این روزها که هنوز در تب و تاب ورود به دانشگاه هستید، ممکن است با گروه‌ها و انجمنهای مختلفی مواجه شده باشید و برایتان سؤال پیش آمده باشد که این گروه‌ها چه کاری انجام می‌دهند و فعالیت دانشجویی چیست. اکنون در حال ورود به دورۀ جدیدی از زندگی هستید که در این دوره، مسئولیت‌هایتان افزایش پیدا می‌کنند. بخشی از این مسئولیت‌ها، شامل اجتماع و رفتار و فعالیت‌هایی می‌شود که در برابر آن انجام می‌دهید. برگردیم به سؤال اصلی؛ فعالیت دانشجویی چیست؟ آیا ترم‌های اول خودمان را درگیر کنیم یا نه؟ و چندین سوال دیگر!
به‌طور مختصر، فعالیت دانشجویی شامل کارها یا فعالیت‌هایی می‌شود که شما را در مسیر بهبود و رشد اجتماعی و مهارتی قرار می‌دهد. این فعالیت‌ها می‌توانند در هر زمینه‌ای باشند؛ مثل موسیقی، هنر، نویسندگی، مهارت‌های اجتماعی و ... . در فعالیت‌های دانشجویی موقعیت‌های خوبی پیش می‌آیند که با افرادی که دانش و مهارت بیشتری نسبت به خودتان دارند، آشنا شوید و از آن‌ها چیزهای مختلفی یاد بگیرید. سؤالی که پیش می‌آید، این است که آیا باید در ابتدای راه، شروع به فعالیت کنیم؟ جواب در حالت کلی خیر است؛ بهتر است که در ابتدا، خیلی خودتان را درگیر نکنید و مسئولیت‌های سنگین نپذیرید. چون نیاز به زمان دارید تا نحوۀ درس‌خواندن در دانشگاه را یاد بگیرید و خودتان را با جو آن وفق دهید. بنابراین ممکن است نتوانید درست برنامه‌ریزی کنید و این کار باعث شود که از درس‌هایتان جا بمانید. نگران نباشید! زمان، برای فعالیت‌های دانشجویی بسیار است. در ابتدا باید قِلق درس‌خواندن و برنامه‌ریزی در دانشگاه را پیدا کنید.
حالا برویم سراغ بخش خوشمزۀ داستان؛ معرفی الماس‌های مکانیک! از همین «خَمِش» شروع می‌کنم؛ جایی که قدرت نوشتن و قلم، حرف اول را می‌زند، جایی که «تولستوی‌ها» و «رومن رولان‌ها» متولد می‌شوند و با کلمات، سمفونی‌های یکپارچه را در نشریه جا می‌دهند! خمش، مخفف‌شدۀ «خبرنامۀ مکانیک شریف» است. این نام، آهنگ قشنگ و ماندگاری دارد. با ورود به خمش، از لحاظ فکری و نوشتار و گفتار، پرورش پیدا می‌کنید. خمش وابسته به انجمن علمی دانشکده است؛ یعنی محور. گروه دیگری که در دانشکده داریم، صنفی است. محور و صنفی در قلب بچه‌های مکانیک جا دارند و تا حدی معرف حضورتان هستند. (برای کسب اطلاعات بیشتر، به صفحات بعدی نشریه مراجعه کنید!)
اما در خارج از دانشکده هم فرصت‌های زیادی برای فعالیت وجود دارند. شما را با کانون‌های فرهنگی دانشگاه آشنا می‌کنم. در ابتدا می‌توان به «کانون شعر و ادب» اشاره کرد که در آن می‌توانید اطلاعاتتان را در مورد ادبیات فارسی افزایش دهید. در بخش بعدی قرار است بنوازید! شما را با نُت‌ها، آکوردها و هارمونی‌ها آشنا می‌کنم؛ یعنی «کانون موسیقی» دانشگاه که در این زمینه فعالیت می‌کند و محل مخصوصی برای تمرین دارد. در شریف، «کانون هنرهای تجسمی» و «کانون تئاتر» هم داریم که در آن‌ها می‌توانید هنرهای طراحی و بازیگری خود را به رخ بکشید. اما کانون‌های فرهنگی شریف به همین چند مورد ختم نمی‌شوند. کانون ایرانگردی و ایرانشناسی، کانون قرآن و عترت، کانون کوثر، کانون سینما، کانون یاریگران و کانون‌های دیگری که به دلیل محدودیت در تعداد کلمات از آوردن اسم و توضیح آن‌ها معذوریم، همه و همه در حال فعالیتند.
در بخش بعدی، وارد انجمنهای سیاسی می‌شویم؛ بسیج و انجمن اسلامی و جامعه اسلامی و ... . در شریف نشریات مستقل زیادی هم وجود دارند. یکی از آن‌ها «دکوپاژ» است. البته دکوپاژ فراتر از صرفاً یک نشریه است. دکوپاژ مناسب خوره‌های فیلم است! جایی که در مورد کارگردان‌ها صحبت می‌کنیم؛ مثل «جان فورد»، «کوبریک»، «هیچکاک» و ... و میان دیالوگ‌ها می‌رویم و برای دو سه ساعت یک فیلم را زندگی می‌کنیم. جای بعدی که بخش معنوی و مذهبی دانشگاه را تشکیل می‌دهد، «هیئت الزهرا (س)» است که بچه‌ها در آن معنویات خودشان را بالا می‌برند و در برپایی مراسم‌ها، پخت و پخش نذری و ... هم کمک می‌کنند. در شریف، چند خیریه هم داریم. مثلاً دانشجوها در «خیریۀ فردای سبز» برای کمک‌کردن به مستمندان و برطرف‌کردن نیازهای آن‌ها تلاش می‌کنند و با کمک‌های مالی، لبخند روی لب‌ها می‌آورند.
معرفی‌ها و آشنایی‌های زیادی هنوز وجود دارند که به‌خاطر تنوع زیاد، همه را نمی‌توان یک جا گفت (از گروه‌هایی که اسم آن‌ها را نیاوردیم، عذرخواهی می‌کنیم). امیدوارم زمانی که به ترم‌های بالاتر رفتید، در فعالیت‌های دانشجویی شرکت کنید و همدیگر را ببینیم. اما تا آن موقع سعی کنید که پایۀ خودتان را در درس‌ها محکم کنید.
