استارتآپ یک مجموعه نوپا است که راه حلی نوین را برای یک مساله ارائه میکند، در حالی که تضمینی برای موفقیت مجموعه از طریق راه حل ارائه شده وجود ندارد.
امروزه توجه بسیاری به راهاندازی کسب و کارهای نوپا وجود دارد. حتی اخیرا در فوربس (Forbes)[1] در مطلبی با عنوان «Millennial Startup Revolution» چنین نتیجهگیری کرده که راهاندازی کسبوکارهای نوپا هیچگاه تا این اندازه در مرکز توجه قرار نداشته است.
آمار دقیقی درباره نرخ شکست استارتآپها وجود ندارد ولی بر اساس تحقیقات انجام شده، چیزی در حدود نیمی از کسب و کارهای نوپا در پنج سال اول فعالیت خود با شکست مواجه میشوند و از صحنه رقابت اقتصادی کنار میروند. از سوی دیگر، اما هیچ گاه به اندازه امروز این همه منابع و وبسایتهای مختلف برای کمک به کارآفرینان در ایجاد کسب و کارهای مختلف وجود نداشته است.
استارتآپها بهمنظور برطرف کردن خلأهای موجود در اقتصاد، با ارائه راهکارهای خلاقانه یا از طریق ارائه راهحلهایی بهمنظور سادهسازی فعالیتهای زمانبر و پیچیده به رشد اقتصاد کمک شایانی میکنند. این راهکارها در کشورهای در حال توسعهای که رهبران آنها در تلاشند تا فقر را از میان برداشته و سرمایهای پایدار ایجاد کنند تاثیر به مراتب بیشتری خواهند داشت. در گزارش رتبهبندی اکوسیستم استارتاپ جهانی در سال ۲۰۱۵ گفته شده که در سیلیکونولی به عنوان خاستگاه ایدههای ناب و کارآفرینی، بین ۱۴هزار تا ۱۹هزار استارتاپ مشغول فعالیت هستند تا این مهد تکنولوژی بتواند همچنان در اقتصاد نوین نیز پیشگام باشد. اگرچه در نگاه اول، این برداشت وجود دارد که استارتآپها در کشورهای پیشرفته و با اقتصادهای باثبات بیشتر، عملکرد بهتری را خواهند داشت اما دسترسی به اینترنت و شانسهای برابری که در استفاده از تجارت الکترونیک (به منظور خرید و فروش اجناس و کالاهای مختلف ایجاد شده) یا حتی سرویسهایی که برای کاربران سراسر دنیا بهطور یکسان ارائه شده، این اختلاف را تا حد زیادی برطرف کرده است. هیچ شکی نیست که ساختارهای تجاری، اجتماعی، سیاسی و قانونی جوامع، نقشی اساسی در پیشرفت اقتصاد یک جامعه خواهد داشت. در این راستا، استارتآپها نیز بهعنوان ابزارهای جدید، با تاثیرگذاری روی ساختارهای یادشده میتوانند تاثیرات مثبت (و البته منفی) روی اقتصاد جوامع داشته باشند.
[1] یکی از مشهورترین مجلههای اقتصادی آمریکا و جهان است.