مرتضی معماری، ورودی ۹۶ مهندسی مکانیک
بعد از ورود به دبیرستان، (زمان ما دبیرستان چهارساله بود و سال دوم انتخاب رشته می‌کردیم.) من هم مثل خیلی از هم‌سن‌و‌سال‌هایم در فکر انتخاب رشته بین ریاضی و تجربی بودم؛ اما چون از بچگی به ریاضی علاقه‌ی زیادی داشتم، کارم راحت بود و بی‌چون‌وچرا رشته‌ی ریاضی را انتخاب کردم. ناگفته نمانَد که خیلی از اطرافیان و به‌خصوص پدر و مادرم، دوست داشتند که من تجربی را انتخاب کنم و دکتر بشوم؛ ولی خب بالأخره علاقه حرف اول را می‌زد. بعدها، وقتی با حرکت‌شناسی آشنا شدم، دیدم که مبحث جالب و جذابی است و به آن علاقه‌مند شدم. همین قضیه، در کنار علاقه‌ی قبلی، باعث شد تا به رشته‌ی مهندسی مکانیک علاقه‌مند شوم.
این علاقه، تا روز اعلام نتایج کنکور ادامه پیدا کرد. آنجا بود که باید تصمیم بزرگی برای آینده‌ام می‌گرفتم. با دیدن رتبه‌ی کنکورم، فقط دو گزینه جلوی خودم گذاشتم؛ یکی مهندسی مکانیک که با توجه به شناخت کم‌وبیشی که داشتم، علاقه‌ی شخصی من بود، و دیگری مهندسی برق که رشته‌ی مورد توجه رتبه‌های برتر بود. در آن زمان، به رشته‌های دیگر فکر نمی‌کردم؛ یعنی اصلاً دنبال شناختن آن‌ها هم نرفتم و فقط به این دو رشته فکر می‌کردم. برای من، تفاوت این دو رشته با دو جمله توضیح داده می‌شد:
1) اگر به فیزیک سوم (الکتریسیته) علاقه دارید، برق را انتخاب کنید و اگر از فیزیک دوم و چهارم (حرکت‌شناسی و سینماتیک) خوشتان می‌آید، به رشته‌ی مکانیک بروید.
2) مکانیک، فیزیک بیشتری نسبت به ریاضی دارد و برق، بالعکس.
من هم بالأخره تصمیم خودم را گرفتم و رشته‌ی مهندسی مکانیک را در دانشگاه مورد علاقه‌ام انتخاب کردم.
خلاصه زد و مکانیک شریف قبول شدم...
وقتی به دانشگاه آمدم، در ترم یک و دو هنوز همان دیدِ قبل از کنکور را نسبت به رشته‌ی مکانیک داشتم و چیز بیشتری دست‌گیرم نشده بود؛ (زمان ما درسی به نام آشنایی با مهندسی مکانیک وجود نداشت!) ولی به مرور با گذراندن درس‌های دانشکده و صحبت با سال‌بالایی‌ها، دید بهتری نسبت به رشته‌ی تحصیلی‌ام پیدا کردم و تازه فهمیدم که این مکانیک با آن مکانیکی که من فکر می‌کردم، زمین تا آسمان فرق می‌کند و بی‌اندازه وسیع است. آن‌قدر وسیع که قاطعانه می‌توان گفت مهندس مکانیک در هر زمینه‌ای می‌تواند فعالیت کند. حالا دیگر می‌دانم که مکانیک فقط حرکت‌شناسی نیست و جنبه‌های مختلفی دارد. از طراحی و ساخت قطعات و سازه‌های مکانیکی گرفته تا طراحی نیروگاه‌های بزرگ و توربین‌های آبی، از ساخت ربات و طراحی مکانیزم‌های کاربردی گرفته تا الکترونیک و طراحی سیستم‌های اتوماتیک (اتوماسیون)، از کنترل حرکت ماشین و هواپیما و موشک گرفته تا مسائل پزشکی (و حتی مهار ویروس کرونا)، همه و همه، از زمینه‌های کاری مهندسان مکانیک به شمار می‌روند.
الان که فکر می‌کنم، در مجموع از رشته‌ی مکانیک راضی هستم (البته یک سری کمبودها(!) هم دارد که بی‌خیالش می‌شوم) و خوشحالم که انتخاب درستی انجام داده‌ام؛ چون واقعاً همان چیزی است که دنبالش می‌گشتم (و حتی شاید فراتر از آن!). در توصیف مهندسی مکانیک، همین بس که بگویم «از کفِ دریا تا خودِ آسمون، دستِ مکانیکه بفهم بچّه جون!»
