی در ناحیه مورد نظر، با تیغ برروی پوست برش ایجاد می کنه و خال مورد نظر رو جدا می کنه، اما به دلیل خونریزی، آسیب به بافت پوست و ماندگاری جای بخیه، این روش دیگر مورد قبول نیس.
انرژی رادیوفرکانسی: دستگاه های الکتروسرجری RF به بافت های سالم آسیبی وارد نمی کنن، درد و خونریزی بسیار کمی به دنبال دارن و اثر کمی به جا می ذارن.
سوزاندن: یکی از روش های قدیمی درمان خال ها، زگیل ها و اسکین تگ هاس. با انجام دادن این روش، ممکنه فرورفتگی هایی رو در سطح پوست مشاهده کنین.
در این روش، کربن داخل سلول سوزانده شده و لکه های تیره ای رو بر روی پوست ایجاد می کنه.
لیزر درمانی: روش لیزر مانند سوزاندن هس، اما با این تفاوت که از جریان برق استفاده نمی کنه، بلکه برای تخریب ضایعه از امواج لیزر استفاده می کنه.
کرایوتراپی: این روش، شامل چرخه انجماد و ذوب ضایعه هس که لازمه بارها و بارها تکرار شه تا ضایعه رو به طور کامل حذف کنه.
اطلاعات تماس
آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول
شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸
منبع: https://dr-aghapour.com/
