زبان روبی: متغیر ها و استرینگ ها

همانگونه که در مورد زبان های شیء گرا گفته بودیم اینکه بسیاری از بخش های روبی آبجکت هستند. باید گفت که متغیر ها که میشن کلاس شیء نیستند و به عنوان حافظه ای برای ذخیره داده های کوتاه مدت در مموری هستند. متغیر ها مانند کاسه ای میتوانند اجزا را درون خود جای داده و در صورت نیار استفاده شوند.

در روبی برای تعریف متغیر کافی است نام آن را نوشته سپس یک علامت مساوی و سپس داده ای که میخواهیم به آن بدهیم را مینویسیم.

قوانین نام گذاری متغیر ها:

برای نام گذاری متغیر ها یک سری قوانینی هست که باید رعایت بشه.

کاراکتر هایی که میتونید ازشون برای نام گذاری متغیر ها استفاده کنید حروف انگلیسی و اعداد هستند.

این نکته را هم متذکر بشویم که نباید نام متغیر با عدد شروع بشود. درضمن نمیتونید از سیمبل ها هم استفاده کنید مثلا: #

قانون دیگری هم که است اینه که نباید اسم متغیرتون هم اسم با کلید واژه های رزرو شده روبی باشه. یعنی اینکه نمیتونید متغیری با نام true یا if یا هر کلید واژه ای که هست رو بیارید. در زیر لیستی از این کلیدواژه هارو آوردم:

درضمن شما نمیتونید بین نام متغیرتون فاصله بذارید و به جاش میتونید از "ـ" یا آندراسکور استفاده کنید.

چند نوع متغیر داریم که در زیر لیست میکنم:

• استرینگ ها
• اینتیجر ها یا اعداد صحیح
• اعداد اعشاری
• بولین ها
• سیمبل ها

در این قسمت قصد داریم با استرینگ ها آشنا بشویم.

میتونید قسمت قبلی رو در اینجا مطالعه کنید:

استرینگ ها:

استرینگ ها هر نوع داده ای که با متن ها و اعداد و هر کاراکتری که در جهان باشد رو شامل میشند. فقط دقت کنید که اعداد استرینگ نیستند. و هتی اعدادی که به صورت استرینگ هم ذخیره میشوند هم عدد صحیح نیستند. استرینگ هارو میتونید بین دوتا " یا ' به ترتیب دابل کوتیشن و کوتیشن تعریف کنید.

زیاده گویی نمیکنم و میریم سمت کدنویسی.

خوب, مشاهده میکنید که ما متغیر رو تعریف کردیم و irb هم مقدار اون رو برگشت داده.

برای استفاده از متغیر کافیه اسم اون رو در هرجایی که بخواید بیارید.

میبینید که وقتی نام اون رو میاریم کامپایلر مقدار اون رو برمیگردونه. فقط دقت کنید که وقت از دستور puts استفاده میکنید با اینکه اسم متغیر رو بیارید فرق میکنه. puts میاد مقدار اون رو در خروجی چاپ میکنه و مقدار برگشتیش از نوع nil هست. ولی نام متغیر رو بیارید هیچچی چاپ نمیکنه و فقط مقدار متغیر همینجوری در محیط برنامه چپونده میشه و کامپایلر اینو نادیده میگیره. توی irb وقتی نام متغیر رو بیاریم مقدارش رو چاپ میکنه ولی وقتی از کامپایلر روبی اجراش کنید کار نمیکنه.

توابع کار با استرینگ ها در روبی:

روبی در کنار خودش توابع یا متود هایی داره که میتونید با استفاده از اونا به کار با متغیر ها بپردازید. برای استفاده از متود ها در روبی میتونید جلوی متغیر یا استرینگ . بذارید و سپس نام متود رو بذارید و بعد () رو بنویسید. که داخل پارانتز پارامتر های ورودی رو مینویسید که فعلا نمیخوایم عجله کنیم. در قسمت های پیش رو یادش خواهیم گرفت.

a = "Hello"
puts a.reverse()

میبینید که با نوشتن تابع Reverse متن برعکس میشه. که میتونید پارانتز هارو هم حذف کنید و به این صورت در بیارید

puts a.reverse

هتی لازم نیست متغیر تعریف کنید و همینجوری استرینگ رو بچپونید بهش:

puts "Hello".reverse

که در هر صورت جواب یکسانه

تابع upcase:

این تابع هم همه کاراکتر هارو به صورت بزرگ مینویسه:

تابع downcase:

این تابع هم برعکس تابع بالایی متن رو کوچیک میکنه:

تابع capitalize:

این تابع هم اولین کلمه استرینگ رو بزرگ میکنه:

مبحث متغیر هارو هم در اینجا تموم میکنیم و میریم به سمت اینتیجر ها.

قسمت بعدی رو میتونید در لینک زیر مطالعه کنید:

منتظر نظراتتون هستم.