میشه با خدامون مهربونتر حرف بزنیم و ازش گله‌مند نباشیم؛ انگار ناف ما را با غرولند بریده باشند، یک ریز فقط شکوه و شکایت می‌کنیم، بهتره کمی دورتر از خودمون وایسیم و به اطرافمون نگاهی بندازیم؛ اگه جانی در تن داریم و خانواده‌ای در کنارمون، اگه مهربونی‌های کنارمون رنگ نباخته باشند و اگه خواستن‌های ما برای خیلی‌ها آرزو هستش، پس بهتره کمی مهربونتر با خدامون بحرفیم. خدا دستش را بسمت ما گرفته و تنها از ما یک چیز را میخواد، اینکه بنده خوبی باشیم... کتاب معجزه شکرگذاری، تاکید میکنه که همیشه و در همه لحظه، شکرگذار خداوند باشیم، هر روز را با سپاس گذاری شروع و به پایان برسونیم، اینکه بگیم:
ممنونم بابت هرچی بهمون دادی، چون خیلی مهربونی
ممنونم بابت آسمانت، چون زیباست
ممنون بابت زمینت، چون راه میریم
ممنون بابت خورشیدت، چون می‌تابه
ممنون بابت آدم‌هات، چون تنها نیستم
ممنون بابت سلامتی، دوست، خانواده، زندگی، اینترنت، کامپیوتر، میز، صندلی، بیسکویت، شیشه، فرش، سیم شارژ، بادکنک، هندوانه، لباس، مبل، کتاب، سبد، پشتی، نرده، در، دیوار، گچ، سقف، لامپ، خانه، محله، شهر، رودخانه، جاده، پمپ بنزین و غیره، چون ...
