از آنجایی که پیچ ها به جسمی که بسته می شوند فشار وارد می کنند، هدف اصلی اکثر واشرها توزیع یکنواخت فشار این پیچ ها بر سطح آن جسم است. مثلاً بستن پیچ به چوب ممکن است باعث ترک خوردن سطح چوب شود. واشرها با توزیع یکنواخت فشار پیچ بر سطح جسم، امکان وقوع چنین اتفاقاتی را کاهش می دهند. لازم به ذکر است که در همه اجسام نیازی به استفاده از واشر نیست. اما برای چوب و سایر اجسام نسبتاً نرم ، واشرها برای محافظت در برابر آسیب های ناشی از تنش، هنگامی که اتصال دهنده رزوه ای به جسم بسته می شود، مفید هستند.
از واشرها می توان به عنوان فاصله دهنده نیز استفاده کرد. بدین صورت که اگر ارتفاع پیچ بیشتر از ضخامت جسم باشد ، شما نمی توانید آن را تا انتها به جسم ببندید (حداقل بدون اینکه مقداری از پیچ از پشت جسم بیرون زده باشد). با پیچاندن یک پیچ ۴ اینچی در یک شی که ضخامت آن ۳ اینچ است ، منجر به بیرون آمدن ۱ اینچ نوک پیچ از پشت جسم می شود. یک راه حل ساده برای این مشکل استفاده از واشر است. یعنی قرار دادن واشر بین پیچ و سطح جسمی که پیج به آن بسته شده است باعث ایجاد لایه ای می شود تا پیچ از سمت دیگر جسم خارج نشود.
انواع خاصی از واشرها برای جذب ارتعاشات طراحی شده اند که به واشرهای میرایی لرزش یا منزوی کننده لرزش شناخته می شوند و جنس آنها معمولاً فلزی نیست. جنس آنها از ماده نرم تری مانند پلاستیک، لاستیک یا یورتان است، زیرا مواد نرم در جذب ارتعاشات موثرتر از مواد سخت از جمله فلز هستند. اگر از پیچ برای اتصال دو جسم استفاده شود که یکی از آن اجسام که به صورت خشن مرتعش باشد، با استفاده از واشرهای میرایی لرزش می تواند جسم دیگر را از آسیب محافظت کند.
انواع دیگر واشر از ورود آب و مایعات جلوگیری می کند. آنها اغلب در لوله ها و اتصالات آب برای ایجاد یک مانع ضد آب استفاده می شود. واشرهای آب بندی کننده مانند واشرهای میرایی لرزش از ماده نرمی ساخته شده اند که می توانند کاملاً روی سطح جسم فشار بیاورند.
منبع: پیچ و مهره مهربولت
