این اولین پستی است که در ویرگول می‌نویسم. صبح پست حمید را دیدم. در مورد سربازی بود. لینک را باز کردم و خواندم. دیدم که طه کامنت گذاشته است. رفتم داخل پروفایلش که دیدم بهع! طه هم پست داشته است! این شد که به نظر آمد اینجا جای ماندن است.
هنوز مُرَدَدَم! بین نوشتن در اینجا و وبلاگ. اینکه شبکه‌ی اجتماعی‌طور است اما مبنی بر محتوا، حس خوبی برایم دارد. اینکه در مرز ساده بودن است -از نظر ظاهر- و شامورتی‌بازی ندارد -از نظر عملکرد، حس خوبی برایم دارد، حس خیلی خوبی حتی؛ اما اینکه یک سرویس می‌آید و می‌رود و تو می‌مانی خاطرات‌ت بدون وطن، ترس بدی دارد. اینکه اگر فیلتر شود چه گِلی را به سر بگیرم، آشفتگی دارد. نمیدانم! هنوز مُرَدَدَم!
به هر روی، غرض عرض سلامی بود؛ خوشحالم از دیدنت ویرگول!
