آبسه ها مجموعه ای از چرک در فضاهای محدود بافت هستند که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شوند. علائم شامل درد موضعی ، حساسیت ، گرما و تورم (اگر آبسه در نزدیکی لایه پوست باشد) یا علائم مشروط (اگر آبسه عمیق باشد) است.برای تشخیص آبسه های عمیق دکتر تاجبخش تصویربرداری اغلب ضروری است.
آبسه ها مجموعه ای از چرک در فضاهای محدود بافت هستند که معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شوند. علائم شامل درد موضعی ، حساسیت ، گرما و تورم (اگر آبسه در نزدیکی لایه پوست باشد) یا علائم مشروط (اگر آبسه عمیق باشد) است.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، بیشتر دچار آبسه های خاصمی شوند. کسانی که دارای هر یک از موارد زیر هستند همگی در معرض ابتلا به آبسه های شدیدتر هستند. این به این دلیل است که بدن توانایی دفع عفونت ها را کاهش می دهد.
در صورت داشتن زخم جزئی روی پوست ، مانند بریدگی یا چربی کوچک ، یا اگر غده چربی (غده چربی) یا غدد عرق در پوست شما مسدود شود ، باکتری ها می توانند وارد پوست شما شوند و باعث ایجاد آبسه شوند. آبسه هایی که در داخل شکم (شکم) ایجاد می شوند در اثر عفونت به بافت های عمیق تر در بدن ایجاد می شوند.
تشخیص آبسه های عمیق اغلب نیاز به تصویربرداری دارد. سونوگرافی غیرتهاجمی است و بسیاری از آبسه های بافت نرم را تشخیص می دهد. CT برای بیشتر افراد دقیق است ، اگرچه MRI معمولاً حساس تر است. آبسه های سطحی ممکن است با حرارت و آنتی بیوتیک های خوراکی برطرف شوند. با این حال ، درمان معمولاً مستلزم تخلیه است.
هنگامی که سد طبیعی پوست ما شکسته می شود ، حتی در اثر ضربه جزئی ، یا پارگی های کوچک یا التهاب ، باکتری ها می توانند وارد پوست شوند. آبسه می تواند ایجاد شود زیرا دفاع بدن شما سعی می کند این میکروب ها را با پاسخ التهابی شما (گلبول های سفید = چرک) از بین ببرد. انسداد در غدد عرق یا روغن (چربی) ، یا فولیکول مو یا کیست از قبل موجود نیز می تواند باعث ایجاد آبسه شود.
وسط آبسه مایع می شود و حاوی سلول های مرده ، باکتری ها و بقایای دیگر است. این ناحیه شروع به رشد می کند و باعث ایجاد تنش در زیر پوست و التهاب بیشتر بافت های اطراف می شود. فشار و التهاب باعث درد می شود.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند اغلب آبسه های خاصی را تجربه می کنند. کسانی که دارای هر یک از موارد زیر هستند همگی در معرض ابتلا به آبسه های شدیدتر هستند. این به این دلیل است که بدن توانایی دفع عفونت ها را کاهش می دهد.
شیمی درمانی
دیابت
سرطان
ایدز
بیماری سلول داسیشکل
اختلالات عروقی محیطی
بیماری کرون
کولیت زخمی
سوختگی شدید
ضربه شدید
اعتیاد به الکل یا سوء مصرف مواد مخدر IV
چاقی
سایر عوامل خطرساز برای آبسه شامل قرار گرفتن در محیط های کثیف ، قرار گرفتن در معرض افراد با انواع خاصی از عفونت های پوستی ، بهداشت ضعیف و گردش خون نامناسب است.
اغلب آبسه به یک توده دردناک و فشرده تبدیل می شود که قرمز ، گرم در لمس و حساس است.
با پیشرفت برخی آبسه ها ، آنها ممکن است "اشاره" کرده و به یک سطح برسند ، بنابراین می توانید مواد داخل را ببینید و سپس خود به خود باز شده (پارگی).
بیشتر آنها بدون مراقبت بدتر می شوند. عفونت می تواند به بافت های زیر پوست و حتی به جریان خون سرایت کند.
اگر عفونت به بافت عمیق تر سرایت کند ، ممکن است تب ایجاد کنید و احساس بیماری کنید.
اگر آبسه کوچک است (عرض آن کمتر از 1 سانتیمتر یا کمتر از نیم اینچ است) ، استفاده از کمپرس گرم به مدت 30 دقیقه و 4 بار در روز به این ناحیه کمک می کند.
سعی نکنید آبسه را با فشردن یا فشار دادن آبسه تخلیه کنید. این می تواند مواد آلوده را به بافت های عمیق تر برساند.
سوزن یا ابزار تیز دیگری را به مرکز آبسه نچسبانید ، زیرا ممکن است به رگ خونی زیرین آسیب وارد کنید یا باعث گسترش عفونت شوید.
در صورت بروز هر یک از موارد زیر با آبسه با پزشک خود تماس بگیرید:
شما دارای زخمی بزرگتر از 1 سانتی متر یا نیم اینچ هستید.
زخم همچنان بزرگ می شود یا دردناک تر می شود.
زخم در ناحیه راست روده یا کشاله ران شما یا نزدیک آن قرار دارد.
دچار تب می شوید.
شما متوجه رگه های قرمز می شوید ، که می تواند به معنی گسترش عفونت باشد.
دکتر تاجبخش سابقه پزشکی را می گیرد و ممکن است از شما بپرسد:
آبسه چه مدت وجود داشته است
اگر هرگونه صدمه به آن ناحیه را به یاد می آورید
چه داروهایی ممکن است مصرف کنید
در صورت داشتن هرگونه حساسیت
اگر در خانه تب داشته اید
پزشک آبسه و نواحی اطراف آن را بررسی می کند. اگر نزدیک مقعد شما باشد ، پزشک معاینه مقعدی را انجام می دهد. اگر بازو یا پای شما درگیر باشد ، پزشک احساس غده لنفاوی را در کشاله ران یا زیر بازوی شما می کند.
پزشک ممکن است آبسه را باز کرده و تخلیه کند.
اطراف آبسه با دارو بی حس می شود. اغلب بی حس کردن ناحیه سخت است ، اما بی حسی موضعی می تواند این عمل را تقریباً بدون درد کند.
منطقه با محلول ضد عفونی کننده و حوله های استریل در اطراف آن پوشانده می شود.
پزشک آبسه را باز کرده و چرک و بقایای آن را کاملاً تخلیه می کند.
پس از تخلیه زخم ، پزشک ممکن است مقداری بسته بندی را در حفره باقی مانده قرار دهد تا عفونت همچنان به تخلیه ادامه یابد. ممکن است یک یا دو روز باز نگه داشته شود.
سپس یک باند روی بسته بندی قرار داده می شود و دستورالعمل هایی در مورد مراقبت از خانه به شما داده می شود.
اکثر افراد بلافاصله پس از تخلیه آبسه احساس بهتری دارند.
اگر هنوز درد را تجربه می کنید ، پزشک ممکن است طی 1-2 روز آینده قرص های ضد درد را برای مصارف خانگی تجویز کند.
شما معمولاً با آنتی بیوتیک های خوراکی به خانه فرستاده می شوید.
منبع:
https://www.drtajbakhsh.ir/%d8%b3%d9%88%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%ac-%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d8%a2%d8%a8%d8%b3%d9%87/
