پارمیدا افشاری‌نژاد، ورودی ۹۷:
اگه احیاناً نابغه‌ی ریاضی یا المپیاد کامپیوتر و ریاضی و اینا نیستین، دروس سرویس ریاضی رو تا جایی که می‌تونین با استاد پ. برندارین.
__________________
...:
صرفاً جهت تست است.
خمش:
خانم/آقای مخاطب! آزموده را آزمودن خطاست!
__________________
ورودی ۹۷:
ریاضی۱ رو خوب بخونید که بعد، ریاضی۲ رو خوب بدید که گند نخوره به ترمای بعد.
خمش:
برای شمایی که احتمالا نیم‌قرن بعد از انتشار، خمش رو می‌خونی و شاید این کلمه اون موقع معنیش رو از دست بده:
گندخوردن: درب و داغان‌کردن، از بین‌‌بردن، نابودکردن، ویران‌ساختن.
__________________
ورودی ۹۸:
سلام. توصیه‌ی من به ورودی‌ها این است که ترم اول را اصلاً رها نکنند و درس‌های پایه را خوب یاد بگیرند و با نمره‌ی خوب دروس را پاس کنند. چون فضای دانشگاه کاملاً با مدرسه فرق دارد و درس‌ها سخت‌تر هستند.
خمش:
عشق است باقی، ای دل! باقی همه حکایت / ما عمر خویشتن را ضایع نمی گذاریم!
__________________
،Someoneورودی ۹۸:
اگه سلامت روانتون براتون مهمه، نیاید شریف...
خمش:
نوش‌دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
__________________
ورودی ۹۸:
۱) ترم 1 عاشق نشید. 2) سیگاری نشید. 3) ریاضی1 و فیزیک1 رو خودتون خوب بخونید؛ نه اینکه به استادها اهمیت ندیدا، کمتر اهمیت بدید. 4) خیلی از چیزی نترسید؛ البته اگه فوبیای مکان جدید دارید. ولی در کل، دانشگاه همون دبیرستان تو فاز مختلطه! درسا هم از دبیرستان سنگین‌تره طبعاً؛ ولی نفس عمیق بکشید و با آرامش دروس رو پیگیری کنید.
برای بعد کرونا دارم بهتون میگم:
۵) پول بابت پیتزای پلاس ندید. رو نون باگت یه ذره پنیر و مخلّفات ریختن. تازه، نه قسمت نرم نون باگت! اون قسمت روی نون باگت که خشک و ترده. 6) اگه معدتون حساسه، برنج سلف رو نخورید. 7) اون کافه‌ای که سمت در انرژیه فک کنم، اصلاً نریییید. با بی‌آرتی برید انقلاب. کافه ریخته. هر کافه‌ای هم نریدا. تو ادواردبراون یه کافه‌ی خوب هست، برید اونجا. 8) اتصال نمازجماعت برای خانوما از جلوی جلوعه، عقب‌تر نَشینید. 9) خدایی درسا رو جدی بگیرید. اگه فشار مدرسه داغونتون کرده، کاملاً طبیعیه. اما دانشگاه رو شل نگیرید. چون اونا سفت می‌گیرن، فشارش به شما میاد. 10) در مورد درس و اینا که خیلی مفیدتر باشه براتون، قطعاً دیگران چیزایی نوشتن. منم دیگه بقیه توصیه‌هام شو عمومی نداره. موفق باشید! امیدوارم از بهترین سالای عمرتون لذت ببرید.
خمش:
به‌به! نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند / جوانان سعادتمند پند پیر دانا را!
__________________
مصطفی رسولی، ورودی ۹۸:
بعد از سه سال سخت درس‌خوندن، تست‌زدن و حل هزارویک‌جور مسئله، بالاخره رسیدید به این نقطه و از این به بعد قراره عنوان دانشجوی شریف رو یدک بکشید. هرچند الآن هر کدومتون یه(پا) مشاورید و قراره از این به بعد برای کلی آدم، نسخه‌ی کنکوری بپیچید؛ ولی خب گفتنِ چند تا نکته راجع به حال‌وهوای کلاس‌های دانشگاه چندان هم خالی از لطف نیست. جلسات اول دروس پایه معمولاً مطالب ساده‌ای ارائه می‌شه و الزامی‌نبودن حضور باعث می‌شه دانشجو از همون اول ترم شروع کنه به پیچوندن کلاس‌ها. ولی حضور سر کلاس از دو نظر اهمیت داره: اول اینکه درس‌ها قرار نیست تا همیشه ساده باشن. اگر از کلاس عقب بیفتید، دیگه سخت می‌شه جبران کرد. دوم اینکه شاید اوایل با پیچوندن، وقتتون آزادتر بشه و حتی شاید بهتر به درستون برسید؛ ولی بعد از یه مدت، دیگه اون نظم سابق رو ندارید و بعید نیست بعد از یه مدت به جای ۷ صبح، ۲ بعدازظهر از خواب بیدار بشید (وی خود زخم‌خورده است).
_____________
...:
به‌عنوان یه سال آخری توصیه‌ام اینه که از تمام راه‌های موفقیت، حداکثر استفاده رو بکنید؛ چون تو دانشگاه زمینه‌اش زیاده. بهترین دوست‌ها رو پیدا کنید تا بتونید خودتون رو پیدا کنید. به‌دنبال ایجاد تفاوت باشید. تو هر زمینه‌ای به‌دنبال خلاقیت باشید؛ به‌دنبال اینکه هرچیزی که شما بخشی از اون هستید رو بهتر کنید. دنباله‌رو نباشید و خودتون باشید.
_____________
...:
از فضای رقابتی بیایید بیرون و تو همه‌ی مسائل درسی یا کلاً چیزهای دیگه، به هم کمک کنید. سوال‌های هم رو جواب بدید و تو نوشتن تمرین‌ها به هم کمک کنید. (خسیس نباشید. نگید من کامل شم، بقیه نشن.?) هم‌ورودی‌هاتون رو دوست داشته باشید و بهشون احترام بذارید و با خط‌‌کشی‌ها و چیزهای چرت‌وپرت هم‌دیگه رو نرونید. سعی کنید با هم نزدیک و صمیمی باشید. به هم احترام بذارید؛ به عقاید هم، به همه‌چی. سر کلاس، بچه‌ها به سوال‌پرسیدن اعتراض می‌کنن و از زیاد سوال‌پرسیدنِ بعضی بچه‌های مشتاق، خوششون نمیاد. شما جزو اون دسته از آدم‌ها نباشید.? همیشه‌ی همیشه، از اول ترم بچسبید به درستون. اگه یکی دو هفته ول کنيد، بدبخت می‌شید.?
