بریده‌ای از فیلم سرحدفشار را می‌بینید که در آن به خوبی بهره‌برداری برخی سیاسیون از موضوعاتی مانند نژادپرستی و مذهب را عنوان می‌کند.
فیلم سرحد فشار (Pressure Point) محصول سال 1962 به کارگردانی هابرت کارنفیلد، با ژانری درام و روانکاوی، به دیالکتیک بین یک روانکاو و سرباز نازی درون زندان می‌پردازد.
در این فیلم اگرچه روانکاو فیلم (سیدنی پواتیر) به دنبال درمان سرباز روانی (بابی دارین) است، اما مکالمه بین آن‌ها فضای فیلم را بیشتر از آنکه به مسیر روانشناسی پیوند بزند، بیننده را به گوشه و کنار فضاهای سیاسی رهنمون می‌سازد.
سیاه پوست بودن پزشک روانکاو و شخصیت آرام او که سعی دارد حول صلح و آرامش قدم بزند، در مقابل جوانی که با گذشته تلخ خود در دوران کودکی و مسیر پر پیچ و خم زندگی او به حزب نازی آلمان رهنمون شده، شما را در تمام طول فیلم سرگرم جدال زیبای این دو نفر می‌کند.
در بخشی از این فیلم بیمار از دلیل دشمن تراشی می‌گوید و اینکه نفرت و کینه نسبت به یک قوم و ملل تا چه اندازه می‌تواند برای فاشیست‌ها به عنوان ابزاری در راستای بقا و اتحاد به کار گرفته شود.
با این که فیلم سیاه و سفید بوده، اما فلش بک‌های کارگردان از ابتدای فیلم توسط روانکاو و سپس سرباز روانی، جلوه‌های زیبایی را خلق کرده است.
دیدن این فیلم به دلیل پرداختن به اختلالات روانی مانند شخصیت ضد اجتماعی، خشونت و سلطه گری به علاقمندان حوزه روانشناسی توصیه می‌شود...
