از دبیرستان به دانشگاه!
علیرضا فکوریان، ورودی ۹۹ مهندسی مکانیک
ای به تن پوشیده از دانش لباس آفتاب
ای شده همراه با سرچشمۀ خوبی کتاب
نهاده‌ای در ره رشد بشر پا در رکاب
آفرین بر تو مبارک باد بر این انتخاب
به دانشگاه شریف خوش اومدی!
ورودت به دانشگاه، مصادف با کلی اتفاق تازه است. اتفاق‌های خوب و بد که کم‌وبیش با دوره‌های قبلی زندگی‌ات فرق‌هایی دارد؛ پس باید همین اول کار چند تا نکته دربارۀ زندگی دانشجویی و تفاوتش با دوران خوش دبیرستان رو بگم!
اولاً، اینکه دانشگاه مثل مدرسه نیست که مامان و بابا برات خوراکی آماده کنن و کیفت رو جمع کنن تا بری علم بیاموزی، اینجا باید خودت همة کارات رو بکنی، برای خودت برنامه بریزی، چون دیگه مشاورهای کنکور نیستن که حواسشون به درس‌خوندنت باشه و مثل مدرسه کسی پیگیر درس‌هات نیست. اگه دانشجوی خوابگاهی هم هستی، باید انتظار سروصدای بقیۀ دانشجوها رو داشته باشی، مراقب فضول‌ها و فضولی‌هاشون باشی، مراقب لوازم شخصی‌هات باشی و خودت رو برای همه نوع سلیقه آماده کنی.
دوماً، اینجا کسی برات برنامة هفتگی نمیاره برای کلا‌س‌ها! الآن، ترم اولی هستی و این رو درک نمی‌کنی، ولی یه چیزی داریم به نام انتخاب واحد؛ که کم از جنگ جهانی نداره! باید خودت استادهای خوب رو پیدا کنی، ساعت درس‌ها رو با هم تنظیم کنی که با هم تداخل نداشته باشن (البته این کار آسون نیست) !این سوال که چه زمانی و چه درسی رو انتخاب کنی، باعث می‌شه برای یک رشته تعداد زیادی برنامة تحصیلی به‌وجود بیاد. پس باید در دوران تحصیل دانشگاهی خودت مسیرت رو انتخاب کنی و حواست باشه که از بقیه عقب نمونی.
سوماً، روش درس‌خوندن دانشجویی با دبیرستانی تفاو‌ت‌هایی داره، مثلاً :
حجم مطالب درسی زیاده، پس نذارید رو هم تلنبار بشه، حضور و غیاب هم خیلی سخت‌گیرانه نیست تو دانشگاه، ولی حتماً درس‌های مهم مثل دروس پایه رو شرکت کنید تا دید دانشجویی پیدا کنید؛ اصل ماجرا تو درس‌خوندن خودتی و استاد، نقش کم‌رنگی داره، دقیقاً برعکسِ دبیرستان. و اینکه تا جایی که می‌تونید از کتاب‌های مرجع با زبان اصلی استفاده کنید، تا هم زبانتون تقویت بشه، هم با اصطلاحات رشته‌تون آشنا بشید.
در آخر، تو دبیرستان به‌خاطر اینکه همة دوستات همشهری‌هات بودن و هم‌جنس خودت، باهاشون راحت‌تر بودی و اخلاق‌هاتون به هم نزدیک‌تر. اما تو دانشگاه، دانشجوهای دختر و پسر از تمام ایران کنار هم جمع می‌شن تا درس بخونن و تو باید تلاش کنی دوست‌های جدید پیدا کنی، تا در شرایط مختلف به همدیگه کمک کنین. همین‌طور باید سعی کنی خودت رو با شرایط جدید وفق بدی تا بتونی با خوشی چهار سال کنار دوست‌های جدیدت زندگی کنی!
