وقتی گم شدی
واژه ها در من مرد
وقتی تندیس تو ترک خورد
فروریخت
آن آب زلال چشمانت
آن ستاره درخشانت خاموش شد
چیزی از قلمم نماند
تا برایت بسرایم
و اندوه تنهایی مرا با خود برد
تا بیکران
و به خود نجوا کردم
درب را بروی کدام خیال بگشایم
تا مرا سیراب کند
10/3/1401
مهرداد عسکری بهبهانی ( مهر)
