3 گونه لنز برای توجه به فیلمبرداری فیلم وجود دارد:
1: لنز استاتیک یا ثابت
2: لنز روایی (روایت داستان)
3: لنز المانی (توجه به المان ها)
لنز استاتیک یا ثابت
لنزی که در نما های ثابت استفاده میشه. برای مثال در فیلم های وس اندرسون، دید اندرسون به کارکتر هاش مشخصه و کارکتر هاش شناسنامه محکمی دارن. به علاوه اینکه در فیلم هاش نما های قرینه زیادی وجود داره.
پیوند به لنز روایی:
استیون اسپیلبرگ برای فیلمبرداری فیلم فهرست شیندلر از تِکنو کرین که یکی از مورد علاقه ترین تکنیک هاشِ استفاده نمی کنه بدلیل اینکه میخواست ماجرای فیلم واقعی به نظر بیاد برای همین در بیشتر لحاظات فیلم از هَندی کَم (دوربین روی دست) استفاده می کنه تا تنش های فیلم رو افزایش بده. لنز استاتیک نقطه شروعی عالی برای فیلمبرداریِ فیلمه اما این امکان وجود داره که استفاده های بیشتری از این لنز ها مورد استفاده قرار بگیره. که این ما رو به لنز روایی متصل می کنه.
لنز روایی
نکته کلیدی این روش تغییر تدریجی در طول زمانه تا حمایت از روایت رو بازتاب کنه. برای مثال در فیلم دوازده مرد خشمگین که تقریبا در یک دادگاه اتفاق می افته سیدنی لومت برای اینکه حس حبس شدن کارکتر ها رو در اونجا به طور تدریجی نمایش بده در پلان های ابتدایی از لنز های 28 تا 48 میلی متری استفاده می کنه و همینطور که داستان جلوتر میره و تنش ها میان داوران تشدید پیدا می کنه لومت از لنزهای بزرگتری مثل 50، 75 و در نهایت 100 میلی متری استفاده می کنه؛ وقتی از لنز بزرگتری استفاده می کنید بک گراند تصویر نزدیک و نزدیکتر به کارکتر های فیلم میشه. این حرکت به طور تدریجی در فیلم باعث میشه که به مخاطب این توهم رو وارد کنه که دیوار ها درحال نزدیک و نزدیک تر شدن به یک دیگر هستن و فضا و اتمسفر اتاق داره کوچیک و کوچیک تر میشه.
لنز المانی
لنز المانی یعنی اینکه از قوانین بصری بخصوصی درباره هر عاملی مثل کارکتر ها یا لوکیشن استفاده کنید. برای مثال فیلم قاچاق از استیون سودربرگ. این فیلم در 3 لوکیشن مختلف، همراه با 3 نوع کارکتر متفاوت با هم؛ داستانی پیچیده رو روایت می کنه. سودربرگ به 3 لوکیشن فیلم نگاه های متفاوتی داره تا مخاطب بتونه براحتی اونا رو از هم تشخیص بده و یا تفکیک کنه. این دید، فقط مربوط به رنگ فریم لوکیشن ها نیست؛ بلکه این لوکیشن های مختلف با ابزار های مختلف و متفاوتی با هم فیلمبرداری شدن. کار لنز المانی اینه که هر چیزی رو مشخص کنه، مخصوصا وقتی که شخصیت های مشابه، لوکیشن های فراوان و یا داستان پیچیده ای رو داریم.
برای انتخاب لنز های مورد نظر باید به چند چیز توجه کرد:
- طیف رنگ
- ضریب دید
- آیا فیلمبرداری فیلم تون رو به یک لنز مشخص محدود می کنید؟
- نکته اصلی: همه و همه این نکات باید در خدمت روایت داستان فیلم قرار بگیرن.
برای اینکه بتونیم نوع لنز مورد نظرمون رو انتخاب کنیم میتونیم سوالاتی مانند زیر از خودمون بپرسیم:
- آیا فیلم دید ثابت (استاتیک) داره؟ یا در طول فیلم تغییر پیدا می کنه؟
- آیا لوکیشن، کارکتر و یا داستان پیچیده ای داریم که نسبت به هر کدوم میخوایم دیدی متفاوت داشته باشیم؟
محراب ص.ج
