بگویم امشـــــــب از مردان خاور
از آن دریـــــــــــانوردان دلاور
از آن رزمندگــــــان نیک سیرت
که چون گلهای عاشق گشته پرپر
بخوانم از سپید جــــــامه هاشان
که بی شک میدرخشد همچو اختر
چه پر احساس میگردم من امشب
چو میخوانم ز ســـــربازان حیدر
شود مـــــــــواج دریای درونم
چو میخوانم غــــــزل از هفت آذر
از آن روز عــــــزیز عشق بازی
از ابراهیم گــــــــــویم ای برادر
ازآن فرمانده جــــــاوید پیکان
که رخشان گوهـری شد حیرت آور
کند تعظیـــــم دریا بر مقامش
دو چندان خوانـده اجرش را پیمبر
نگینی پــاک گشته در خلیجی
که نامش فــارس شد تا روز محشر
الا یا ایهــــــــا الساقی کجایی
که بی مـــی مستم از یاران سراسر
خدا را شکـــر دریادل شدم من
شدم از نسل مــــــــــردان تکاور
از آن مردان بی همـــتای تاریخ
که بی شک گشــته در دریا جهانفر
اگر چه رفت پیکان ما که هستیم
ز جمع خــــــــوب سربازان رهبر
به دست پر تـــــوان ارتش عشق
دوباره گشـــــــــته پیکانها شناور
و موج و فاتـــــــح و ناو جماران
که کید دشمــــــنان را کرده ابتر
مبارک باد روز پـــــــاک مردان
بر این دریادلان خـــــــوب کشور
