خاطره نا تمام :
نویسنده :علی اکبر امیدی
An incomplete memory
(پناه می برم به اعظم العظمی آفریدگار هر آنچه هست از شر علمی که بخواهد باعث غرور من شود )
توجه : دوست من نوشته هایی که در ادامه شاهد آن خواهید بود از منبع یا تحقیقات از پیش انجام شده ای اخذ نشده است و تمام آنها را خدا به ذهنم انداخت خدا شاهد من است هرگونه شباهت یا همخوانی فکری این یادداشت با مطالعات دیگری کاملا اتفاقی بوده است. لطفاً با نگاهی کاوش گر و دلی زلال با آنچه نوشتم روبرو شو شاید آنچه رخ داد طلوع یک فرضیه ی علمی در دنیای روانشناسی باشد که حداقل ارزش تحلیل داشته باشد ، نمی دانم شاید هم تا کنون یا مدتهاست روی این پروژه کار تحقیقاتی انجام می شود و به عنوان یک واقعیت علمی پذیرفته شده است . خداوند شاهد من است که اگر یک چنین متد علمی در حوزه روانشناسی رایج باشد از آن خبر نداشته و ندارم .
............. « به نام خدای خاطره ها »
علاقه زیادی به فلسفه دارم و به همین خاطر خداوند گزارشات عجیب فلسفی ای به ذهنم ارسال می کرد یکی از آنها که ساخت مایه روایت عجیبی شد در پایین آورده شده است . لطفاً تا آخر همراه من باشید تا آنچه اتفاق افتاد را مطالعه کنید.
آن گزارش فلسفوی این بود:
« ما همه قصه هایی انسانی هستیم برای عواملی خارج از این هستی مرموز. «علی اکبر امیدی »
We are all human stories for factors
outside of this mysterious existence.
همه چیز از یک خواب شروع شد که علاقه مرا برای تفکر روی فرضیه ی « وقفه در زندگی ذهن Interruption of the life of the mind» یا به عبارت دیگر « وقفه در روند کامل سازی و اتصال موفق یک دوره از زندگی به دوره بعدی بسیار می کرد . Interruption in the process of completion and successful connection of one period of life to the next period.
شاید این خواب روایت گر یک پدیده روانشناختی بود . مدام پیام هایی دریافت می کردم تا آنچه دیدم را ثبت کنم . بگذارید با یک مثال سخنمرا آغاز کنم در بین ما معمارها در روند طراحی پروژه ، یک خط وقتی به مقصد خودش که نقطه دیگری ست نرسد باید آن را EXTEND کرد یا توسعه داد . در جریان زندگی ذهن نیز همین قانون محفوظ است که اگر ذهن توان کامل کردن اتصال دوره های زندگی به هم را نداشته باشد سوژه در سطحی از زندگی باقی خواهد ماند تا زمانی که این اتصال و پیوند کامل شود . دقیقا این تصویر شفافی را از خواب من ترسیم می کند و به خاطر شرایط روحی و اینکه در تله وسواس ها گرفتار نشوم نمیتوانم بیشتر از این بنویسم امید است این واقعه مسیر مثبت و مفید و موفقی را طی کند برای هموار ساختن گذرهای پر پیچ و خم زندگی ها و حیات های بسیار و همچنین برداشتن خلل ها و آسیب ها و بیماری هایی که زندگی روحی برخی انسان ها را دچار مشکل کرده است .
آغاز... «علی اکبر امیدی زمستان 1402»