سیستم گرمایش تابشی برگرفته از بطن طبیعت و نحوه گرمایش زمین توسط خورشید می باشد. انرژی خورشید پس از طی مسافت زیاد در برخورد با زمین به گرما تبدیل شده ولی فضای بین خورشید تا زمین به دلیل ضریب جذب پایین، این انرژی را جذب نمی کند. سابقه استفاده از سیستم های گرمایش تابشی (Radiant Heating) یعنی روشی که در آن گرما بدون نیاز به واسط های مانند هوا انتقال می یابد- به دهه ۱۹۵۰ میلادی باز می گردد.
در این روش دستگاه مولد گرما، یک مشعل گازسوز یا گازوئیل سوز است که با گرم کردن (افزایش دما) لوله ها، آنها را به تابش وا میدارد. به کمک یک بازتاب دهنده (رفلکتور) پرتوهای تابش به سمت مکان مورد نظر گسیل داده میشوند تا پس از جذب بار دیگر به گرما تبدیل شوند. در این روش با پرهیز از گرم کردن جرم هوا (هوای محیط) در مصرف انرژی صرفه جویی شده و با حذف سرمایه گذاری برای موتورخانه های متداول در سیستم های گرمایشی سنتی (حرارت مرکزی) و کاهش هزینه تعمیر و نگهداری مربوطه، در هزینه . ها صرفه جویی می گردد.
امکان گرمایش یک منطقه خاص
متمرکز کردن حرارت بر روی سطح زمین (کف سالن و محل کار پرسنل)
بینیازی از دمنده برای چرخش و جابجایی هوا
کاهش شیب تغییرات دما از سقف تا کف زمین
عدم ایجاد گرد و غبار در زمان گرمایش
گرمایش محیطهای سر باز و ورود هوای تازه به منطقه گرمایشی
عدم نیاز به موتورخانه
عدم نیاز به تاسیسات مانند بویلر ها، مشعل، لوله کشی، سیالات واسط (آب ،روغن و بخار)، گرم کننده ها، یونیت هیترها، پمپ های سیرکولاسیون، شیرآلات کنترل، کانال عبور لوله ها، تابلوهای برق و غیره
اینرسی حرارتی کمتر در کل سیستم
امکان گرمایش یا منطقه خاص به دماهای مختلف
حداقل سرویس سالیانه
کاهش مصرف انرژی
بازگشت سرمایه در کمتر از یک سال
قرار گرفتن در بازه مشتریان کم مصرف سوخت و استفاده از سیاستهای تشویقی دولت
عدم اشغال فضای مفید کاری
ایجاد دمای مورد نظر در کمترین زمان
امکان گرم کردن فضاهایی با ارتفاع بلند و دهانه باز با کمترین هزینه
راندمان بالای احتراق (بیشتر از ۹۰%) و رعایت مسائل زیست محیطی
استفاده از سیستمهای پایش (مونیتورینگ) و برنامهپذیری بر حسب ساعات کار کارخانه
کاهش آلودگی هوا در اثر چرخش هوا
تامین گرمایش مطلوب با توجه به باز بودن دربها
احساس شادابی بیشتر در اثر تهویه بهتر
از آنجا که در سیستم گرمایش تابشی حرارت از طریق امواج مادون قرمز منتقل می‌شود، امکان جهت دادن به مسیر گرمایش وجود داشته و حرارت بیشتر در فضای نزدیک به کف و سایر مکانهای مورد نیاز متمرکز میگردد.
در سیستم گرمایش سنتی از طریق جابجایی هوای گرم، حرارت بیشتر در زیر سقف متمرکز شده و سطوح نزدیک به کف و محل فعالیت کارکنان از دمای مناسب برخوردار نخواهد شد. در نتیجه اتلاف انرژی از طریق سقف بسیار زیاد است. حرارت از طریق گرمایش تابشی ، جذب هوای محیط نمی شود و اتلاف حرارتی در اثر تعویض هوا بسیار ناچیز است. در صورتی که اتلاف حرارتی به علت حرکت هوای گرم و خروج آن از جداره‌ها، درها، پنجره‌ها و هواکش‌ها در سیستم جابجایی بسیار زیاد است.
امکان زون بندی و کنترل منطقه‌ای در سیستم گرمایش تابشی و قابلیت انعطاف زیاد این سیستم، امکان گرمایش در مناطق انتخابی طبق نیاز طراحی شده را ایجاد می‌نماید. در سیستم گرمایش جابجایی، امکان کنترل و جهت دهی به حرکت هوا وجود ندارد، در نتیجه هوای گرم به فضاهای ناخواسته نیز وارد شده و موجب افزایش مصرف و هزینه سوخت میگردد. سیستم گرمایش تابشی باعث چرخش هوا نمیشود، در نتیجه آلودگی مواد معلق و غبار موجود در هوا به شدت کاهش یافته و در بهبود وضعیت بهداشتی مجموعه موثر است. اما گرمایش به روش جابجایی بستگی به حرکت هوای گرم داشته و در نتیجه در کارگاه های رنگ، صنایع غذایی و بسیاری از صنایع دیگر که حرکت هوا، گرد و غبار ناخواسته را موجب میگردد، از کیفیت شرایط محیط کار و محصول کاسته می شود.
حرارت منتقل شده از طریق سیستم گرمایش تابشی مستقیما کف، اشیاء و افراد واقع شده در مسیر را گرم می‌کند، بدون اینکه نیازی به گرم شدن کل محیط باشد. در نتیجه حرارت تابشی محیط را سریعتر گرم می‌کند. کوتاه شدن زمان گرمایش، صرفه جویی زیادی در انرژی و وقت دربر دارد. تسریع در آماده شدن محیط کار (Recovery Time) و عدم نیاز به روشن بودن سیستم گرمایش قبل و بعد از ساعت مفید کاری، از دیگر مزایای این سیستم است.
در صورتی که گرم شدن محیط به روش جابجایی به کندی و پس از گرم شدن کل هوای موجود در محیط صورت می‌گیرد. علاوه بر این، امکان خاموش نمودن سیستم گرمایش در ساعات غیر کاری وجود نداشته و با وجود مصرف سوخت زیاد، مناطق نزدیک به محل کار (کف) دیرتر گرم می‌شود.
در سامانه های گرمایش تابشی، مشکلات متداول مرتبط با تأسیسات جانبی سامانه های گرمایش حرارت مرکزی مانند سختی آب، یخزدگی لوله ها، نشتی لوله ها و کانالها، عایقکاری و غیره وجود نداشته و از این نظر نیز خسارتی متوجه سامانه ی گرمایش تابشی نمیشود. (مانند ترکیدگی لوله ها و انواع نشتی ها)
سامانه های گرمایش تابشی به سه دلیل عمده اثرات منفی کمتری روی محیط زیست دارند:
۱- مصرف کمتر سوخت به ازای واحد سطح تحت گرمایش NOx و …
۲- راندمان احتراق بالاتر نسبت به سایر سامانه ها که منجر به کاهش آلودگی CO می گردد.
۳- تخلیه ی هوا و محصولات احتراق با دمای کمتر در جو کره زمین که در نتیجه تأثیر کمتری بر افزایش آنتروپی کره ی زمین خواهد داشت.
