کیست پیلونیدال یا سینوس مویی می‌تواند حاوی مو، قطعات پوست و سایر بافت‌ها باشد. اکثر افراد مبتلا به این عارضه، متوجه آن نمی‌شوند تا زمانی که عفونی شود و علائم ایجاد کند. عفونت باعث ایجاد درد و تورم و سایر علائم این بیماری می‌شود.
مشاهده مطلب علت کیست مویی چیست؟
این التهاب دهانه فولیکول را که به سمت داخل امتداد می‌یابد، مسدود می‌کند و یک « گودال » (یک ویژگی مشخصه بیماری سینوس پیلونیدال) را تشکیل می‌دهد. واکنش بدن در این شرایط مشابه واکنش به نوعی جسم خارجی است و ممکن است منجر به تشکیل یک حفره شود که توسط یک دستگاه سینوسی اپیتلیالیزه شده به سطح پوست متصل است.
این حفره‌ها اغلب مایع سروزی را تخلیه می‌کنند و می‌توانند به طور دوره ای به طور حاد عفونی شوند و آبسه پیلونیدال را تشکیل دهند.
بیماری سینوس پیلونیدال بیشتر در افراد پرمو که موهای تیره و درشت بدن دارند ایجاد می‌شود. بطور کلی با کسانی که برای مدت طولانی می‌نشینند ، مانند رانندگان کامیون یا کارمندان اداری هم مرتبط است.
سایر عوامل مرتبط عبارتند از افزایش تعریق، اصطکاک باسن، چاقی یا عدم رعایت بهداشت . به طور معمول، بیماری پیلونیدال پس از حدود ۴۰ سالگی رخ نمی دهد.
کیست مویی بیشتر به صورت یک سینوس تخلیه کننده و متناوب دردناک در ناحیه ساکروکوکسیژیال ظاهر می‌شود. ترشحات معمولاً اپیزودیک و مایع سروزی هستند، اما گاهی اوقات ممکن است به ترشحات خونی یا چرکی تبدیل شوند.
هنگامی که سینوس پیلونیدال عفونی می شود، آبسه پیلونیدال می‌تواند ایجاد شود.
این به صورت یک ناحیه متورم و ملتهب و گاهی همراه با درد ظاهر می‌شود. در معاینه، توده ای نرم و حساس و همچنین ویژگی‌های سیستمیک عفونت وجود خواهد داشت. علائم عفونت شامل این گزینه‌ها است:
آبسه مجموعه‌ای از چرک زیر پوست است که باعث درد، تورم و گاهی تب می‌شود. این عارضه اغلب در اطراف سوراخ مقعد نمایان می‌شود و ممکن است با جوش اشتباه گرفته شود. برش و تخلیه حفره آبسه معمولاً بیشتر ناراحتی را تسکین می‌دهد.
تقریباً ۵۰ درصد از آبسه ها منجر به فیستول (مسیری از رکتوم به پوست روی باسن) می شود. هنگامی که تورم کاهش می یابد، پزشک شما می تواند منطقه را از نظر وجود فیستول بررسی کند. برای مراقبت های بعدی طبق دستور به مطب برگردید.
تخلیه سریع جراحی، ترجیحاً قبل از فوران آبسه مهم است. آبسه های سطحی مقعد را می‌توان در مطب با استفاده از بی حس کننده موضعی تخلیه کرد. آبسه‌های مقعدی بزرگ یا عمیق ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و کمک متخصص بیهوشی داشته باشند.
پس از عمل، برای اکثر افراد داروهایی برای تسکین درد تجویز می‌شود. برای افراد سالم، معمولاً آنتی بیوتیک لازم نیست. آنتی بیوتیک‌ها ممکن است برای برخی از افراد، از جمله افراد مبتلا به دیابت یا کاهش ایمنی، مورد نیاز باشد.
بیماری سینوس پیلونیدال یک بیماری است که شکاف باسن و دنبالچه را تحت تاثیر قرار می دهد، در حالی که بیماری فیستول پری آنال شامل ارتباط با کانال مقعد است.
بیماری سینوس پیلونیدال که در شکاف ناتال بسیار کم (یعنی دمی) قرار دارد، تشخیص آن در معاینه بالینی از بیماری پری آنال دشوار است.
در چنین مواردی باید از پروکتوسکوپی و تصویربرداری MRI برای ارزیابی قطعی استفاده شود.
اکثر موارد بیماری کیست مویی را می‌توان بدون نیاز به بررسی بیشتر تشخیص داد و مدیریت کرد . با این حال، در موارد بیماری گسترده یا پیچیده (به عنوان مثال سوراخ های متعدد حفره، جراحی قبلی)، MRI استخوان خاجی می‌تواند به تعیین وسعت بیماری کمک کند، که به برنامه ریزی جراحی مورد نیاز کمک خواهد کرد.
جراحی کیست مویی در گذشته فقط به دو روش جراحی باز و بسته انجام می‌شد، اما در حال حاضر روش‌های نوین مثل عمل سرپایی کیست مویی با لیزر جایگزین روش های سخت جراحی شده است.
روش نوین درمان کیست مویی با لیزر بصورت سرپایی و با تکنولوژی نوین لیزر انجام می‌شود. این عمل سرپایی در کمتر از نیم ساعت و با بی حسی موضعی انجام می‌شود و بیمار هیچگونه دردی را احساس نمی‌کند.
در روش جراحی باز با ایجاد برشی عفونت و مواد زائدی که بخاطر بیماری در زیر پوست بالای مقعد و باسن ایجاد شده توسط جراح تخلیه می‌شودو در انتهای جراحی باز محل عمل را باز می‌گذارند تا به مرور و از داخل شروع به ترمیم کند. علت باز گذاشتن محل جراحی کیست مویی، پیشگیری از عفونت و شستشو و پانسمان داخل زخم است.
روش عمل بسته سینوس هم دقیقا مشابه روش باز انجام می‌شود، با این تفاوت که در انتها محل جراحی را با بخیه بسته می‌شود. احتمال عفونت در این روش بیشتر است و بیمار باید داروهای آنتی بیوتیک مصرف کند و تحت نظر پزشک معالج خود باشد.
