سند RFC (بطور کامل Request For Comments) یک پیش‌نویس رسمی از طرف سازمان IETF یا همان (Internet Engineering Task Force) می‌باشد که در آن مشخصات یک تکنولوژی بطور خاص توضیح داده شده است.
زمانی که یک RFC به تصویب می‌رسد، به یک استاندارد رسمی برای آن تکنولوژی تبدیل می‌شود.
سندهای RFC در ابتدا برای پروتکل APPANET (که امروزه به آن اینترنت می‌گوییم) استفاده شدند و از آن پس در تمام تکنولوژی‌های زیرساختی اینترنت استفاده می‌شوند.
برای نمونه پروتکل SSL که پیش از این توضیحاتی در مورد آن داده بودم، تحت یک RFC به تایید رسید و منتشر شد.
یک استاندارد در اینترنت زمانی به تصویب می‌رسد که یک RFC در کمیته‌های مربوطه مورد بحث و بازبینی قرار گیرد تا زمانیکه آخرین نسخه از آن تایید شود. در این هنگام دیگر هیچ نظر (Comment) و تغییری مورد پذیرش نیست.
عملا اگر نیاز به برزورسانی و تغییری در یک پروتکل باشد، باید RFC های جدیدتری به تصویب برسد. برای نمونه پروتکل FTP در RFC 114 در آوریل 1971 منتشر شد. سپس در RFC 765 در سال 1980 و در نهایت در RFC 959 دستخوش تغییراتی شد.
این مطلب ترجمه‌ای از وب‌سایت techopedia بود و برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد RFC ها می‌توانید از ویکی‌پدیا استفاده نمایید.
