بيماران مبتلا به کرون در دستگاه گوارشی خود يک التهاب مادام العمري دارند كه هميشه جداره داخلی روده معروف به موكوسا را در بر می‌گيرد و ميتواند به لايه های دورنی نيز رخنه كند. معمول ترين ناحيه مريضی نقطه اتصال روده كوچک با روده بزرگ است. البته اين بيماری می‌تواند در هرجای دستگاه گوارش (از دهان تا مقعد) رخ دهد. هيچ راهی برای پيش بينی اينكه چه كسی و در چه زمانی دچار این بیماری التهابی روده می‌شود وجود ندارد. اين وضعيت مزمن مادام العمری است كه هر زمان می‌تواند ظهور يا بهبود يا بدون دليل خاصی عود كند. این عارضه برخلاف زخم كوليت علاج ندارد. البته می‌توان بيمار را برای بلند مدت با دارو و جراحی مديريت كرد.
دليل اصلی آن هنوز معلوم نيست. تحقيقات فعلی روی غيرعادي شدن سيستم ايمني بدن و عفونت هاي باكتريايي تمركز كرده است. در حال حاضر ظواهر امر نشان مي‌دهند كه کرون يک مشكل خود ايمني است كه سيستم ايمني خود بيمار به دستگاه گوارشي حمله و آن را ملتهب ميكند. مدرک اثبات كننده اين فرضيه اين است كه وقتی سيستم ايمنی توسط دارو سركوب ميشود، علائم هم كاهش مي يابند. اين بيماری مسری نيست.
برخی از دانشمندان معتقدند که علت این بیماری ممکن است نقص در سیستم ایمنی بدن باشد. عفونت توسط یک باکتری یا ویروس نیز ممکن است در ایجاد این بیماری مهم باشد. هركس در هر زمانی می‌تواند دچار کرون شود ولی علائم بيماری اغلب در سنين 15 تا 35 سالگی بروز می‌کند. کرون غالبا در سومين دهه زندگی ظاهر می‌شود و دومين اوج خود را در ششمين و هفتمين دهه داشته است. هردو زنان و مردان بطور يكسان دچار ميشوند و سابقه ارثي احتمال ابتلا به التهاب روده را افزايش ميدهد. افراد سيگاری بيش از ديگران مستعد اين بيماری هستند.
کرون هم به صورت بيماري شكم ظهور ميكند (دربرگيرنده روده كوچک يا بزرگ) و هم بصورت آنوركتال (دربرگيرنده مقعد و يا ركتوم) و يا هردو.
شروع و علائم بيماري براي هر كس متفاوت است . علائم شكمي شامل گرفتگي روده‌ها، درد، اسهال و يا يبوست دائمی، خون ريزی هنگام اجابت، تب، ضعف و كم شدن وزن می‌باشد. ولی تمام علائم برای هر بيمار بروز پیدا نمی‌کند. غالبا شروع بیماری بسيار اتفاقی و شديد است و بيمار سريعا مريض می‌شود و برخی مواقع جراحي لازم است.
بعضي از بيماران دچار فيستول ميشوند يعني كانالي غيرعادي بين روده و يكي از اندام‌ها يا سطح پوست. فيستول ضمنا ميتواند بين حلقه هاي روده ، بين روده و معده ، بين روده و واژن يا بين روده و پوست شكل گيرد. علائم آنوركتال شامل درد مقعد و يا ترشح از اطراف مقعد است و علت آن آبسه لاعلاج يا عود شده اطراف مقعد (كیسه عفونی) يا شقاق مقعد است.
براي شروع كار، معاينه كامل جسمی و بررسی سابقه ارثی و سپس آزمايش روده با استفاده از ابزار انعطاف پذير چراغ دار و راديولوژي است. پزشک نياز به اطلاعاتی از قبيل سابقه درد شكم، حالت تهوع، استفراغ و خونريزی دارد. سابقه ارثي درخصوص التهاب روده (کرون يا كوليت) و يا سابقه سرطان روده يا پليپ هم مد نظر گرفته ميشود.
آزمايشات لابراتواري شامل آزمايش خون ، آزمايش پروتئين C-reactive كه وضعيت التهاب در بدن را اندازه گيري ميكند و آزمايشاتي مانند Prometheus هستند. تست Prometheus به پزشك براي تعيين بيماري التهاب روده كمك ميكند و اگر بيمار دچار التهاب روده شده باشد ميتوان بين کرون و زخم كوليت تشخيص داد.
علاوه بر تست خون ، معاينه ي جسمي از داخل روده هم معمولا لازم است چون دقيق ترين روش برای تعيين وسعت بيماري است. كولونوسكوپی معمول ترين آزمايش روده است و طي آن جداره داخلی روده و ركتوم و همچنين پايين ترين بخش روده كوچک بررسي ميشود. كولونوسكوپ لوله‌ای باريک و انعطاف پذير با دروبين و چراغ است كه از طرف مقعد وارد می‌شود. از كولونوسكوپ برای رديابی انواع مشكلات روده ای و ركتومي و همچنين برداشت پوليپ ها و تشخيص سرطان روده استفاده می‌شود. اين كار معمولا در مطب پزشک با كمترين ناراحتی قابل انجام است.
در بعضی موارد انجام آندوسكوپی برای ديدن مری، معده و اول روده ي كوچک لازم است. اين دو آزمايش اجازه ديد مستقيم از داخلی‌ترين بخش روده و موكوسا و همچنين برداشت نمونه و درصورت لزوم امكان گشاد كردن ناحيه برای عبور مدفوع و رفع انسداد ميدهد.
يافتن مخاط ملتهب يا تنگی يا فيستول برای تعيين بيماری کرون لازم است و وسعت آن را مشخص ميكند. ضمنا از اين يافته‌ها می‌تواند برای لزوم يا عدم لزوم جراحی استفاده كرد.
بررسی‌های راديولوژی شامل سی تی اسكن از شكم و لگن جهت التهاب يا تنگی روده ، آبسه درون شكمی و فيستول می‌باشد. معمولا در اين نوع بررسی بيمار می‌بايست مايعی حاوی مواد متضاد بنوشد تا موارد غيرعادی به طور كامل مشاهده شوند. براي تمايز بين التهاب مزمن و جديد هم نياز به آزمايشات ديگر با جزئيات دقيق تر است. برای آن دسته از بيمارانی كه قبلا چندين تست راديولوژی داشته‌اند ميتوان از آزمايشات غير تشعشعی استفاده كرد.
نوع درمان IBD به کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون بستگی دارد. درمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
کرون يک بيماری التهاب روده مزمن با منشائی نامعلوم است كه می‌تواند كل سيستم گوارشی را در بر بگيرد. هرچند برای مديريت اين بيماری، تجويز دارو اولين انتخاب است ولی در موارد خاص جراحی لازم است. در اينجا اطلاعاتی ارائه می‌شود تا بيمار با علائم خاص کرون آشنا شود و گزينه‌های ارزيابی و درمان را درک كند. اين اطلاعات برای اقوام و دوستان بيمارانی كه با اين مريضی درگيرند نيز مناسب است.
