امروز کمی از حجم کارهای روزانه ام در این چند ماه اخیر کاسته شد و فرصتی دست داد تا به جاهایی مثل ویرگول سر بزن و یکسری مطالب و بلاگ هایی رو که دوست داشتم رو بخونم.
و تنها بعد از خوندن چند مطلب، دوست قدیمی(کِرم نوشتن) به سراغم آمد و گفت:
+ چرا خودت فعال نمیشی شروع به نوشتن نمیکنی؟!
- بر فرض که بخام بنویسم، کرم عزیز میدونی که همیشه اولین نوشته ها سخترین نوشته ها هستند. با چی شروع کنم؟
+ در مورد همین "فعال بودن" بنویس.
-تو که میدونی من از قدیم نسبت به این کلمه آلرژی دارم!
داستان آلرژی من به "Active بودن" سر درازی دارد که سر فرصت در موردش زیاد خواهم نوشت اما برای اولین نوشته ترجیح میدهم کمی غُر بزنم! اصلا کی گفته فعال(Active) بودن خوبه و منفعل(Passive) بودن بد؟ کی گفته حتما همه باید نویسنده باشند؟(در مقابل اینکه فقط خواننده و شنوده خوبی باشیم). کی گفته همه باید مشارکت جو باشند و نه فقط بییننده؟
راستش من کمی نسبت به دنیای جدید با شک و تردید روبرو میشوم. شک به اینکه دنیای جدید، دنیای سرمایه محوری شده و اتفاقا مردانه تر هم شده است! به این معنی که اخلاق و خصوصیت های مردانه در دنیا مسری شده است و البته ولع و تحریک فمنسیت ها هم به اشتیاق تعداد زیادی از زنان برای گرایش به سمت این اخلاق و عادات مردانه بی تاثیر نبوده است.
برای همین که توی این دورزمونه اکثرا دوست دارند ی سخنران خوب باشند، یا ی نویسنده خوب، یا توی شبکه های اجتماعی فعال باشند و یا ی نوازنده حرفه ای باشند. انگار همه دنبال این هستند که تاثیر بذارند تا تاثیر بپذیرند. اگه همه قرار باشه همیشه تاثیرگذار باشند پس کیا قرار تاثیر پذیر باشند؟ کیا قرار نتیجه دست آوردهای دیگران رو ببینند و لذت ببرند؟
بنظرم Passive بودن از اخلاق خوب زنانه است که این اخلاق خوب رو بعضی از مردان باحال هم دارند. میشه در کنارشون بود ساعت ها حرف زد، فیلم دید،حتی کنارشون ساعتها فقط در سکوت با آرامش ماند، بدون اینکه بخوان خودشون رو به کاری مشغول کنند، بدون اینکه بخوان الکی اظهار نظر کنند، بی اینکه حوصلشون سر بره، یا بی اینکه بخوان الکی در بحث شرکت کنند که مثلا منم هستم! اونها صرفا با حضورشون با خوب گوش دادنشون با Passive بودنشون، حال خوبی رو به تو میدند که از صدها آدم اکتیو نمیتونی اون عشق و حس رو بگیری.
بنظرم همیشه قرار نیست مشغول به ی کار یا سرگرمی باشیم، خیلی وقتها بهتره هیچکاری نکنیم!
برای شروع بنظرم همین کافیه "منفعل بودن ضد ارزش نیست، بلکه خیلی اوقات ارزشه".
