مدیریت پرتفو در حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر، فرآیندی است که سرمایه‌گذاران از آن استفاده می‌کنند تا ارزش سرمایه‌گذاری‌های خود را حفظ و افزایش دهند. مدیریت پرتفو، یک ترکیب هوشمندانه از تصمیم‌گیری، تجزیه و تحلیل اطلاعات و تخصیص منابع است که هدف آن بهبود ارزش در مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌هاست.
در حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر، مدیریت پرتفو عموماً شامل موارد زیر است:
· تحقیقات و نظارت بر بازار: فعالان حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر باید از آگاهی کامل و بروز در خصوص صنایعی که در آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند، برخوردار باشند. زیرا پرتفویی که یک سرمایه‌گذار خطرپذیر در حال مدیریت آن است، ممکن است شامل صنایع متنوعی باشد. برای این منظور، سرمایه‌گذاران باید تحقیقات بروز درباره رشد و تغییرات هر صنعت و بازار را به خوبی درک کنند. این اطلاعات به آنها کمک می‌کند تا تصمیمات هوشمندانه ای را درباره سرمایه‌گذاری، پشتیبانی از سرمایه‌گذاری و استراتژی‌های خروج به موقع، لحاظ کنند.
· ارزیابی ریسک: سرمایه‌گذاری خطرپذیر همواره با خطرات و ریسکهایی همراه است. با این وجود فهم دقیق از مدت زمان لازم برای بازگشت سرمایه و نیز پتانسیل سوددهی مورد انتظار امری مهم است و در کنار تحقیقات بازار، در تدوین استراتژی مدیریت پرتفو نقش ویژه ای دارد. سرمایه‌گذاران باید سطح ریسک هر سرمایه‌گذاری را به طور دقیق مشخص کرده و با آگاهی از مدت زمان معمول برای بازگشت سرمایه اولیه و میزان احتمال سوددهی مورد انتظار، اقدام به سرمایه‌گذاری نمایند. تعادل مناسب بین بازگشت سریع و پتانسیل سودآوری بالا، در مدیریت سرمایه‌گذاری‌های جدید در سبد سرمایه گذاری خطرپذیر به شدت حیاتی است.
· استراتژی‌های خروج: معمولا یک سرمایه‌گذار به هنگام ورود به یک سرمایه گذاری، برنامه‌ای نیز برای خروج از سرمایه‌گذاری در نظر می‌گیرد. این برنامه شامل شناسایی اهداف خروج و جلسات مذاکره در باره بهترین و بدترین سناریوهای پیش روی کسب‌وکار می باشد.
استراتژی‌های خروج ممکن است شامل ادغام، تملک، خرید و فروش، تهاتر و یا IPO باشند. داشتن استراتژی بهینه خروج در مدیریت پرتفو بسیار مهم است و کمک می‌کند تا سرمایه‌گذاران در کاهش ریسک بهتر عمل کنند و ارزش و پتانسیل سوددهی یک پرتفو را بهتر بشناسند.
