اکسیژن سازها وسیله های طبی میباشند که اکسیژن موجود در هوای محیط را جمع می نمایند تا گاز اکسیژن غنی شده را برای بیماران تامین نمایند.دو گونه اساسی از اکسیژن سازها موجود میباشد : اکسیژن سازهای ثابت و قابل حمل(پرتابل) .بیشتر اکسیژن سازهای خانگی،از گونه ثابت میباشند.و میتوانند جهت تولید اکسیژن ،به شکل مداوم و یا پالسی مورد استفاده قرار بگیرند.
در راستای استفاده نمودن حداکثر از اکسیژن درمانی ، بهتر است از ابزارهای جانبی اکسیژن ساز مثل فیلتر، مرطوب ساز ،لوله ی اکسیژن و غیره استفاده نمود.اکنون ،اکسیژن درمانی به کمک گونه های فراوان اکسیژن ساز ها،خیلی ساده و بدون دردسر شده است.برای بیمارانی که از آمفیزم،بیماری شدید انسداد ریه(COPD)و یا دیگر بیماری های تنفسی عذاب میکشند ، اکسیژن سازها یکی از دستگاه های ملزم پزشکی میباشد . بیماران حاد ریوی، پونومی، آسمی ،قلبی وحتی افراد سالم نیز برای رفع خستگی روزمره می توانند از این وسیله استفاده نمایند.
دستگاه اکسیژن ساز ، به وسیله پمپ مخصوص ، هوای داخل اتاق را کشیده و بعد از محفظه های پودر زئولیت عبور می دهد و پودر زئولیت ، اکسیژن 21 درصد موجود در هوای ورودی را از سایر گازهای هوا جدا نموده و به طرف بقیه محفظه ها هدایت می کند.
کمپرسور موجود در دستگاه اکسیژن ساز، فشار و درصد اکسیژن را در محفظه ها افزایش داده و خلوص اکسیژن درون انها را به 94 درصد و فشار آنرا به حدود 230 میلیمتر جیوه می رساند.
اکسیژن از داخل محفظه نگهداری به پشت فلومتر جلوی وسیله هدایت شده و از نازل مخصوص به طرف بینی و دهان مریض هدایت می شود.
