شقاق مقعدی به معنی ایجاد زخم و پارگی در پوشش مخاط تحتانی رکتوم (مقعد) است. این عارضه می‌تواند خارش داشته باشد و باعث درد شود. ممکن است پس از دستمال کشیدن کودک، خون قرمز روشن روی دستمال توالت وجود داشته باشد.
اگر کودک شما یبوست داشته باشد و سعی کند مدفوع بزرگ و سفت را دفع کند، ممکن است شقاق ایجاد شود. همچنین اگر کودک شما عضلات مقعدی را در حین اجابت مزاج شل نکند، ممکن است ایجاد شود.
اکثر شقاق های مقعدی با درمان خانگی پس از چند روز یا چند هفته بهبود می‌یابند. اگر کودک شما شقاق مقعدی دارد که بهبودی آن مدت زمان بیشتری طول کشیده، پزشک ممکن است دارو تجویز کند. در موارد نادر ممکن است نیاز به جراحی باشد.
شقاق مقعدی باعث سرطان روده بزرگ نمی‌شود و ارتباطی با آن ندارد، فقط به دلیل خونریزی مقعدی ممکن است افراد آن را با سرطان اشتباه بگیرند. اما اگر خون کودک شما با مدفوع مخلوط شده است، حتما با پزشک صحبت کنید.
همچنین بهتر است از نتایج آزمایش کودک خود مطلع شوید و فهرستی از داروهایی که کودکتان مصرف می‌کند، داشته باشید.
برای اکثر افرادی که دچار شقاق مقعدی می‌شوند، دلیل واضحی وجود ندارد. به این شقاق مقعدی اولیه می‌گویند. اغلب تصور می‌شود که این امر نتیجه یک حرکت سخت یا دردناک روده است که به کانال مقعدی شما آسیب می رساند. این می تواند باعث اسپاسم و کشش عضلات اطراف مقعد شما (عضلات اسفنکتر داخلی) شود و احتمال پارگی شما را افزایش دهد. همچنین خونرسانی به این ناحیه را کاهش می‌دهد، که باعث می‌شود هر گونه اشکی بهبود یابد.
گاهی اوقات، یک علت اساسی برای شقاق مقعدی شما وجود دارد. این به عنوان یک شقاق مقعدی ثانویه شناخته می شود. از علل ایجاد شقاق مقعدی ثانویه می توان به موارد زیر اشاره کرد.
اگر سایر گزینه‌های درمانی به بهبود شقاق مقعدی کودک شما کمک نکرده و یا دوباره عود می‌کند، ممکن است پزشک عمومی شما را به یک جراح کولورکتال ارجاع دهد. جراح شما در مورد گزینه‌های دیگری که ممکن است توصیه کند با شما صحبت خواهد کرد.
البته در کودکان به ندرت از روش‌های جراحی شقاق استفاده می‌شود، مگر اینکه شقاق مزمن و آزاردهنده باشد و با هیچ یک از روش‌های خانگی و دارویی درمان نشود. در ادامه روش‌های عمل جراحی شقاق را بررسی می‌کنیم:
جراح شما ممکن است انجام روشی به نام فیشرکتومی را در کنار تزریق بوتاکس پیشنهاد دهد. این شامل بریدن پوست آسیب دیده از اطراف شقاق مقعدی است.
طی این روش در عضلات اسفنکتر اطراف مقعد برشی ایجاد می‌شود تا اسپاسم ایجاد شده در این ناحیه از بین برود و روند بهبود زخم شقاق آغاز شود. اسفنکتروتومی در دو نوع باز و بسته انجام می‌شود.
اسفنکتروتومی باز: این جراحی تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی و در اتاق عمل انجام می‌شود و یکی از روش‌های موثر برای درمان شقاق است که البته ریسک نسبتا بالایی دارد.
طی این عمل برشی روی عضله اسفنکتر ایجاد می‌شود تا اسپاسم و تنش این عضله کاهش یابد و در انتهای جراحی برش ایجاد شده را بخیه نمی زنند تا بصورت خود به خود و به مرور زمان بهبود یابد. مدت زمان بهبودی در این روش بین ۲ تا ۴ هفته است.
اسفنکتروتومی بسته: کاملا مشابه روش باز انجام می‌شود، با این تفاوت که در انتهای جراحی پزشک محل برش را با بخیه می‌بندد.
عمل سرپایی لیزر شقاق یکی از بهترین گزینه‌های درمان شقاق مقعدی و سایر بیماری‌های نشیمنگاهی است که نتیجه آن قطعی بوده و عوارضی برای بیمار به دنبال ندارد. این عمل با بی حسی موضعی و در کمتر از نیم ساعت انجام می‌شود و بدون درد و خونریزی است.
در این روش، جراح شما تکه‌ای از پوست سالم را می‌گیرد و آن را در جای خود بخیه می‌زند تا پوست آسیب‌دیده در شقاق را جایگزین کند. این درمان به اندازه اسفنکتروتومی داخلی جانبی موثر نیست، اما احتمال کمتری دارد که باعث بی اختیاری شود. اگر احتمال ابتلا به بی اختیاری پس از جراحی بیشتر است، جراح شما ممکن است آن را پیشنهاد کند.
