رفتار شناسی و روانشناسی بورس از جمله اصولی می باشد که هر سرمایه گذاری باید در طول دوره معامله گری خود آن را رعایت کند. افرادی که در بازار سرمایه معامله میکنند همواره باید یک سری شعارهای معاملاتی را مد نظر داشته باشند و آن را در تمامی معاملات خود لحاظ کنند. این مسائل بیشتر برای افرادی که تازه وارد بازار سرمایه شدن میتونه مثل یادگیری حروف الفبا باشه که با تمرین بیشتر و کسب تجربه به مرور زمان، موضوعات میتونه ملکه ذهنشون بشه و اصول و ضوابط مربوط به معاملاتشون رو بر این اساس تنظیم کنن اما برای افرادی که چند ساله تو بورس فعالیت میکنن شاید رعایت و به کارگیری این موارد سخت تر باشه چون هنوز ترجیح میدن که به صورت سنتی و طبق اصول و روش های مربوط به خودشون معامله کنن.
به عنوان مثال شاید قدیمی های بازار سرمایه اصول مربوط به مدیریت سرمایه در خرید سهمی رو رعایت نکنن و یا هیچ استراتژی معاملاتی و برنامه ای برای نداشته باشن و عمدتا هم به ترس و طمع و هیجان در بازار دچار بشن. حد ضررها رو رعایت نکن و به امید اینکه بالاخره قیمت بالاتر میاد، وارد باتلاق ضرر بشن و یا عواملی از این دست که به راحتی میتونه سرمایه هر سرمایه گذاری چه خرد و چه کلان رو از بین ببره.
پس هر فرد سرمایه گذاری برای فعالیت در بازار سرمایه باید یه سری شعار رو سرلوحه کار خودش قرار بده تا بتونه موفق عمل کنه. البته نوع شعار به استراتژی و روحیه هر شخص بستگی داره ولی بودنش همیشه خوبه و نباید به سادگی ازش رد شد.
شعارهای معاملاتی در مباحث روانشناسی بورس
در بحث روانشناسی بازار بورس خود من هم گاهی اوقات به دلیل هیجان موجود در بازار ممکنه یه سری از این اصول رو رعایت نکنم اما بارها یادمه هر وقت خواستم سهمی رو صرفا به دلیل هیجان یکباره ای که در بازار به وجود اومد بخرم، حتی الامکان سعی کردم که این کارو نکنم و حتما قبل از خرید یه بررسی رو سهم داشته باشم و بعد در موردش تصمیم بگیرم یعنی تونستم یه جورایی این موضوع رو در خودم مدیریت کنم. ( البته گاهی اوقات هم اسیر هیجان شدم و هیچ وقت هم شانس با من نبود و هر سهمی رو به این صورت خریدم مجبور شدم با ضرر بفروشم اما دفعاتش زیاد نبود ولی همین ضرر هم برام یه درس شد) در این بین ممکن بود گاهی اوقات من سهم رو نخرم و سهم هم روند صعودی بگیره اما ناراحت نشدم و از کار خودم راضی بودم چون چند تا شعار و یه هدف در ذهن داشتم و خوشحال بودم که میتونستم رو اهدافم که اول حفظ سرمایه و سپس کسب سود تو بازار بود؛ بایستم.
یه مثال در این خصوص بگم که خالی از لطف نیست:
اواخر سالهای دهه ۱۹۹۰ در دوره ثروت و موفقیت، وارن بافت از سرمایه گذاری روی سهام شرکتهای اینترنتی خودداری کرد. آن زمان در اواخر ۶۰ سالگی اش بود و سرمایه گذاران همه جا اسمش را گذاشته بودند” کهنه پرست پیر غیرقابل تحمل“. بعد، حباب شرکتهای اینترنتی ترکید و همه به او گفتند” نابغه“.
وقتی از او پرسیدند چرا در سهام شرکتهای اینترنتی سرمایه گذاری نکرده است، با انگشت شست و اشاره اش یک دایره کشید و چیزی شبیه این گفت: “این را می بینی؟ این دایره قابلیتهای من است. اگر موقعیتی در این دایره نباشد، در آن سرمایه گذاری نمی کنم. این طور نیست که در مورد شرکتهای خوبی که موقعیتهای خوبی در زمینه اینترنت به وجود آورده اند، فکر نکرده باشم؛ ولی فقط در دایره قابلیتهای من قرار نمی گیرند.
پس بهتره که ما هم همواره به این شعارها پایبند باشیم چرا که به وضوح میتونیم اثرات اون رو در بازار سرمایه و سرمایه گذاریمون ببینیم. هممون خیلی از افرادی رو میشناسیم که یک شبه پولدار شدن ولی به راحتی هم این پول رو از دست دادن و این وضعیت نه تنها برای افراد عادی به وجود اومده، بلکه برای افرادی هم اتفاق افتاده که بعدا لقب اسطوره بورسی رو بهش دادن و اگر به تاریخچه افراد موفق در بازارهای مالی مراجعه کنید
به کرات شاهد این موضوع هستین. پس بهتره که همواره به اصولی که داریم پایبند باشیم و از اون اصول هم سرپیچی نکنیم.
