درام خانوادگی دلگرم‌کننده
علی بوالحسنی، ورودی ۹۸ مهندسی مکانیک
با گشتی در بررسی‌های فیلم Belfast، خیلی زود در می‌یابیم که این فیلم می‌تواند در آینده یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما به شمار رود! راوی داستان پسر بچه‌ای به نام بادی است که به همراه خانواده خود در دهۀ 60 و در شهر «بلفاست» ایرلند شمالی زندگی می‌کند. در تحلیل فیلم Belfast با مفاهیم عمیق انسانی، تکنیک‌های نوآورانۀ کارگردانی و از همه مهم‌تر ستایش زندگی روبرو هستیم. بلفاست بر خلاف اکثر فیلم‌های امروزی ایدئولوژی ندارد؛ بلفاست دارای جهان‌بینی‌ای به غایت جدی و محکم است.
بلفاست یک فیلم درام (به معنی واقعِ کلمه‌ی درام) محصول سال ۲۰۲۱ به نویسندگی و کارگردانی «کنت برانا» است. در این فیلم بازیگرانی چون Caitríona Balfe، Judi Dench، Jamie Dornan، Ciarán Hinds و «جود هیل» تازه وارد به ایفای نقش پرداخته‌اند. این فیلم که برانا آن را «شخصی‌ترین فیل» خود توصیف کرده است، به دوران کودکی پسر جوانی در میان هیاهوی بلفاستِ ایرلند شمالی در دهۀ 60 میلادی می‌پردازد. بلفاست اولین نمایش جهانی خود را در چهل و هشتمین جشنواره فیلم تلوراید در 2 سپتامبر 2021 داشت و همچنین برندۀ جایزه منتخب مردم در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو 2021 شد.
این فیلم در 12 نوامبر 2021 توسط Focus Features در ایالات متحده اکران شد و در 21 ژانویه 2022 توسط Universal Pictures در بریتانیا و ایرلند خواهد بود. این فیلم نقدهای مثبتی از سوی منتقدان دریافت کرد و به فروش جهانی 5 میلیون دلاری دست یافت. شروع فیلم با پلان‌هایی رنگی آغاز می‌شود و سوئیچ آن به سیاه و سفید مخاطب را شوکه می‌کند. فضای انقلابی و شورشی که در ابتدای فیلم می‌بینیم نویدبخش فیلمی سیاسی اجتماعی و تراژیک را به ما می‌دهد که به هیچ وجه این‌طور نیست!
این سوئیچ و شروع شورشی فیلم همانند کل فیلم، بنا را بر شگفت‌زده‌کردن مخاطب گذاشته است. شگفتی‌هایی که باعث می‌شود مخاطب متوجه گذر زمان نشود.
در تحلیل فیلم «بلفاست» با زندگی یک خانواده از طبقه کارگرِ ایرلند شمالی مواجه می‌شویم و تقریباً از طریق پسر 9 سالۀ آن‌ها، «بادی»، در جریان ماوقع قرار می‌گیریم.
پدرِ «بادی»، «پا» در خارج از کشور و در انگلستان کار می‌کند؛ در حالی که بقیۀ خانواده در ایرلند زندگی می‌کنند. در 15 آگوست 1969 گروهی از پروتستان‌ها در خیابان «بادی» شورش و به خانه‌ها حمله می‌کنند تا کاتولیک‌های محلی را بترسانند. این نقطه شروع و ریتمیک فیلم است.
قاب‌های اکثراً ثابت و چرخش‌های درجای دوربین در خدمتِ القای فضای رئالِ فیلم است. در بررسی «بلفاست» فرم و محتوای فیلم در دیالکتیکی مثال‌زدنی قرار می‌گیرند؛ بدین معنا که تمامی مفاهیم و فرم‌ها جدا از زمان و مکان و در سیستمِ آفرینشِ سنتز فی‌مابینِ سیاه و سفید، تعریف می‌شوند. در داستان فیلم «بلفاست»، «بیلی کلنتون» به عنوان شورش‌گر محلی به «پا» نزدیک می‌شود و خواستار مشارکت او در این امر می‌شود.
