کاهش مصرف گاز با سیستم های جدید
ﭼﻜﻴﺪه ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻠﻞ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎﺑﺸﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣیباشد ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺑﺘﺪا ﮔﺮد ﻣﻌﻴﺎر آﺳﺎﻳﺶ ﺣﺮارﺗﻲ ﻣﺸﺨﺺ شود . ﻣﻌﻴﺎر آﺳﺎﻳﺶ ﺣﺮارﺗﻲ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از دﻣﺎي ﻛﺎري، ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﮔﺮدد دﻣﺎي ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺗﺎﺑﺸﻲ و دﻣﺎي ﻫﻮا ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻌﺮﻳﻒ میشود ﻛﻪ از اﻳﻦ رو ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻴﺎن داﺷﺖ:
دﻣﺎي ﻛﺎري، ﺷﺎﻣﻞ آﺳﺎﻳﺶ ﺣﺮارﺗﻲ و ﺗﺎﺑﺸﻲ و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ اﺳﺖ، ﺷﺮط ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ دو ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و ﺗﺎﺑﺸﻲ، ﺑﺮاﺑﺮي دﻣﺎي ﻛﺎري ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .اﺻلا ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ دﻣﺎي ﻛﺎري ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻮﺟﺐ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي در ﺳﻴﺴﺘﻢ گرمایش ﺗﺎﺑﺸﻲ میشود.
اوﻟﻴﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﻛﺎﻫﺶ ﺷﺎر ﺣﺮارﺗﻲ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺎﺑﺸﻲ ﺑﺮاي ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻂ آﺳﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ میباشد . ﻋﺎﻣﻞ دوم، ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻠﻔﺎت ﺣﺮارﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻛﺎﻫﺶ دﻣﺎي ﻫﻮاي آﺳﺎﻳﺶ رخ ﻣﻲ دﻫﺪ . ﻋﺎﻣﻞ ﺳﻮم، ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻠﻔﺎت ﺣﺮارﺗﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻛﺎﻫﺶ ﺿﺮﻳﺐ اﻧﺘﻘﺎل ﺣﺮارت ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ در ﻣﺠﺎورت ﺳﻄﻮح در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻧﺸﺪه ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.
ﮔﺮد اﻳﻦ ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻲ ﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺗﺎﺑﺸﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﻛﻤﺘﺮي داشته باﺷند . ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻳﻦ دو ﺳﻴﺴﺘﻢ، ﻣﻴﺰان ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي و دﻣﺎﻫﺎي آﺳﺎﻳﺶ در اﻳﻦ دو ﺳﻴﺴﺘﻢ، ﺑﺮاي ﻳﻚ ﻓﻀﺎي ﻣﺸﺨﺺ، ﺗﻮﺳﻂ SGP ﻧﺮم اﻓﺰار ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﮔﺮدﻳﺪ .برای آشنایی بیشتر با گرمایش تابشی میتوانید از مقالات ما استفاده نمایید.
توان ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﺎﺑﺸﻲ تا % 34.2 در کاهش مصرف صرفه جویی شده و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ، ﺗﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﻳﻲ در ﻣﺼﺮف اﻧﺮژي ﺑﺮاي ﻓﻀﺎي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدد.
