میگن کتابی خوبه که باهاش کشتی بگیرید، بزنه به ریشه تفکراتتون و یه چیزو عوض کنه. کتاب قوی سیاه بهترین کتاب سال ١۴٠٣ برای من بود. یه نقد بزرگ به تفکر شبه آکادمیکی که سعی داره همه چیو با توزیع نرمال مدل کنه. یه کتاب راجب بایاس های ذهنی، بازار ازاد، تاثیر رویدادهایی که فک میکنیم ناممکن هستن(قو های سیاه)، فلسفه عدم قطعیت، پیش‌بینی آینده، واپس نگری تاریخ، تفکر افلاطونی و ده ها موضوع عجیب دیگه.
نویسنده‌ش استاد دانشگاهیه که خیلی رک و علنی انتقاد میکنه از خیلی آدمای دانشگاهی و با دیدگاه علم‌زده قلابی در جهان واقعی مشکل داره.
نسیم طالب قلم سنگینی داره و کتابش شما رو مجبور میکنه که آروم پیش برید. ذهنتون بعد خوندن چند صفحه خسته میشه... یکی از دلایلش اینه که همیشه یه سری اصطلاح و کلمات جدید خلق میکنه و تا شما با اون مفاهیم خو بگیرید زمان می‌بره. همینه که ترجمه کتاباشم سخت میکنه و با خوندن نسخه فارسیش اذیت شدم یه جاهایی. اگه انگلیسیتون به قدر کافی خوبه نسخه زبان اصلیو بخونید. اگه خیلی وقته کتاب نخوندید توصیه نمیکنم با این شروع کنید.
حس میکنم نیازه چند سال دیگه برگردم یه بار دیگه این کتابو بخونم چون یه سری مفاهیمشو نفهمیدم. عجیب ترین پارادوکس کتاب اینه که با وجود قلم سنگین، تبدیل به پرفروشترین کتابهای سال آمریکا شد. با این که خیلی وقته از تالیفش میگذره انگار همین پارسال نوشته شده. خیلی از پیش‌بینی هاش همین الانش درست در اومدن و یه کتابیه که نباید از دست داد.
