واضح و مبرهن است که تمامی اساتید این دانشکده، دارای تخصص و دانش بسیار بالایی در زمینۀ کاری و تحقیقاتی خود هستند. خوشبختانه، این امکان برای ما فراهم شده است که بتوانیم از تجربه و دانش این بزرگواران برای انجام فعالیت‌های مختلف دانشجویی استفاده کنیم. گرچه استفاده‌کردن از این فرصت‌ها تنها منوط به میزان تحصیلات و تجربه استاد مورد نظر نیست و عوامل دیگر هم در انتخاب استاد مناسب برای همکاری، راهنمایی و حتی برداشتن درس تأثیرگذارند. این عوامل در کنارهم، ارزش‌هایی را به‌وجود می‌آورند که به وسیلۀ آن‌ها، سعی می‌کنیم با سنجش و تحلیل، بهترین تصمیم را در زمینۀ همکاری با اساتید بگیریم. دانشجویان به استادی که این ویژگی‌ها را دارد، به اصطلاح استاد خوب می‌گویند. من در این متن، سعی می‌کنم که این ویژگی‌ها را توضیح داده و معرفی کنم.
تدریس خوب: در کنار علم و دانش، توانایی انتقال دادن آن به دانشجویان حائز اهمیت است. استاد باید بتواند مطالب را به صورت روان و سلیس به دانشجو انتقال دهد. یکی از عوامل مهم دیگر، سیاست نمره‌دهی و امتحانات است. امتحانات باید در سطح کلاس و توانایی دانشجویان باشد و در عین حال بتواند آنان را به میزان سخت‌کوشی‌شان طبقه بندی کند. حجم تکالیف و زمان درنظرگرفته شده برای انجامشان، باید در حد توان دانشجویان باشد (با توجه به این مهم که دانشجویان در کنار درس مربوطه، موظف به گذراندن بقیۀ دروس هم هستند). این شاخصه‌ها، خصوصاً برای درس برداشتن با اساتید مهم هستند. دانشجویان نیز برای انتخاب واحد به این نکات توجه می‌کنند.
منظم بودن:چه در تدریس و چه در پروژه‌ها و همکاری‌ها، منظم بودن اساتید یکی از عوامل بسیار مهم است. این نظم باعث می‌شود که یک فضای عادلانه و بهینه برای دانشجویان فراهم آید. برای مثال، می‌‌توان به داشتن یک معیار منظم و منصفانه در نمره‌دهی، مشخص کردن خواسته‌ها و وظایف دانشجو در قبال همکاری، خوش‌قول بودن و عمل کردن به وعده‌هایی که به دانشجو داده شده و ... نام برد.
منعطف بودن: اساتید خوب می‌توانند به راحتی دانشجویان را درک کرده و در شرایط خاص با آنان کنار بیایند. گاهی به علت حجم زیاد تمارین و امتحانات در یک بازۀ کوتاه، دانشجویان از استادشان درخواست می‌کنند که مدت زمان تحویل یک تکلیف را افزایش دهد و یا امتحانی را به تعویق بیندازد. استاد منعطف تا زمانی که موافقت با این درخواست‌ها منطقی و معقول باشد، به آن‌ها پاسخ مثبت می‌دهد. بدیهی است که در صورت عدم وجود این شاخصه، تحصیل در دانشگاه صنعتی شریف تقریباً غیرممکن خواهد شد.
احترام به دانشجو: در اینکه اساتید این دانشگاه دارای ارزش و احترام بسیار بالایی هستند شکی نیست. این عزیزان از نظر علمی و پژوهشی باعث سرافرازی کشورمان هستند. دانشجویان دانشکده این مهم را به خوبی درک کرده و همیشه سعی بر این داشته‌اند که ارادتمندی خود را به ایشان نشان دهند. متقابلاً، اساتید از روی تواضع حاصل از فرهیختگی‌شان، محترمانه با دانشجو برخورد می‌کنند. از ویژگی دیگر این اساتید، تبعیض قائل نشدن بین دانشجویان است. آن‌ها سعی می‌کنند که با یکی دیدن دانشجویان، فارغ از جنسیت یا استعداد تحصیلی، فضایی سالم و به دور از بی‌عدالتی به وجود آورند.
پروژه‌‌پذیر بودن استاد: یکی از مهم‌ترین عواملی که باید در همکاری با یک استاد به آن توجه کرد، زمینۀ پژوهشی ایشان و میزان علاقه و اشتیاقی که برای فعالیت‌های علمی دارند می‌باشد. به‌طور معمول، اساتیدی که در درجۀ علمی استادیار و دانشیار می‌باشند، علاقۀ بیشتری به تحقیق و پژوهش دارند تا بتوانند به آخرین درجۀ علمی (استاد تمام) برسند.گرچه این، به معنی عدم امکان همکاری با اساتید با تجربه نیست. یک استاد خوب برای دانشجویی که با آن کار می‌کند، احترام قائل است. به عنوان مثال، تلاش می‌کند که وقت و انرژی دانشجوی خود را به صورت بهینه استفاده کند. دانشجو نیز با پشتکار و تلاش خود، می‌کوشد تا شایستگی و صلاحیت خود را به استادش اثبات نماید.
در نهایت، از طرف خودم و نویسندگان نشریۀ خمش، از اساتید خوب دانشکدۀ مکانیک تقدیر و تشکر می‌کنم. حاصل تلاش چندین سالۀ ما برای ورود به این دانشگاه، افتخار آشنایی و شاگردی شما بزرگواران بوده و از این بابت هر لحظه به خودمان می‌بالیم. سخت می‌کوشیم تا بتوانیم دانش‌آموختگان شایسته و قابلی برای شما باشیم.
