کروتین ها در کاتلین به دو دسته تقسیم می شوند:
launch ایجاد می شوند.کروتین های استاندارد
کروتین های استاندارد با استفاده از کلمه کلیدی launch ایجاد می شوند. این کلمه کلیدی یک کروتین جدید ایجاد می کند که در یک مخزن (dispatcher) خاص اجرا می شود. مخزن مسئول مدیریت اجرای کروتین ها است.
این کد یک کروتین استاندارد ایجاد می کند که برای دریافت پاسخ از یک سرور اجرا می شود. کروتین پس از دریافت پاسخ از سرور تکمیل می شود.
کروتین های پیشرفته
کروتین های پیشرفته با استفاده از کلمه کلیدی async ایجاد می شوند. این کلمه کلیدی یک کروتین جدید ایجاد می کند که در یک مخزن خاص اجرا می شود و نتیجه آن به صورت یک شیء Deferred برگردانده می شود.
این کد یک کروتین پیشرفته ایجاد می کند که برای دریافت پاسخ از یک سرور اجرا می شود. نتیجه کروتین به صورت یک شیء Deferred برگردانده می شود. ما می توانیم از شیء Deferred برای دریافت نتیجه کروتین در آینده استفاده کنیم.
نتیجه:
کروتین ها در کاتلین به دو دسته تقسیم می شوند: کروتین های استاندارد و کروتین های پیشرفته. کروتین های استاندارد برای اکثر برنامه نویسی ها کافی هستند، اما کروتین های پیشرفته ویژگی های بیشتری را ارائه می دهند.
