مدیریت پرتفو در یک شرکت سرمایه گذاری خطرپدیر شامل تحقیقات و نظارت بازار، تجزیه و تحلیل ریسک و تدوین استراتژی های خروج احتمالی است. برای انجام این مراحل، سرمایه گذاران خطرپذیر نیازمند اطلاعات بروز از شرکت های سبد خود هستند.
معیارهای مدیریت پرتفو
در رابطه با شرکت های موجود در پرتفوی سرمایه گذاران خطرپذیر، معیارهایی وجود دارند که بطور معمول بررسی می شوند تا به کمک آنها سرمایهگذاران بتوانند بر عملکرد پرتفوی خود نظارت کنند. چند معیار و شاخص کلیدی که معمولاً سرمایه گذاران تمرکز خود را بر روی آنها قرار می دهند عبارتند از:
· وضعیت مالی و نقدینگی: سرمایه گذاران به دنبال اطلاع دقیق از وضعیت مالی شرکت های خود هستند. آنها می خواهند میزان نقدینگی، نرخ سوخت ، میزان حاشیه سود، میازن درآمد و هزینه و سود خالص و ناخالص را بدانند.
· شاخص های کلیدی مؤثر: شاخص های کلیدی مؤثر بسته به نوع فعالیت شرکت ها متفاوت است. این شاخص ها باید شاخص های اجرایی کلیدیای باشند که به شرکت ها در هدایت روزانه کسب وکارشان کمک می کنند.
· علاوهبر هدفهای درآمدی، می توان نمونه های دیگری از شاخص های کلیدی عملکردی را نیز در نظر گرفت. برای مثال: تعداد کاربران فعال، امتیاز مشتری، مشتریان فعال، تعداد نصب، نرخ بازگشت مشتری، هزینه جذب کاربر، میانگین ارزش قرارداد و .....
اطلاعات سهامداری و حقوقی و جدول سرمایه
اگر یک سرمایه گذار قصد سرمایه گذاری جدیدی را داشته باشد، نکته مهمی که برای مدیریت پرتفوی خود مورد توجه قرار می دهد، میزان سهمی است که در شرکت خواهد داشت. بنیان گذاری که به دنبال جذب سرمایه است باید بداند چه درصدی از سهام یک شرکت قابل معامله جهت سرمایه گذاری است و چه میزان از آن تا به حال تملک شده است. علاوه بر ایجاد شفافیت در بحث مالکیت، یک شرکت باید اطلاعاتی درباره سهام و شرایط قراردادی و قراردادهای قبلی خود را نیز به اشتراک بگذارد. این اطلاعات برای سرمایهگذاردر تعیین ساختار معاملهی منجر به سرمایه گذاری، بسیار مهم است.
اطلاعات کیفی مدیریت پرتفو
جمع آوری شاخص ها و داده های کمی تنها بخشی از فرآیند مدیریت پرتفوست و لذا مشاهده میشود که سرمایه گذاران مجموعه ای از اطلاعات کیفی متفاوت را جمع آوری می کنند تا به آنها در درک نحوه عملکرد یک شرکت کمک کند. از این موارد چند نمونه قابل ذکر است:
موفقیتهای ادوار گذشته
بنیان گذاران نباید بیش از حد فروتن باشند. شرکت ها باید به موفقیت های چشمگیر خود تاکید کنند. این امر به یک سرمایه گذار خطرپذیری که در حال تصمیم گیری برای سرمایه گذاری در یکی از شرکت های موجود در پرتفوی خود است، انرژی و هیجان می بخشد. همچنین سرمایه گذاران ممکن است از این اطلاعات در جهت معرفی پتانسیل سرمایه گذاری در یک شرکت به سرمایه گذاران بعدی، استفاده نمایند. شرکت هایی که نزد سرمایه گذاران فعلی خود کسب اعتماد کرده اند، احتمالاً بیشترین فرصت برای معرفی به سرمایه گذاران بعدی را خواهند داشت.
مزیت سرمایه گذاری خطر پذیر
سرمایه گذاران خطرپذیر حرفه ای، عموما مدیریت پرتفوی خود را جدی می گیرند زیرا بطور طبیعی می خواهند سرمایه گذاری های موفقی داشته باشند و سود بدست آورند. بنابراین، علاوه بر سرمایه نقدی، سرمایه گذاران از طرق دیگر، فرصت هایی را برای کمک به موفقیت شرکتها ایجاد میکنند. به زبان ساده تر، سرمایه گذاران خطرپذیر قصدشان کمک به خود از طریق کمک به شرکت های موجود در پرتفویشان است.
سرمایه گذاران به روشهای مختلفی می توانند به موفقیت شرکت های موجود در سبد سرمایه گذاری خود کمک کنند که در اینجا به برخی از آنها اشاره میکنیم:
· عملکرد بر اساس شاخص ها: همانطور که قبلاً ذکر شد، سرمایه گذاران به طور مداوم عملکرد سرمایه گذاری های خود را رصد می کنند. یک سرمایه گذار مطلع می تواند به شرکت ها راهکارها و نصایحی ارائه دهد تا عملکرد شاخص های خود را بهبود بخشند. سرمایه گذاران براساس تجربیات کسب شده از مدیریت سایر سرمایه گذاری ها قبلی خود، به این نگرش دست مییابند که از چه عواملی اجتناب کنند و یا چگونه آنها را تغییر دهند تا به موفقیت برسند.
· تصمیمات در حوزه استخدام: شرکای سرمایه گذار عموماً بنیان گذارانی هستند که به موفقیت در ایجاد و اگزیت از یک یا چند شرکت رسیده اند. آنها در استخدام تیم های بنیانگذار صاحب تجربه اند و می توانند در مورد اینکه چه سمتهایی برای استخدام اولیه بیشترین اهمیت را دارند، مشاوره های جذابی ارائه دهند. علاوه بر این، آنها شبکه های گستردهای از سرمایه گذاران دراختیار دارند.
· کمک در جذب سرمایه: جذب سرمایه، کاری پرزحمت و ضروری است زیرا شرکت ها به هدف تسریع در پیشرفت فعالیت های خود هستند. بعد از همکاری با یک سرمایه گذار برای دوره ابتدایی، سرمایه گذاران میخواهند مطمئن شوند که همکاران مناسبی برای دوره های بعدی سرمایه گذاری هستند.
· تصمیمات استراتژیک دررابطه با محصول: با تامل دقیق در بازار، یک سرمایه گذار می تواند یک مشاور مطمئن برای ایجاد تغییر یا بهبود در محصول شرکت باشد. ممکن است بنیان گذاران غرق در مسائل مربوط به محصول شوند و فقط بر جزئیات محصول خود تمرکز کنند. در این حالت سرمایه گذار می تواند نصایح مفیدی در مورد تصمیم های استراتژیک در ارتباط با بازار و رقبا ارائه دهد و حتی درمورد تصمیماتی که ممکن است نادرست باشد تذکر دهد.
