"بدترین سختی، تحمل مشقتی که عقاب دارد و پرسودترین استراحت، راحتی و عیشی که نتیجه‌اش امان و آسایش است."
خخخخخخخخ اینقدر خودم را به رنج و زحمت انداختم و حالا فهمیدم که ای بابا! باید اول به عاقبت کار و تصمیم‌هایی که می‌گیرم بیاندیشم و بعد اقدام کنم، دیگه گذشت زمانی که زور بازو و قوت نان بود، البته که آن زمان هم بودند آدم‌هایی که از عقل و خِردشان استفاده می‌کردند و امروزه روزگار هم، هستند آدم‌های زیادی که فقط می‌دوند و به مقصد نمی‌رسند.
ضرب المثل "یکسال بخور نان و تره و صد سال بخور نان و کره" برای زمانی راهگشاست که سختی که می‌کشیم، عقوبت نداشته باشه و در پیرو آن به روزهای خوبمون برسیم و روشن است که هر سختی به آسانی ختم نمیشه و باید بدونیم که داریم چاله، گود می‌کنیم و یا کوه جابه‌جا می‌کنیم، راه باز می‌کنیم و آبراهه را منحرف می‌کنیم.
بدترین سختی، تحمل مشقتی است که عقوبت داره و پرسودترین استراحت، راحتی و عیشی است که نتیجه‌اش امان و آسایش است.
برگرفته از سخن بزرگی از بزرگان تاریخ.
