اکثرا کیتون را با دو شاهکار مهمش بنامهای ژنرال و شرلوک جونیور میشناسند که در این متن قصد نقد این فیلم را دارم.
شرلوک جونیور داستان آپاراتچی سینمایی است که عاشق دختری است و رقیب وی دزدی ساعت پدر دخترک را گردن او انداخته است. شرلوک جونیور یک شاهکار تمام عیار و همه فن حریف است. در روزهای آغازین
سینما و روزهایی که فیلم ها سلیقه می‌ساختند و مخاطب سلیقه ای فیلم انتخاب نمی‌کرد چنین شاهکاری ساخته شد با گذشت نزدیک صد
سال تماشاگر همچنان مسخ این فیلم می‌شود که چگونه کیتون اینگونه جرئت کرده است که دلش را به دریا بزند و با خلاقیت و نبوغ مثال زدنی‌اش سکانس هایی مانند بیدار شدن روحش در هنگام خواب، کاری که قبل از او شوستروم سوئدی (پروفسور خسته کننده‌ی فیلم توت فرنگی های وحشی برگمان) در یکی از شاهکارهایش بنام کالسکه شبح که جدا شدن روح از بدن را بگونه ای اسرار آمیز انجام داد یا وارد شدن به درون فیلم درحال پخش برروی پرده ی سینما را ضبط و مونتاژ کند. جامپ کات های بسیاری در این موقعیت از فیلم وجود دارد جامپ کاتی که برای اولین بار توسط پدر سینما ملییز بزرگ استفاده شد این بار توسط کیتون در این فیلم
استفاده می‌شود.
در فیلم های کیتون شما ابدا دیوانه بازی‌های یک احمق، چیزی که هم اکنون در سینمای کمدی می‌بینیم را نمی‌بینید؛ بلکه عمل های شخصی را می‌بینید که در تلاش است تا به همه چیز سر و سامان دهد اما به طرز شگفتی آنها را بهم می‌ریزد؛ خراب نمی‌کند.
بسیار جای تاسف دارد که بسیاری از مخاطبان، کیتون را نمی شناسند. کیتونی که زیر سایه‌ی چاپلینی که نسبت به او کم دارد قرار گرفت. کیتون چه از لحاظ کارگردانی و چه از لحاظ بازی و بسیاری از مولفه های دیگر از چاپلین بالاتر است و مقایسه‌ی این دو با هم کار درستی نیست.
